All Chapters of I'm a slave for you: Chapter 21 - Chapter 30

Nabulabog ang mahimbing na tulog ni Celina nang marinig ang ingay ng mga sasakyan na pumaparada sa garahe. Gagalaw na sana siya mula sa pagkakahiga ng maramdaman niyang may matigas at mabigat na nakapulupot sa kanyang baywan, napatigil siya bigla nang maramdaman ang mainit na katawan sa kanyang likuran.Tila tumigil ang tibok ng kanyang puso habang dahan-dahang binabalingan kung sino ang kanyang kasama at tila nahigit niya ang hininga nang makita ito.Naroon at nakahiga si Vincent himbing na himbing itong natutulog ng walang saplot, napakaamo ng mukha ng binata na wari’y moy isang natutulog na anghel. Huminga siya ng malalim habang pinagmamasdan ito, sayang nga lang at hindi niya masasabing maamo ang binata kapag gising.Doon niya lang napansin na hubo’t hubad din pala siya sa ilalim ng kumot, agad siyang nagpumilit na makaupo mula sa pagkakahiga.Napahinga na lang siya ng malalim nang magbalik sa kanya ang lahat ng pangyayari kani-kanina lang.Napakagat na lamang siya ng labi dahil s

Hindi pa rin makahupa si Celina sa panghihina matapos ng araw na iyon, pakiramdam niya ay parang nauupos na siyang kandila habang inaalala ang mga bagay na nagawa.Kaya naman pinilit na lang niyang abalahin ang sarili sa mga gawain. Ang ninang Isme niya lamang at bilang na mga kasama nito ang nag-aasikaso sa buong kabahayan, kaya naman minabuti naman sumakto ang dami ng trabaho upang bahagya siyang makalimot.Walang masyadong tao sa mansyon ng araw na iyon dahil lahat halos ay binigyan ng off matapos ng kaarawan ng senyor.“Lina, bakit parang matamlay ka nanaman?” pansin ng kanyang ninang.Pinilit naman ngumiti ni Celina dito. “Ayos lang po ako ninang.”Pero batid nito ang kakaibang kilos ng dalaga, kung kaya naman napapamaywang na lang ito pakabaling muli.“Pagkatapos niyan magpahinga ka na muna, baka magkasakit ka nanaman,” suway ni ninang Isme sa kanya sabay tinulungan na siya sa pagsasampay.“Opo ninang.” Tumango na lang si Celina dito.Pagkatapos noon ay tumungo na muna siya sa k

Pilit na lamang isinasantabi ni Celina ang mga kaguluhan sa kanyang isipan, naroon kasi ang parte kung saan kailangan niyang mas maging tutok sa kanyang pag-aaral.Sa loob ng ilang araw pakasimula ng klase ay palagi siyang pumapasok ng maaga, upang makaiwas sa binata dahil alam niyang hanggang ng mga oras na iyon ay wala pa rin siyang kasiguraduhan sa sarili.“Lina, papasok ka na?” pansin ng kanyang ninang nang makita siyang naka-uniporme.“Opo.” Ngiting baling niya dito sabay lapit upang humalik.“Ang aga mo naman, nag-almusal ka na ba?” maingat na haplos ni ninang Isme sa pisngi niya.Napabaling siya sa mga taong naroon, mukhang naghahanda pa lamang ng almusal ang ilan sa mga katulong at abala din ang kanyang ninang sa pag-uutos ng mga dapat lutuin.“Tapos na po ninang.” Ngiting sagot ni Celina.Nakakain na kasi siya sa kuwarto nila kanina habang nagbibihis, marami pa kasi ang mga pasalubong ng kanyang ninang nang umuwi ito.“Sige, mag-iingat ka sa biyahe.” Haplos na lamang ni ninan

Naroon ang pagmamadali ni Celina na maglakad papunta sa parking lot nang tawagan siya ni Vincent. Batid niyang mainit nanaman ang ulo nito ng mga oras na iyon.Nadatnan niya itong kunot na kunot ang noo habang nakasandal sa sasakyan nito, walang tigil ito sa pagtatapik ng paa sa lupa habang naghihintay.“Vincent bakit?”“Bakit hindi mo ako hinintay kanina?” Napangitngit na lamang ito ng ipin nang harapin siya.“Ano...ano, may hinahabol kasi akong research kaya inagahan ko iyon pasok ko, madami na kasi tao sa library kapag medyo tanghali na,” palusot niya dito.Pero ang totoo ay nais niya na sana muna umiwas dito, lalo na pa at nagiging tila bantay sarado na siya ng binata nitong mga nakaraan. Halos hindi na nga din siya nakakasama kay Lucy dahil dito. Napapunas na lamang si Vincent sa mukha pagkatapos ay napabuga ng hininga. “So, galing ka sa library niyan?”“Ah, oo.” Agad niyang tango.“You still have two hours before your next class diba,” tuwid nitong sambit.“Oo.”“Good, I brough

"Nandito na po ako!" masayang bati ni Celina pakauwi.Napansin niyang medyo abala ang mga tao ngayon, kaya dali-dali na siyang nagtungo sa kwarto para magbihis at tumulong."Ninang, tulungan ko na po kayo diyan!" saad niya dito habang inaabot ang tray na hawak nito na mayroong naka handang pagkain."Naku Lina, kadadating mo lang! Kaya ko na ito," pagsuway sa kanya nito."Nakapahinga na po ako!" sagot niya dito sabay maingat na kinuha ang tray sa ninang niya."Hala siya! Hintayin mo na ako," saad nito habang kinukuha ang isa pang tray na mayroon naman nakahandang juice.Maingat na nakasunod si Celina sa ninang niya, nanatili lang sa likod nito hanggang sa makadating sa hapag kainan.Mula doon ay rinig niya ang masayang tawanan ng mag anak at base sa mga boses na nandoon mukhang may mga kasama ang mga ito.Doon niya lang napagtanto ang dahilan ng pagiging abala ng lahat, pero kahit na ganoon ay medyo natutuwa pa din siya dahil madalang ang ganoon tagpo sa mansyon kung saan masaya ang mg