All Chapters of The Billionaire's Baby Bearer: Chapter 1 - Chapter 10

Third Person POV"When am I going to see my great-grandchild?" the old woman asked as she sips on her tea. The man in front of her heaved a sigh. This isn't the first time his Lola asked for a grandchild as if it's easy to make one. He's so sick of that child and marrying thing. He doesn't see himself getting married and being committed to anyone or anything except for his job. Being married is just a waste of time. It keeps you away from reaching high, higher, and highest. It keeps you distracted and obligated to make time for your wife and kids, and he doesn't like that."La, I don't even have a girlfriend." He adjusted his glasses and continued reading the newspaper. Minsan na nga lang bumisita sa bahay ng lolo't lola niya, ganito pa ang bubungad sa kaniya. "Then find yourself one!" Having a superstitious and very traditional Lola is not easy. She keeps on telling him to find himself a wife and build a family of his own. A decade has passed since his Lola started to remind him

Masakit ang pisnging nagising ako sa pagkakahimatay. Sinampal ako ng walang hiyang lalaki sa harapan ko. "Gising na ang babae, boss."Magkahalong kaba, pagtataka, at galit ang naramdaman ko nang maalala ang nangyari kanina. Bakit naman ako dudukutin eh wala naman akong pera pambayad ng ransom? Maliban nalang kung papatayin nila ako at kukunin ang mga lamang loob ko para ibenta. Jusko 'wag naman sana, pa'no na mga kapatid ko kung mamamatay kaagad ako? Siguradong sila ang sisingilin ng mga utang ni nanay. "Dalhin mo na dito," wika ng mababa at nakakatakot na boses ng isang lalaki. Padarag akong hinila ng lalaki sa harapan ko mula sa pagkaka-upo. Muntik pa akong matumba kung hindi ko lang nabalanse ang sarili. Inilibot ko ang paningin sa silid. Medyo madilim at tanging malapit nang mapunding ilaw ang pinanggagalingan ng liwanag, wala din akong nakitang kahit isang bintana. Mabaho na para bang hindi nililinisan ang lugar, luma at mukhang abandonado na walang ibang may gusto kundi an

["Oh, kumusta unang araw mo as personal maid?"] tanong ni Kathleen sa kabilang linya. Malakas akong napabuntong hininga. "Wala namang nangyari. Literal." Pinatay ko na ang apoy sa stove dahil luto na ang sinigang. "Buong akala ko magiging personal maid ako ng bata, hindi ko naman alam na matanda na pala ang apo ni Madam!"["Ay, oo nga pala,"] Alanganin siyang tumawa. ["Nakalimutan kong sabihin sa'yo kung sino ang apo ni Madam."]Kumunot ang noo ko habang tinitikman ang niluto ko. Hindi dahil sa lasa ng sinigang, kundi dahil hindi sinabi sa akin ni Kathleen na kilala niya pala kung sino ang magiging amo ko. "Bakit hindi mo sinabi?"["Eh kasi hindi ka naman nagtanong?"] Maliit ang boses na sabi niya. ["At saka isa pa hindi ko naman akalain na hindi mo pala kilala kung sino siya. Famous kaya 'yon! Si Archer Valle, kilalang business man and CEO ng sarili niyang kumpanya at nag-iisang tagapagmana ng multi billionaire na sina Cecilia at Santiago Valle. Patay na ang mommy niya, nagpakama

Walang permanente sa mundo. Lahat ng bagay lumilipas, umaalis, namamatay. Kaya naman aligaga ang mga tao na gawin ang mga bagay na gusto nila hangga't mayroon pang oras. 'You only live once', yan ang madalas kong marinig sa kahit na sino. Karamihan sa mga tao health conscious, maalaga para humaba pa ang buhay. Pero kahit anong pilit nating iwasan, darating pa rin ang araw na tuluyan na tayong mawawala. Tuluyan na tayong lilisan na para bang araw sa kanluran na tuluyan nang lumubog kasunod ng pagsapit ng dilim. Kaya naman habang nabubuhay ay ginagawa na natin ang mga dapat, kailangan, at gusto nating gawin. Kagaya ng pagbilin sa mga taong mahahalaga sa atin. Pero ang kadalasang pinagbibilinan ay ang taong malapit sa'yo o di kaya nama'y kapamilya, kaya hindi ko mawari bakit sa akin pinapaubaya ni Madam ang apo niya. Magkahalong gulat at pagtataka ko siyang tiningnan. "Ho?" Gusto kong linawin kung tama ba ang narinig ko. "Ipapaubaya niyo sa'kin ang apo ninyo? Eh sarili ko ngang mga ka

Warning: This chapter depicts killings and violence that readers might find upsetting and disturbing. Read at your own risk. ARCHER'S POVI retrieved my phone from my pocket and dialed a number. Just one ring and the person answered. "Humanda na kayo," I said full of authority. They're not my men. But I pay them whenever I need some cleaning that aren't worth for me to do personally. ["Yes, boss."] Binaba ko kaagad ang tawag pagkatapos marinig ang sagot niya. Tanaw ko mula rito sa pintuan ang papalayong bulto ng babae na may apat na bag na dala. That woman, it's funny that she thought I'll easily let her get away with the money. She's so gullible. I thought I will have a hard time to persuade her to leave, but turns out it was so easy. Now, all I have to do is wait.Nabali ang tingin ko sa babae nang mag-ring ang cellphone ko sa bulsa. I checked who's the caller and immediately answered it when I saw it was. "What do you want?" bungad ko dito. The person on the other line chuck