All Chapters of Loving the Rainbow : Chapter 71 - Chapter 80

"We cannot identified the footage anymore, Johan. We did our best to find your daughter and the culprit behind this kidnapping, but we failed to locate anyone.""Can't we go deeper, Sergeant Manalo?" Tanong ko.Umiling ito at tinanggal ang sumbrero niya."Nakausap ko ang pinsan mo. He also tried to locate this culprit, pero katulad nang naibalita niya sa 'yo ay gano'n din ang sa akin. Sa hinuha ko ay may malaking tao sa eksenang ito, Johan. Hindi naman kaya ng isang pangkaraniwang tao na gumawa ng ganito ka-planado na aksyon. Base na rin sa mga naiwang footage ay maraming hindi nakakakilala sa iilang taong bagong salta dito sa hotel."Nasapo ko ang noo ko sa sobrang frustration na nararamdaman ko ngayon. Ngayon lamang pumalya si Thanos sa pinapagawa ko sa kaniya. Ni kahit lead man lang ay wala akong natanggap."How about the outside footage, did you check it? Iyong van na gamit, where is it?" Baling kong muli.Muling umiling si Sergeant Manalo. "Unfortunately, pekeng plaka ang gamit n

Arabella's Point of View:"Ginagawa naman namin ang lahat. Arabella. I'm assuring both of you na makikita agad na'tin ang anak niyo. But first, kailangan niyong makisama. Lalong lalo ka na, Arabella." Sa tinig ni Thanos ay halata na hindi na siya natutuwa sa mga ikinikilos namin. Aware naman ako doon. Alam ko naman na hindi solusyon ang ginawa ko. Alam ko na makakagulo ang naging pagkilos ko para sa kanila, ngunit masisisi ba nila ako kung hindi ko kayang umupo lang ang maghintay nang kung ano mang-ibabalita nila sa akin? Gayong kung lubos na iisipin ay marami na sila. Napakadami na hindi na kayang mabilang pa sa sampong mga daliri ko. Ngunit ilang oras na ba ang lumipas? Ang akala kong dalawang oras na siyang pinakamatagal na para sa akin at sa tanang buhay ko ay para naglaho na salita sa kawalan. Walang Mirang dumating sa loob ng dalawang oras o kahit na higit pa. Hanggang ang dalawang oras na ipinangako ay naging isang buong araw na halos lumampas na nga ng sampong oras. "Kailang

Nakamasid lamang ako sa kanila habang panay ang pagpapaalala ni Thanos na mag-ingat ang mga tauhan nila sa pagmamanman na gagawin. Lahat sila ay aligaga sa pagsusuot ng kung ano anong mga device na trina-try muna ni Johan bago tuluyang ipa-suot sa kanila.Seryoso ang lahat. Lalo na si Johan na halos wala nang mababakasan na emosyon sa kaniyang mukha. Halata rin na ilang araw na itong hindi nakakatulog ng maayos. Kitang kita naman ‘yon ng dalawang mata ko, maging tainga ko ay dinig din ang mga patunay na wala pang nagpapahinga nino man sa kanila.Umusog ako nang bahagya upang tuluyan akong makapasok sa conference room at para na rin masabi ko kay Thanos na gusto ko ring sumama sa mga tauhan nila. Alam kong hindi magiging madali na maki-usap sa kanila, ngunit kailangan ko pa ring subukan.Marahan ang bawat paghakbang na ginagawa ko. Kahit pa nga maraming tao sa loob ay wala man lang nakakapansin sa akin, bagay naman na ikinapagpasalamat ko.Saglit muna akong tumigil upang matanaw ko si

“Hindi mo naman siya kailangang suntukin. Sana kinausap mo na lang or mas better kung hindi mo na lang pinansin.”Sermon sa akin ni Arabella habang busy siya kaka-hot compress sa kamao ko. Hindi ko maiwasang hindi mapangiwi dahil narinig. Kahit sinong lalaki ang sa posisyon ko at gano’n ang ibalita ay walang magkikiming gawin ang ginawa ko, even if that person is old or not.“Nangyari na. Huwag mo na akong pagsabihan pa.” Aniya ko sa kaniya.“You almost killed him, Johan.” Pagdiin niya.“Hindi naman namatay, Arabella. I'm just almost . . . so chill.” Pagtatanggol ko sa aking sarili.Ayon na naman ang malalim at nagbabanta niyang tingin sa akin. Napahinga na lang ako ng malalim at seryoso siyang pinakatitigan.“Ano ba ang kinababahala mo? Ginawa ko ‘yon dahil kitang kita at halatang halata naman na may kabastusan na taglay ang matandang ‘yon. Kung sino man ang nasa sitwasyon ko kanina, sigurado akong mas higit pa sa ginawa ko ang gagawin ng taong nasa posisyon ko. I did it to protect y

“Shit! Johan! Can you hear me?! . . . Sergeant Manalo, are you there?! Hello?!”Samo’t saring kabog sa dibdib ang sumakop sa buong sistema ko sa hindi magkamayaw na pagtawag ni Thanos kay nila Johan mula sa kabilang linya. Gusto kong magtanong kung ano bang nangyayari at bakit panay na lang ang pagsigaw niya at pagmumura, ngunit walang lumalabas na tinig sa akin. Ayaw man lang makisama ng aking bibig at boses dahil sa pagkabahala na nararamdaman ko. Sa pagkakakilala ko sa kaniya ay hindi magandang isipin ang masasalamin sa ganiyang kilos at boses niya. Kinakabahan ako. Kinakabahan ako sa maaaring mangyari sa kanila.“Johan, can you hear me?! Am I audible?!” Sunod sunod pa ring tanong ni Thanos sa pinsan, habang mabilis na nagtitipa sa laptop niya kasama ang ilan sa mga pamilyar na tauhan nila ni Johan.“Sir, Thanos. Wala na po kaming signal kay Sir, Johan—”“What?!” Nakakabinging pagsigaw ni Thanos, kasabay nang buong puwersang pagtayo sa kaniyang upuan upang lumapit sa isang tauhan