All Chapters of The Sugar Baby : Chapter 41 - Chapter 50

Ipinikit ko ang mga mata at tumugon. Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan. Hinayaan kong magtagal ang halik ng ilang segundo hanggang sa idiin niya ako sa dingding at mas pinalalim pa ang halik. Doon na ako natauhan. Itinulak ko ito nang bahagya at hinihingal na umatras palayo dito."Iisipin ko na lang na lasing ka kaya mo nagawa ito. Nadala ka lang ng ispirito ng alak. Sige na. Uuwi na ako. Dadalhin ko na rin si Wyn.""Xylc, you know it's not just about the alcohol. Alam mong mahal kita. Mahal na mahal."Sinubukan nitong hawakan ako pero ang matalim kong titig ang nakapagpahinto rito."So what, Pierce? Ano naman ngayon kung mahal mo ako? Dapat bang mahalin din kita dahil sinabi mo lang na mahal mo pa rin ako hanggang ngayon? Kasalanan ko ba kung bakit ka ganiyan? Responsibilidad ko ba ang nararamdaman mo?" singhal ko rito.Dumaan ang kirot sa mukha nito bago umiling. "No, of course not. I am my own feelings. All I am just hoping now is that you could someday reciprocate it.""Ayoko, P

"Mama, pwede bang tabi tayong matulog ni papa ngayong gabi? Please mama."Sandaling nawala ang atensiyon ko sa pinapanood sa TV. Nagkatinginan kaming dalawa ni Pierce na nakaupo sa dulo ng sofa sa sala bago ko ibinalik sa anak na naghihintay sa sagot ko.Nagpapababa lang ako ng kinain sa hapunan kaya tumatambay ako rito kasama si Pierce na ang kapal ng mukha na inayos pa talaga ang mga damit sa cabinet ko. Mamaya lang ay kukunin ko rin iyon at itatapon sa labas."Naku, nak. Uuwi iyang si papa mo ngayon sa bahay niya kaya malabo. Tayo na lang ang tabi ha?"Pinisil ko ang pisngi nito."Ha? Uuwi ka papa?" Tumabi ito sa ama na mabilis na umiling habang nakatitig sa akin ng pilyo. "Ha? Sino ang may sabi? Hindi ako uuwi, Wyn. Di ba sinabi ko na sa iyo na dito na titira si papa? Okay lang naman iyon kay mama di ba?"Sabay nila akong tiningnan. Si Wyn ay nagsusumamo ang mukha para makumbinsi ako."Ma, ayaw mo ba kay papa?"Napipi na ako ng tuluyan sa tanong ng anak. Si Pierce ay nanghahamon

Susunduin na sana namin si Wyn nang tumawag si Marga kay Pierce para sabihin na dinaanan nito ang bata at ito na raw ang maghahatid sa bahay. Bilang pasasalamat ay dinulutan ko siya ng pagkain habang naglalaro ang mag-ama sa labas.“Thank you,” ani nito at ininom ang juice na ibinigay ko. Nasa kusina kami at bukas ang pintuan kaya pinanonood namin ang habulan ng dalawa.“Marga, ‘wag mo sanang mamasamain ito pero ‘wag mo sanang basta na lang sunduin sa eskwelahan niya si Wyn. Ayokong sumasama na lang bigla ang anak ko lalo pa at wala kami sa tabi niya. Alam kong nagmamagandang-loob ka lang pero nag-iingat ako sa anak ko. Baka masanay na basta na lang sumama lalo na sa mga estranghero.”Sinulyapan niya ako saglit bago agad na ibinalik ang tingin sa dalawa. “I get your point but I was just really trying to help.”“Na-a-appreciate ko naman pero hindi ko masyadong kailangan sa ngayon. Simula ngayon ay sasabihin ko sa teacher niya na kami na lang dalawa ni Pierce ang dapat na sumusundo kay

“Ma,” bati ko sa ina nang mapagbuksan ko ito ng pinto. Agad kong kinuha ang mga dala nitong malalaking supot ng gulay at dinala sa kusina. Tamang-tama ito para sa lulutuin ko.Kumuha naman ito ng baso at ng maiinom sa ref. “Saan ba si Wyn? Ay! Biyernes pa pala ngayon. May pasok. Gusto ko sanang kunin para pumasyal sa bahay at nang makapaglaro naman sa kaniyang mga pinsan. Ano ba iyang niluluto mo?”“Ginataang munggo. Ihahatid ko na lang mamaya si Wyn sa inyo, ma. Ilang oras lang naman ang klase nila ngayon. May event pa kasi sila sa school. Kakahatid lang ni...”Nagbuntung-hininga ako. Hindi pa nga nila nila na nandito nagkakampo si Pierce ng ilang araw. “Himala at nagluluto ka na ng ginataang munggo,” ani nito na hindi na napansin ang hindi ko pagtapos sa sasabihin. “Akala ko ba hindi ka na kakain niyan. Ayaw na ayaw mo nga iyang niluluto ko noon. Nagtataka nga ako at hindi ka naman dating pihikan sa pagkain.”Nahinto ko ang paghuhugas ng monggo sa lababo sa narinig. Mula ng natang

Sa katahimikan ng gabi ay lumabas ako para tawagan ang kaibigan.“Pearl, ano iyong offer na sinasabi mo?” bungad ko agad. “Ikaw na babae ka, kapag ako niloko mo pa sa pangalawang pagkakataon may kalalagyan ka talaga sa akin. Oo, may nag-offer.”“Hindi nga sabi ‘tsaka kung makapagsalita ka naman, parang hindi ka naman nabayaran noon. Ano na, may investor ba talagang gustong bilhin ang mga apartments at ang formula ng product ko?”“Oo! Dalawang businessman. I-a-arrange ko na ba ang meeting ninyo?”Animo nabunutan ako ng tinik. “Oo naman. Salamat talaga, Pearl ha. Sigurado na ang bonus mo dito. Paki-schedule na lang ang meeting ha.”“Okay. Itatanong ko kung okay ba this Friday. Wala ka bang lakad sa araw na ‘yan?”Naalala ko ang imbitasyon ni Pierce na mag-dinner kami sa labas dahil may sasabihin daw itong mahalaga. Umalis ito agad papunta sa airport pagkatapos niya kaming ihatid sa bahay. Nasa Indonesia ito para sa trabaho. Sa Biyernes pa ito babalik. Nakatango ako pero pwede ko namang