Chapter 2 Gateaway

"Ayon nga dai, may sasabihin ako!" paunang sambit ni Romary nang makalarga na sila, sakay sila ng kotse. Actually, pinapahinaan ni Romary ang music ng radio eh kasi naman, halos mabasag na ang eardrums nila sa lakas ng volume.

"Ano 'yon?"

"Makinig ka nga...sabi ko, 'yong nakwento ko kanina, 'yong nakakainis na lalaki."

Umismid pa itosaka umirap, heto nanaman sila, gigisa ng kawawang lalaki at sa huli, pagbubuntunan nila ng sama ng loob, ilang lalaki ba naman kasi ang pinagpantasyahan ni Charlotte, pero hanggang ngayon, wala pa ring matinong lalaki ang nagkakagusto rito.

Well, maganda naman si Charlotte, maputi, matangkad, smiling face, model height and of course anak mayaman. Romary sighed again, pero kung sa gaya nito, if she were a man, mato-turn off din siya sa pagiging maingay, classy, at brat ni Charlotte, gaya ngayon...

"Oh ano, Romary gwapo ba?!"

"Okey lang, fifty-fifty lang..."

"Ang ano?" ulit ni Charlotte dito.

"Yong ano niya...sabi ko, nainis lang ako kasi presko."

"Hoy, ikaw, Romary Jaranilla ha! kamamatay lang ni papa, ikaw tumigil ka nga, mag-concentrate ka sa daan, kung anu-ano 'yang iniisip mo! huwag kang magkakamaling mag-move on agad!" irap pa ni Charlotte kay Romary.

"At sino namang may sabi na magmo-move on agad ako? Hoy Karlota, ikaw ang gusto kong maglandi, kailan ka pa ba lalandi ha? Kapag may cobwaves na 'yang kweba mo? Naku, bahala ka, kapag hindi ka lalandi nang maaga, baka kapag nakipag-sex ka ng forty plus na ang edad mo, mai-stuck 'yong ano sa kuan mo dahil sa sobrang tuyo!" Humalakhak pa ito sabay iling.

"Ewan ko sa'yo, kung 'di kita madrasta, baka kanina pa kita binatukan," kibit-balikat na sambit ni Charlotte kay Romary. But, aside of their conversation hindi naman talaga maikakaila na mas nag-bond ang friendship nilang dalawa after Charlotte's father died.

Katunayan, si Romary lang ang nakapagpasaya ulit kay Charlotte, naging mas alive ito, saka nahawa na rin kay Romary kasi para itong live-announcer sa radio tapos mixed na rin as being a singer, kahit na fifty-fifty ang tyansa sa tono at lyrics, go pa rin ito all the way!

Supportive naman kasi si Romary sa dalaga, well, aside kasi sa mga hinaing nito sa buhay, si Charlotte lang ang may alam sa mga sekreto niya gaya ngayon...gagala sila sa Bacolod to move forward and explore many things. Nang tumahimik ito ay pinili nilang makinig sa radio, narinig nila roon ang isang balita.

Looking for a cover up magazine model in Bacolod, urgent photoshoot will be held in Paradise Resort. Great opportunity to be hired to international runway! Apply now!

"Sshh, shhh! Narinig mo 'yon?" sabi ko ni Charlotte kay Romary na mariin namang nakinig.

"Oh, anong binabalak mo?" ani nito. Nakakunot-noo ito.

"It's a sign! Romary, it's a sign!" palakpak pa nito. Katunayan, si Romary lang ang nakakaalam na gustong mag ramp model ni Charlotte, pero dahil nga ayaw ng yumao nitong ama, she have no choice kung 'di mag-focus sa gusto nito— 'yon ay ang pagsali ko sa musical theatrical shows. Marunong itong tumugtog ng piano, violin, guitar, harp at flute. Kailangan kasi 'yon, lalo na't iyon ang tinitingnan sa estado nila. They based her quality sa pyesa ng kaya niyang tugtugin.

Nag-e-exist pa rin sa familyJaranilla ang tradisyon ng mga taga-Englatera. Siguro'y dahil may dugo ang papa niya, knowing that her late grandfather himself is an orchestra guru sa Spain.

"Hoy! Nakikinig ka ba?" untag ni Romary kay Charlotte, hindi nanaman kasi ito nakikinig sa paliwanag nito, hindi kasi nito napansin na kanina pa pala siya nito chinichika ng kung ano.

"Ha?"

"Ha pa rin? Sabi ko, hindi ako magtatagal sa Bacolod ha, kasi pupuntahan ko sina Paris, nakapag-promise kasi ako na susunod sa gala."

"Si Paris ang friend ni Romary na liban kay Charlotte ay close rin ng family Jaranilla. But, Charlotte don't like Paris dahil gaya niya, maarte din kasi si Paris at medyo prangka kung magsalita.

"Alright." Tipid na sambit ni Charlotte kay Romary, mas mainam na rin kasi na may 'me-time' siya all by herself.

Hindi nagtagal ay nakapunta na sila sa pier, mas prefer ni Romary na gamitin ang sasakyan niya sa lahat ng lakad, katunayan, much prefer nito ang land travel kaysa sa airplane, kasi nakakakita siya ng magagandang tanawin sa lahat ng lugar na nadadaanan.

Nang makasampa na sila sa barko ay agad silang nagpunta sa lounge ng first class passengers. Matatanaw sa itaas ang magandang tanawin sa ibaba, ang dagat at syempre ang kabuuan ng barko.

"This is awesome!" nakangiting sambit ni Romary habang nakadipa sa railings ng roofdeck.

Hindi niya napansing siya na lang pala ang nandoon, hindi niya mahanap si Charlotte , siguro'y nandoon nanaman ito sa mga chismis sa may dulo, kung saan kasi ang kumpulan ng tao ay doon din ang chika nito. Unlike her, medyo introvert siya, mas prefer niya ang chill na ambiance, gaya ngayon.

Nakangiti si Romary habang nakatingin sa dako ng karagatan nang mapansin niya sa kabilang banda ang isang lalaki, tahimik lang itong nakatingin sa akin. And he seemed...cute.

She almost wave her hand to say 'Hi' pero buti na lang at nagpigil siya.

He's tall, he's dark, he's handsome...a handsome sort of Asian guy. I guess bakasyonista. Doon lang niya naisip na tila ito ang lalaking nakita niya kanina sa eskenita.

"That nerve!"

***

Nang makarating si Peruvian sa pier ay nakita niya agad ang informer niya. It's one of his asset here in the Philippines. Ito ang nagbigay ng impormasyon na kumuha ng ticket on-line si Charlotte Jaranilla, ang babaeng sinusundan niya ngayon. Nauna siyang sumakay ng barko, at hinintay ang pagdating ng iba pang pasahero.

When he confirmed it, he's happy to know her, looking in person. Mas maganda ito sa personal.

The thing is, mas na-excite siya dahil nakita niya ang babaeng nakita niya kanina sa one way road na kasa-kasama rin ni Charlotte.

They seemed, friend...no. They're bestfriend, he guess. Hindi kasi alam ni Peruvian na ito ang madrasta ni Charlotte, ang kasalukuyang legal na asawa ng taong pinatay niya.

Naghintay pa siya ng tamang oras bago magpakita at magpakilala. He's still roaming his eyes to her. Kinakabisado niya ang mukha ni Charlotte kahit ang galaw, at boses nito ay hindi niya pinalampas.

She seemed moved and talked in exquisite style. Elegante at halatang sanay makihalubilo sa mga mayayaman.

Even her scent captured his nostrils, and damn it!

Nakabisado na rin yata ng utak niya ang bango nito. Heto nga siya ngayon at hindi makapagpigil na sundan ito sa roofdeck. Pero, sa gulat niya nang makasampa sa itaas ay iba ang nakita niya.

Nagulat si Peruvian sa nakita nang isang naka-crossed arms na babae ang bumungad sa kaniya. The lady he met before in that tragic one way corner!

Hindi niya maalala ang pangalan nito.

Napalingon si Peruvian sa ibaba, hinahanap ang pigura ni Charlotte, kailangan niyang masolo ito, at hindi ang babaeng...muli niya itong tiningnan.

"So, you're here? Umamin ka nga, sinusundan mo ba ako?" Tanong ng babaeng nasa harapan niya.

His mind is calling Charlotte's name, but he couldn't voice it out.

Nakatingin siya sa babaeng nasa harapan niya. Detailing her body makes him wonder, if sino kaya ito sa buhay ni Charlotte Jaranilla?

Bestfriend?

Auntie?

Schoolmate?

Or atchay?

Napailing si Peruvian sa pinag-iissip.

"I am not." Responde niya sa sinabi nito kanina.

"So, bakit ka nandito? Ano nga ulit ang pangalan mo?" sita ni Romary dito.

Hindi agad sumagot si Peruvian, he is still staring to her. Maganda naman pala ito sa malapitan kahit medyo chubby ito saka prangka kung magsalita. Ibang-iba ito kay Charlotte.

Hindi tuloy maalis sa isip ni Peruvian ang kahibangan at mga katanungang kanina pa naglalaro sa isipan niya.

Masarap kaya ito sa kama?

Wild ba ito sa sex, or maybe...kailangan ba niya itong turuan kung paano ang umungol habang nababaliw sa pagnanasa niya.

Fuck it!

He feel aroused now, lalo na nang minsang mahagip niya ang malulusog na dibdib nito. He is wrong about this woman, ngayon lang niya na-realize na mas hot pa ito kaysa kay Charlotte na parang walang karanasan sa ganoong bagay.

Hell! She's now looking at him.

She even smiled. Damn it!

He can't move any muscle right now. He can't move.

Pero imbes na ma-excite sa pinag-iisip ay isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi nito.

"Manyak!" sambit ni Romary saka nag-head to foot na tumingin rito. Eh kasi naman, kanina pa nito napapansin ang malalagkit nitong titig sa dibdib niya.

Kahit kailangan talaga! Magpapakalalaki talaga ang lalaki!

Inis na umalis si Romary sa lugar na iyon saka bumaba, hinahanap niya si Charlotte na bigla nalang nawala. Lintik talaga, dala pa naman niya ang mga bagahe nito, habang ang bagahe niya'y nasa sakaniya, nagkapalit sila!

Knowing Charlotte's staff, sigurado siyang nasa loob ng maletang iyon ay puro pampaganda, mga sandals at hindi mabilang na abobot sa katawan.

"Kainis! nasaan na ba 'yong babaeng 'yon!" medyo naiinis na siya that time lalo pa't sumasagi sa isip niya ang mukha ng lalaking naka-engkwentro na naman niya kanina. And, deep inside of her, she's happy to see him again.

It seemed that fate is playing the both of them.