"Zabij go!" Kill him!
Don Sevus order Peruvian while handling the gun. He considered the deal as finished as he eventually execute the shot. The blood shed his suit, but he wipe it with his gloved hands. Knowing it's a done deal for the both of them.
"Done." Peruvian handed the gun to him.
"That's garbage. You know what to do." Don Sevus tap his shoulders as he go along the dark aisle of city's street. Peruvian look at the dead body and shake his head. It's another mess he will clean that night. Taking the body bag and suit it before dumping in the corner. He make sure that there's no one, as he slid the body into that canal. He sigh as he finished the job for that month.
Being an assassin is not easy, you will encounter unknown target, you will note all the details, learn the whereabouts, and so, how you'll execute the hostage take-out.
Peruvian is also known as Mercenary. That is his code in their association. Don Sevus is his head, the initiator, the source and his guardian. At his being, knowing nothing from his past, he don't know his real name, his real parents, and even his birthday.
The only thing he remember is...he is from Phillipines. Ang bansang kinalakihan niya bilang isang batang hamog, laki sa kombento, tumakas, napasali sa sindikato, napaaway, at tumakas sa pamamagitan ng pagsampa sa barko.
Hindi niya alam ang buhay na paroroonan niya sa oras na iyon, ang tanging alam niya'y gusto niyang kumawala sa pagiging hampas-lupa. Nabibilang sa lipunan na gaya ng isang daga, salot, at walang pakinabang.
After cleaning himself, ay agad siyang umuwi sa kaniyang flat. Nasa Warsaw, Poland siya ngayon, dito siya naninirahan for three long months, dito kasi siya na-assign para sa minamanmanang tao, iyon ang taong pinatay na niya kanina.
Cristov Kzerkoti, isang talamak na drug dealer sa nasabing lugar, iyon ang isa sa mga tumiwalag sa kanilang asosasyon, at maliban sa droga, nasangkot din ito sa mga cartel ng baril at pagsusubasta sa mga babaeng asyano papunta roon.
He walk towards the parking space where he left his car. It is a brand new model of Ford Shelby GT500, with a customized color of gold. Siya lamang ang may sasakyang ganoon sa lugar, kaya hindi kataka-taka na marami siyang nama-magnet na babae.
And that is his destination for tonight. He is headed to Brovilon Bar, the famous place to get lazy with chiks. Peruvian is an attractive man with an Asian masculine beauty. He had these long messy hair that compliments his tattoos and well-maintained muscles.
His dark skintone is also his asset. Many Polish women like Asian men, especially if you can satisfy them in bed.
Nang nakarating sa club ay agad na bumungad sa kaniya ang club assistance guy, where they're can assist you parking your car. He had VIP card, that's why kilala siya sa club.
"Witaj z powrotem, proszę pana," Welcome back sir.
Peruvian just smile as he handed his key. Nang makalabas siya sa sasakyan ay isinuot niya ang kaniyang night-out shirt at pinatungan iyon ng kaniyang leather black jacket. The pulled his hair up, and do a messy bun by a rubber band.
Tuloy-tuloy siya sa loob, at doon nga'y bumungad sa kaniya ang main event ng club, ang live sex set-up ng mga customer at mga dancers na nandoon.
Maraming nakilahok sa dance floor habang pasarapan ng istilo sa p********k. Mayroong naka-dogstyle, nakatihaya, nagbi-BJ at ang ilan ay minamaneho ng mga babae. He shake his head as he roam to VIP lounge. Agad siyang inasikaso ng n*******d na waitress, handling him his favorite drink.
"Henessy," dinig niya sa babaeng sinasadyang lagkitan ang tingin sa kaniya. Nagpapapansin ito. Isa ito sa suki niya roon, si Ossy, maganda ito, maputi, Polish beauty, skinny and of course fuckable...
"Wanna play?" he heard again. He see how she rub her nipples infront of him.
He just nod as he lie his shoulders in the circular seat he's sitting now.
Dahan-dahang gumapang ang babae sa harapan niya saka sumampa sa kaniyang hita. She lick his neck, suck it and play his hair.
Minamaniobra ni Ossy ang katawan niya, hanggang sa bumaba iyon sa kaniyang puson. Nanatili siyang nakaupo, wanting more of it.
"Suck it." Utos niya rito. Hinuhubad na iyon ni Ossy at tuluyang pinalabas ang kaniyang mahaba't malusog na sandata. the length of it can surely satisfy the whole measure of women's cave.
Ngumisi sa kaniya ang babae na noo'y masayang minamasahe ang bagay niya. She spit some of her saliva, before stroking it with her hands, moving up and down, as she finally take the length of it by her mouth. Licking, sucking and stroking his head, moving delicate, and faster. Napahawak si Peruvian sa buhok ng babae at mas idinidiin ito pababa. Feeling his balls tightened, the urge liquids are now ravishing to come out, pero pinipigilan niya dahil nasisiyahan pa siya sa ginagawa ni Ossy.
"Faster." His broad and masculine voice mandate Ossy. Gladly, agad naman itong ginawa ng babae.
He closed his eyes as he felt that heaven. Napakasarap sa pakiramdam, nakakabakiw, at minsan...nakakasawa na rin.
He only fuck, he doesn't kiss. He only fuck, he doesn't love. He only fuck, he doesn't do commitment.
Nang makitang nag-uumapaw na sa libog si Ossy ay agad niya itong kinuha sa pagkakaluhod, at pinaupo ito sa kaniyang hita.
"Drive."
"Oh sure." Naliliyong sambit ni Ossy habang hawak-hawak ang ulo ni Peruv. Nilalantakan naman ni Peruv ang malalaking biyaya ni Ossy, sucking and playing it with his wild tongue.
The moment is so addictive and pleasureable.
He is satify to her, and so she is. Naririnig na niya itong umuungol habang binibilisan ang pagtaas-baba sa kaniyang hita. Kumikilos din siya sa ilalim at sinasalubong ang galaw nito kaya mas masarap ang impact ng ginagawa nila.
He felt his vulva is now tightening, the liquids are pouring to come and how she wrap his head, gasping, moaning his name, and crying with pleasure.
"Peruvian!"
Then they both reach the limit of satisfaction.
The rays of light simply touches his bare skin. Nakahubad si Peruvian sa kung saan. It's soft and smooth, the fabric smells lavender and vanilla. The bed is an over-sized king bed, and that was he realized na nasa pilipinas na pala siya. Pangatlong araw na niya ngayon para manmanan ang isang tao.The guardian told him that he must do this job or else, hindi na niya makakamit ang kaniyang kalayaan. The deal is to look after the man named, Gustavo Jaranilla. A business tycoon and a politician here in the metro.Hindi mahirap hanapin ang taong hinahanap niya, but he is looking for the easiest way, ang kahinaan nito. He must kidnap his only daughter named Charlotte Jaranilla, at iyon ang una niyang gagawin.Dahan-dahan siyang napasandal saka nilinga ang paligid. Nagkalat ang mga bote ng alak sa kwarto niya saka ang mga babaeng nasa kaniyang paanan. Gaya niya'y mahimbing itong natutulog dahil napagod yata ito kagabi.Tatlong babae ang pinagsabay-sabay niya. Filipina women are juicy and wil
"Ayon nga dai, may sasabihin ako!" paunang sambit ni Romary nang makalarga na sila, sakay sila ng kotse. Actually, pinapahinaan ni Romary ang music ng radio eh kasi naman, halos mabasag na ang eardrums nila sa lakas ng volume."Ano 'yon?""Makinig ka nga...sabi ko, 'yong nakwento ko kanina, 'yong nakakainis na lalaki."Umismid pa itosaka umirap, heto nanaman sila, gigisa ng kawawang lalaki at sa huli, pagbubuntunan nila ng sama ng loob, ilang lalaki ba naman kasi ang pinagpantasyahan ni Charlotte, pero hanggang ngayon, wala pa ring matinong lalaki ang nagkakagusto rito.Well, maganda naman si Charlotte, maputi, matangkad, smiling face, model height and of course anak mayaman. Romary sighed again, pero kung sa gaya nito, if she were a man, mato-turn off din siya sa pagiging maingay, classy, at brat ni Charlotte, gaya ngayon..."Oh ano, Romary gwapo ba?!""Okey lang, fifty-fifty lang...""Ang ano?" ulit ni Charlotte dito. "Yong ano niya...sabi ko, nainis lang ako kasi presko.""Hoy, ik
"So, I guess you don't need me here, Fuego." Sambit ni Wallace, ang informer ni Peruvian sa Pilipinas. Nakasuot lang ito ng kamisetang ginupitan ng magkabilang elbow upang magmukhang rasta guy. Nakahipos din ang buhok nito na sinadyang ipa-dreadlock. Gaya ni Peruvian, may mahaba ang itong buhok, he is a half-black american guy and filipino, but, mas nanalaytay sa mukha nito ang pagiging pinoy. "Salamat, Ace. Pakisabi na lang kay King na i-send na lang sa akin ang information sheet. Hindi ako magtatagal dito." Pormal na salita ni Peruvian gamit ang pambansang lenggwahe. He smirked, tapping his left arm. "Sige, basta kung ano ang kailangan mo, I'm just GPRS away." Alam ni Ace ang lahat about tracker, devices and locators since siya ang assassin na halos alam yata ang geographic altitudes at longitudes ng earth. Sinanay siya sa field na 'yon, so, ito ang maasahan ni Peruvian kapag may pinapahanap siya, lalo na't madalian. "Mag-iingat ka." Ace said. "Mag-ingat sila." Sabi naman ni Pe
Hindi na niya hinintay na maabotan siya nito sa may pintuan, agad na niyang tinungo ang looban saka nagsara ng pinto. Dahil na rin sa pagod, ay naisipan niyang magpalamig muna sa banyo. He want to take a shower to ease his mind and heating body. "Bullshit, calm down, Peruv." Sambit niya habang hawak ang tuwalya, papasok na siya sa banyo that time when he heard footsteps. May nag-uusap sa labas ng pinto. He doubt himself that time if sino ang nandoon, pero pinili niyang tahakin ang banyo at magsimula sa gagawin. Nang makapaghanda na ng shower ay nanatili siyang nakatayo doon, hawak niya ang pader sa dalawa niyang palad habang nakayuko at dinadama ang tagaktak ng tubig. It felt so right and satisfying. He close his eyes and remember her figure, hindi pa rin nawawala sa isipan niya ang lahat. Damn it! Hindi niya mapigilan ang nararamdaman. Katunayan, natatawa na lang siya habang naliligo doon. He is in the middle of his peace when he heard someone, parang nasa loob na ito ng kwar
Hindi akalain ni Peruvian ang nangyayari, he's been hiding in that corner for so long just to glimpse that lady standing next to the door. Si Romary iyon. "Damn it!" Litanya niya habang napapasuklay sa mahaba niyang buhok. Nagdadalawang-isip siya kung pupuntahan na ba niya ito o maghihintay pa siya ng isang minuto. Kabado siya that time. "I'll do it," kamot-ulong sambit niya saka tinahak ang daan patungo rito. Aksyon na sana niyang kausapin ito nang mabangga niya ang isang babae, bigla na lang kasi itong bumulaga sa bandang likuran niya. "Fuck!" he hissed. Nang makita niya ang reaksyon ni Romary ay agad siyang umayos at tumikhim. "I'm...sorry." "Oh, it's you." Turo ni Romary. "Is it him, tita?" Nakangiting sambit ni Charlotte saka dumikit kay Romary. "Introduce me," ngisi pa nito. "Uh, Peruvian, meet Charlotte, my step-daughter." Pekeng ngiti nito sa binata. Tumango lang si Peruvian, knowing his eyes are looking just for Romary. "Nice to meet you, Charlotte, anyway,
Hindi inaasahan nina Romary ang pangyayari. Charlotte is absolutely fordibben to something she ate earlier kaya sumakit ang tiyan nito. Nagpaalam ito sa kanila that time, afterwards, mas nagkaroon ng oras sina Peruvian at Romary sa kainan, until they decide to have a walk. "So tell me, are you letting me for Charlotte? I'm afraid you're planning something." Medyo ngumiti si Peruvian, halatang nahahalata ang plano ni Romary. Romary remain silent. "I'm not interested to her." Walang gatol na sambit nito sa babae. Tuloy, hindi napigilan ni Romary na pamulahan. She almost out balanced due to her panicking heartbeat. Damn it! Litanya pa nito sa sarili niya. She avoid his eyes. Alam niyang kapag titingin siya'y baka hindi niya mapigilan ang sarili. "You're too straight-forward, young man." She smiled to him. Knowing it's a little insult to his identity. "Young man?" He hissed. "Well, sort of, I know you're too young, mas matanda ako ng dalawang taon," she clearly point a hint. Totoo
Kinabukasan. Maagang nagising si Romary. Masakit ang ulo niya dahil sa kalasingan kagabi. "Oh my mother dear! Anong kalat na naman ang ginawa mo?" tanong niya sa sarili nang makita ang hitsura. Puro buhangin ang binti niya, and probably, hindi siya nagpunas ng katawan, ni amoy ng bibig niya'y alak pa rin. Idagdag pa ang buhok niya na tila nasabunutan sa kanto. "Oh shit..."Napabalikwas siya saka tiningnan ang katabing si Charlotte. Nakahiga pa rin ito, while her mask in her face, two cucumber dip in her eyes and a hair mesh to hold her hair. Kabaliktaran ang hitsura nito sa kaniya. Bahagya niya itong niyugyog. "Karlota...gumising ka. Hoy! Gising!" Dahan-dahan itong nag-unat ng braso saka kinuha ang dalawang pipino sa kaniyang mata. "Hmmm...nakakabulahaw ka.""Tell me, anong nangyari sa'kin?"Umirap ito saka umismid. "Palagay mo?""Ano nga?"Bumangon si Charlotte saka bumuntong-hininga. "Naglasing ka, ewan ko sa'yo, ang taas ng amats mo kagabi, nag-declamation speech ka pa nga.
Dahan-dahang iminulat ni Romary ang mga mata at nilinga-linga ang paningin sa paligid. Nakakapit siya sa isang tila yero mula sa eroplano at ngayo'y lumulutang lutang sa karagatan. Natanaw pa niya ang mga sira-sirang gamit na gaya niya'y nasa karagatan. Ginapangan siya ng kaba nang hindi makita si Peruvian. Nasaan kaya ito? Napalingon siya sa paligid at tanging karagatan lamang ang nakikita niya. Hindi maari! Iyon ang litanya ng isip niya. "Peruvian! Sumagot ka! Nasaan ka?!" Sigaw pa ni Romary habang maluha-luhang ikinampay ang mga kamay sa kung saan at pumunta sa mababaw na parte ng buhanginan. Nasa isang isla na siya. Naalala niyang bumagsak ang sinasakyan nilang eroplano at nakaligtas sila ni Peruvian. Nang madako siya roon ay napasalampak na lamang siya sa buhanginan at sinipat ang islang iyon. Wala siyang nakikitang tirahan doon at tanging matatayog lamang na puno at tila kagubatan ang naroroon. In this case, nakikita niyang nasa may bandang Bohol sila bumagsak at parang n
Peruvian's POV(Five years after all suffering and chaos, Peruvian lastly show to his family.)Karga ko ngayon si Phoebe na edad five years old na. Nandito kami ngayon sa masteral ceremony ng mommy Romary niya. Nakaupo kami sa seats at ngayon nga’y pumapalakpak dahil tinatawag na sa stage si Romaryy. Naging honor ranked students ito na napabilang din sa dean’s lister. Proud na proud ako sa asawa ko sa oras na iyon. Pati si Phoebe ay nakikipalakpak na rin. Dahan-dahan kaming tumayo para pumunta sa stage. Karga ko si Phoebe na masayang nakatingin sa mommy niya na ngayo’y nakasuot na ng toga.“Aw, baby ko!” malambing na sambit ni Romary na agad kinarga ang anak namin. Kinuha ko ang mga medalya at sinuot iyon sa kaniya. Natuwa kaming dalawa dahil si Phoebe mismo ang nagpalit ng direksyon sa sombrero niya bilang palatandaan na graduate na siya.We kiss Phoebe together that time, rinig namin ang tilian, palakpakan at shutters ng camera.Wala na akong mahihiling pa sa oras na iyon. I am now
Peruvian's POV(After the accident)"How are you feeling bro?" Ang pamilyar na boses ang unang narinig ko. Minulat ko ang mga mata ko at kitang kita ko ang mukha ng nag iisang kaibigan kong si Raju. Siya ang sumagip sa akin sa fake accident na ginawa namin. Fuck! Ang sakit ng ulo ko. I want to move my body but I can't even move the tip of my finger. Half of my body is cramp, like I wake up from a coma."Romary."Agad ko siyang hinanap. Ngunit wala siya. Nilibot ko nang tingin ang buong kwarto. Naalala ko ang silid na ito at kung hindi ako nagkakamali nasa India ako. Iyon ang hometown ni Raju kung saan madalas ako noon. Dito ako nagpapalipas ng oras kapag stress ako sa trabaho. Tinuring ko na rin kasi itong pangalawang bahay. Gusto ko sanang bumangon, pero mabigat ang katawan ko."Thank God you're awake." Si Raju."Si Romary?""She's okay now. Nakikipag-coordinate ako sa mga kaibigan mo, hindi mo muna siya pwedeng lapitan o makasama."Natulala ako at natahimik. I know a lot of people m
Kinabukasan, iyon ang araw ng activity ni Phoebe sa school nila. Nasa paaralan na sila Charlotte at Raine, habang masayang chine-cheer si Phoebe. Sa kabilang banda ng bleachers nandoon naman si Romary habang masayang hawak ang video recorder. Ihinatid sila ni Austin. Ipinag-drive sila nito, gusto rin kasing bumawi nito sa hindi pag-attend sa event ni Phoebe. Mayroon lang kasi siyang importanteng susunduin."And now, let's welcome, Phoebe Malori El Fuego! with her mommy Romary. Palakpakan!" Dinig nila sa emcee na may hawak ng microphone. Nasa stadium sila ng paaralan at noo'y kabadong tinitignan ang bawat entry o kalahok sa dance showdown."Gooo! Phoebe!" dinig pa nila mula kina Raine at Charlotte na siyang may hawak na sa camera recorder. Medyo kabado si Romary sa oras na iyon dahil matagal na rin siyang hindi nakakasayaw. Nagsimula ang tugtog, at doo'y nagsimula nang gumalaw at pumadyak ang mag-ina, bilib na bilib si Romary sa stepping nila dahil kahit pa medyo slow learner siya sa
Five years run so fast that time. Mabilis ang pagtakbo ng panahon at heto nga't mas madaldal pa si Phoebe kaysa kay Romary. Sa edad nitong limang taong gulang ay aakalain mong nasa edad otso na ito dahil may sense na ito kung magsalita. And she is very mature about everything. No wonder na panay accelerated subjects ang mayroon ito dahil sa advance na learning patungkol sa pagiging genius nito. "Mommy can we go shopping later?" pa-pouty lips ni Phoebe. "Wow, shopping again?" pasigaw na sambit ni Charlotte na noo'y kasabayan nila sa kotse. Kagagaling lang nila sa photoshoot nito. Phoebe Malori El Fuego is her name. Kinuha ang name niya sa mixture names ni Peruvian at Romary and even she's five-years-old and at her young age she loves fashionand style. Maybe dahil expose ito sa trabaho nina Raine at Charlotte. Kasama nila palagi ang dalawa dahil kung medyo busy si Romary sa book signing or book publishing niya ay silang dalawa ang pinababantay ni Romary. Charlotte is now an iconic
Sumapit na nga ang takdang araw ng binyag ni Phoebe. Napagpasyahan ni Romary na magpatulong kinga Charlotte, Raine at Candice na nandoon sa bahay niya nanuluyan. Hindi naman siya nagkamali dahil napaka-hands on ng mga ito sa gagawing celebration. Ngayon nga'y kasalukuyan silang naghahanda sa susuotin at nagme-make up para mayamaya. Hawak ni Charlotte si Phoebe na noo'y pinapadede ng bottle milk na nireseta ng doktor kamakailan lang.That time, ay masaya silang nag-ayos ng mga sarili para sa darating na oras, papunta na sila sa simbahan para sa binyagan, since binyagan ng bayan ang dadaluhan nila."Ate, mauna na kami..." sabi nina Raine at Candice, nanatili naman sa gildi si Charlotte habang hawak pa rin si Phoebe. Tapos na kasi silang mag-make up, siya na lang ang hinihintay nila."Bilisan mo riyan, tita." Bagot na sambit ni Charlotte."I'm almost done." Sabi pa niya saka tumayo at kumuha ng pabango."Okey na ba?" lingon naman niya rito.Ngumiti si Charlotte saka tumango. "As always n
Matapos magkwentuhan at kumain ng snacks ay napagpasyahan ni Romary na magpacheck-up sa baby niyang si Phoebe dahil gusto niyang masigurado na okey lang ito. Panay iyak kasi ito ngayon kaya laking pagtataka niya kung napaano ito. Sinama niya si Raine na may sadya rin sa mall, dahil bibili rin ito ng mga bagong outfit sa kaniyang pictorial. Nasa highway na sila sa oras na iyon at heto nga't papasok na sa clinic. Naging driver din nila si Austin na gusto rin naman ang ginagawa. Abala rin ito sa kausap sa phone, dahil kahit naka on-levae ito ay panay pa rin tawag sa kaniya ang mga empleyado niya. Nalaman ni Romary na may lamig lang pala ang bata at niresetahan ng gatas na pwedeng makatulong sa digestion nito. Hindi rin naman sila nagtagal sa lugar ns iyon."Mabuti naman at okey na si baby, ate Romary..." sabi pa ni Raine."Kaya nga eh, siguro hindi ko na siya iduduyan sa labas.""Mabuti nga siguro, ate." Matapos magpa-check up ni Romary ay sumakay siya sa sasakyan, sa likuran siya haban
Matapos ang ilang linggo, ay namuhay ng tahimik si Romary kasama ang anak niyang si Phoebe sa bagong tirahan nila sa Tagaytay. Bumili siya ng property doon para na rin magsimula at makalimot. Binibisita sila ng mga kaibigan niya na sina Vanna, Georgina, Paris, at Raquel doon. Sinasamahan din siya paminsan-minsan nina Candice at Charlotte, kung wala itong mga pasok sa eskwela o sa kanilang part time job bilang mga model. Gan'on din si Austin na halos madalas sa bumibisita sa kaniya. It's Sunday that day, and nakasanayan na ni Romary na pumunta ng simbahan kasama ang kaniyang sanggol na si Phoebe. Sakto rin dahil gusto niyang ipeschedule ang binyag nito sa susunod na buwan. Nang makababa sa minamanehong kotse ay gumilid siya para kunin ang handy crib ng baby niya. Tahimik niyang kinuha ang sanggol na noo'y kagigising lamang. "Hello, my baby? How are you?" masayang bungad pa niya saka binuhat ito. Matapos n'on ay isinara na niya ang pinto at pinindot ang lock button sa car key. Whil
"Romary," narinig niyang sambit ni Magnus sa likod niya.Isang mapait na ngiti ang sinukli niya. Tatlong araw mula na nang makalabas siya sa hospital. Naiwan pa rin doon ang kaniyang baby para sa masusing pag-aalaga since premature ito. "How are you? Are you feeling more better?"Tumango lang din siya. Nakadamit siya ng itim, lahat itim. Today is his funeral and everyone is getting ready. They even hold the funeral for three more weeksbecause of her favor. Hinihintay niyang baka may makitang posibilidad na buhay ito. Maging sina Magnus ay hindi rin nawalan ng pag-asa at hindi sumuko, pero nang makita nila ang eksaktong bangkay na sunog na sunog, they knew that it was Peruvian. Suot kasi nito ang singsing nila ni Romary that time. Ang tanging bagay na nakita nila sa pangyayari. Naubos na yata ang lahat ng luha niya at wala na yatang natira kung 'di pait sa puso. She feel like her heart is in so much agony but she have no more tears to shed. Ubos na lahat. Ubos na yata ang lahat la
Nang mga oras na iyon ay nagising na si Romary. She felt the pain in her abdomen, alam niyang dahil iyon sa tahi at pansin din niya ang pagkawala ng baby bump niya doon. "Where's my baby?" Tanong niya sa kawalan. Nandoon ang isang nurse na abala sa pagcheck ng vital signs niya. "You're awake...""Nurse, nasaan ang baby ko?" Medyo nag-aalala na tanong niya rito. "The baby is fine, naka-incubator pa ito, kailangan pa namin siyang i-monitor sa ngayon. Pero fighter ang baby mo, lumalaban siya." Pampalubag-loob na sambit ng nurse. "Gan'on po ba?""Yes, maam. Nga po pala, ano po ang ipapangalan mo sa baby girl mo, maam?"Bahagya siyang nag-isip saka seryosong tumingin sa nurse. "I will give her the combination of our names, Phoebe Malori, Phoebe Malori Fuego." Sambit pa ni Romary sa nurse. "Sige po, maam." "Thank you."Matapos n'on ay nagpaalam agad ito para lumabas. Ilang sandali pa ay pumasok si Remary, dala nito ang isang tray ng pagkain. Nakikita sa mukha nito ang pagsisisi. Tila