All Chapters of Peruvian: The Criminal's Forbidden Love: Chapter 1 - Chapter 10

"Zabij go!" Kill him!Don Sevus order Peruvian while handling the gun. He considered the deal as finished as he eventually execute the shot. The blood shed his suit, but he wipe it with his gloved hands. Knowing it's a done deal for the both of them."Done." Peruvian handed the gun to him."That's garbage. You know what to do." Don Sevus tap his shoulders as he go along the dark aisle of city's street. Peruvian look at the dead body and shake his head. It's another mess he will clean that night. Taking the body bag and suit it before dumping in the corner. He make sure that there's no one, as he slid the body into that canal. He sigh as he finished the job for that month.Being an assassin is not easy, you will encounter unknown target, you will note all the details, learn the whereabouts, and so, how you'll execute the hostage take-out.Peruvian is also known as Mercenary. That is his code in their association. Don Sevus is his head, the initiator, the source and his guardian. At his

"Ayon nga dai, may sasabihin ako!" paunang sambit ni Romary nang makalarga na sila, sakay sila ng kotse. Actually, pinapahinaan ni Romary ang music ng radio eh kasi naman, halos mabasag na ang eardrums nila sa lakas ng volume."Ano 'yon?""Makinig ka nga...sabi ko, 'yong nakwento ko kanina, 'yong nakakainis na lalaki."Umismid pa itosaka umirap, heto nanaman sila, gigisa ng kawawang lalaki at sa huli, pagbubuntunan nila ng sama ng loob, ilang lalaki ba naman kasi ang pinagpantasyahan ni Charlotte, pero hanggang ngayon, wala pa ring matinong lalaki ang nagkakagusto rito.Well, maganda naman si Charlotte, maputi, matangkad, smiling face, model height and of course anak mayaman. Romary sighed again, pero kung sa gaya nito, if she were a man, mato-turn off din siya sa pagiging maingay, classy, at brat ni Charlotte, gaya ngayon..."Oh ano, Romary gwapo ba?!""Okey lang, fifty-fifty lang...""Ang ano?" ulit ni Charlotte dito. "Yong ano niya...sabi ko, nainis lang ako kasi presko.""Hoy, ik

Hindi na niya hinintay na maabotan siya nito sa may pintuan, agad na niyang tinungo ang looban saka nagsara ng pinto. Dahil na rin sa pagod, ay naisipan niyang magpalamig muna sa banyo. He want to take a shower to ease his mind and heating body. "Bullshit, calm down, Peruv." Sambit niya habang hawak ang tuwalya, papasok na siya sa banyo that time when he heard footsteps. May nag-uusap sa labas ng pinto. He doubt himself that time if sino ang nandoon, pero pinili niyang tahakin ang banyo at magsimula sa gagawin. Nang makapaghanda na ng shower ay nanatili siyang nakatayo doon, hawak niya ang pader sa dalawa niyang palad habang nakayuko at dinadama ang tagaktak ng tubig. It felt so right and satisfying. He close his eyes and remember her figure, hindi pa rin nawawala sa isipan niya ang lahat. Damn it! Hindi niya mapigilan ang nararamdaman. Katunayan, natatawa na lang siya habang naliligo doon. He is in the middle of his peace when he heard someone, parang nasa loob na ito ng kwar

Hindi inaasahan nina Romary ang pangyayari. Charlotte is absolutely fordibben to something she ate earlier kaya sumakit ang tiyan nito. Nagpaalam ito sa kanila that time, afterwards, mas nagkaroon ng oras sina Peruvian at Romary sa kainan, until they decide to have a walk. "So tell me, are you letting me for Charlotte? I'm afraid you're planning something." Medyo ngumiti si Peruvian, halatang nahahalata ang plano ni Romary. Romary remain silent. "I'm not interested to her." Walang gatol na sambit nito sa babae. Tuloy, hindi napigilan ni Romary na pamulahan. She almost out balanced due to her panicking heartbeat. Damn it! Litanya pa nito sa sarili niya. She avoid his eyes. Alam niyang kapag titingin siya'y baka hindi niya mapigilan ang sarili. "You're too straight-forward, young man." She smiled to him. Knowing it's a little insult to his identity. "Young man?" He hissed. "Well, sort of, I know you're too young, mas matanda ako ng dalawang taon," she clearly point a hint. Totoo

Dahan-dahang iminulat ni Romary ang mga mata at nilinga-linga ang paningin sa paligid. Nakakapit siya sa isang tila yero mula sa eroplano at ngayo'y lumulutang lutang sa karagatan. Natanaw pa niya ang mga sira-sirang gamit na gaya niya'y nasa karagatan. Ginapangan siya ng kaba nang hindi makita si Peruvian. Nasaan kaya ito? Napalingon siya sa paligid at tanging karagatan lamang ang nakikita niya. Hindi maari! Iyon ang litanya ng isip niya. "Peruvian! Sumagot ka! Nasaan ka?!" Sigaw pa ni Romary habang maluha-luhang ikinampay ang mga kamay sa kung saan at pumunta sa mababaw na parte ng buhanginan. Nasa isang isla na siya. Naalala niyang bumagsak ang sinasakyan nilang eroplano at nakaligtas sila ni Peruvian. Nang madako siya roon ay napasalampak na lamang siya sa buhanginan at sinipat ang islang iyon. Wala siyang nakikitang tirahan doon at tanging matatayog lamang na puno at tila kagubatan ang naroroon. In this case, nakikita niyang nasa may bandang Bohol sila bumagsak at parang n