Lahat ng Kabanata ng SOLD For Him (Tagalog): Kabanata 1 - Kabanata 10

LUMABAS si Grand mula sa banyo. Kaya pala di ko makita ang lalaki na ito ay nasa banyo pala ito at naliligo.Kinagat niya ang ibabang labi, dahil sa nakikita. Sobrang ganda ng katawan talaga ni Grand. Di niya iniwas ang tingin. Umangat ang mga mata niya patungo sa mukha nito. Walang malisya ang bawat tingin niya kay Grand. Dahil hanggang kaibigan o kapatid lang talaga ang tingin niya sa lalaki.Salubong ang kilay nito. Kumunot ang noo ko. Dahil sa tuwing pinapasadahan ko ng tingin ang katawan nito ay tumatawa lamang ito. Pero ngayon, ay salubong ang dalawang kilay at sobrang lamig ng tingin na ipinupukol nito sa akin."What are you doing here in my room?" tanong nito sa akin.Napalunok ako, dahil nag-iba ang boses nito. Isang boses ng isang lalaki at buong-buo iyon, kay sarap pakinggan. Ang boses kasi ni Grand ay mahinhin at tila di makabasag pinggan."Answer me woman!" sigaw nito. Napaigtad ako, bumangon ako at nilapitan si Grand."What are you talking Grand? Parang ngayon mo lang ak

NAGPUPUMIGLAS ako, hindi ako makawala mula sa pagkakatali ko dito sa kama. Habang si Brandon ay abala pa rin sa pagtali sa aking mga paa.Nang matapos ito ay ngumisi ito."There, ang ganda mo palang tignan pag nakatali sa kama ko," ngisi nitong saad."Pakawalan mo ako!" sigaw ko."Bakit ko gagawin iyon? Paparusahan kita. As I said always obey me. Pero anong ginawa mo? Di mo pa ako kilala kaya wag mo akong kalabanin!" matigas nitong sabi sa akin.Sumampa ito sa kama. Gumapang ito papalapit sa akin. Nang makalapit ito sa akin ay agad nitong pinagdikit ang mga katawan namin."Feel that?" tanong nito sa akin. Nanlaki naman ang mga mata ko. "Iyan lang naman ang ginagawa mo sa akin. You make me alive. Binubuhay mo ang natutulog kong pagnanasa ng walang kaeffort-effort," bulong nito. Magkalapit ang aming mga mukha. Lumayo ito sa akin at napasigaw ako nang punitin nito ang aking suot na damit."What a nice tits. It's big and round. Tamang-tama para sa kamay ko," sabi pa nito sa akin. Bago si

PUMASOK ako sa school na para bang wala sa sarili. Akala ko kinabukasan ay magiging okay na ako. Pero hindi pa pala."Best!" sigaw ng kaibigan ko. Nagulat ako sa sigaw nito. "Ano ba ang nangyayari sa iyo? Are you okay?" tanong nito sa akin."Best, paano kung malaman mo na ipambabayad ka ng utang ng parents mo? Ano ang gagawin mo?" tanong ko sa kanya.Kumunot ang noo nito. Tapos ay sumandal ito sa upuan na katapat ko."Siguro, aalis ako, maglalayas or much better magpapakamatay ako," sambit nito. "Teka nga muna. Ano na naman ang ginawa ng magaling mong ina-inahan?" tanong nito. May bakas na galit sa boses nito.Hindi ko na napigilan ang sarili ko na umiyak. Akala ko wala nang luha na lalabas sa aking mga mata. Bigla ay napalitan nang pag-alala ang mukha nito. Tumayo ito at nilapitan ako, niyakap.Humikbi ako. "Hindi ko na alam ang gagawin ko best. 'Di ko naman pwedeng iwan si papa. Naging mabait din naman siya sa akin kahit papaano," sabi ko sa kanya. "Gusto kong umalis sa bahay na iyo

UNTIL now ay hindi pa rin mawala sa isip ko ang halik na pinagsaluhan namin. Isang linggo na din mula nang may mangyari sa amin at hindi na naulit pa.At ayaw ko din ulitin iyon. Nagkamali ako na agad akong bumigay sa lalaking iyon. Hinawakan ko ang labi ko, tapos ay kagat labi akong napatingin sa kawalan."Hoy! Best, anong nangyayari sa iyo? Para kang nanuno sa punso," malakas na sambit ni Mera."Wala, may naisip lang ako." Palusot ko dito.Hindi pwedeng malaman ni Mera ang nangyayari sa akin sa mansion. Baka atakehin ito sa puso."Ano ang status niyo ng Grand mo?" nakangisi nitong sambit.Napalingon ako dito nang wala sa oras. "Alam mo, Mera. Tumahimik ka na lang. Wala akong gusto kay Grand. He is like a brother to me. Ni katiting wala akong gusto sa kanya." Napatigil ako sa pagsasalita.'Pero kay Brandon? Kakaiba ang nararamdaman ko para sa kanya. Bumibilis ang tibok ng puso ko. Am I in love with that man?' ani ko sa aking isipan.Umiling ako. "Hindi pwede," sambit ko sabay tayo. N

NASA labas ako nang dati kong bahay. Gusto kong lumabas para makiramay sa nakagisnan kong pamilya."Puntahan mo na."Hindi ako natinag sa kinauupuan ako. Nilingon ko siya."Paano kung ipagtabuyan nila ako?" tanong ko sa kanya."Kung mangyayari iyon, aalis ka nang matiwasay at 'di na babalik sa pamamahay na ito."Tumango ako, tapos ay lumabas ng kotse nito. Nilingon ko pa siyang muli, bago ako pumasok sa loob ng bahay. Hindi naman marami ang nakikiramay. Agad kong nakita ang kabaong ni Eliza, nasa sala ng bahay namin. Kahit na hindi kami magkasundo ni Eliza ay itinuring ko siyang kapatid ko.Nasa harapan na ako nang kabaong ni Eliza. Nakatingin ako ngayon sa kanya. Nagbigay ako nang taimtim na panalangin, para sa ikakatahimik ng kaluluwa nito."What are you doing here? Umalis ka na, bago pa kita kaladkalarin. Hindi gusto ng anak ko na nandito ka," madiin at may bahid ng galit sa boses nito."Gusto ko lang makiramay 'ma.""Don't call me, that name. Nakakarindi. Hindi ka parte ng pamilya