Hindi pa rin makahupa si Celina sa panghihina matapos ng araw na iyon, pakiramdam niya ay parang nauupos na siyang kandila habang inaalala ang mga bagay na nagawa.Kaya naman pinilit na lang niyang abalahin ang sarili sa mga gawain. Ang ninang Isme niya lamang at bilang na mga kasama nito ang nag-aasikaso sa buong kabahayan, kaya naman minabuti naman sumakto ang dami ng trabaho upang bahagya siyang makalimot.Walang masyadong tao sa mansyon ng araw na iyon dahil lahat halos ay binigyan ng off matapos ng kaarawan ng senyor.“Lina, bakit parang matamlay ka nanaman?” pansin ng kanyang ninang.Pinilit naman ngumiti ni Celina dito. “Ayos lang po ako ninang.”Pero batid nito ang kakaibang kilos ng dalaga, kung kaya naman napapamaywang na lang ito pakabaling muli.“Pagkatapos niyan magpahinga ka na muna, baka magkasakit ka nanaman,” suway ni ninang Isme sa kanya sabay tinulungan na siya sa pagsasampay.“Opo ninang.” Tumango na lang si Celina dito.Pagkatapos noon ay tumungo na muna siya sa k
“I’m still starving, and you know who’s fault that is,” nangingiliting bulong ni Vincent.Tuluyan ng bumigay ang mga tuhod ni Celina dahil nang pasadahan ng dila nito ang likod ng kanyang tenga, nagtuloy-tuloy iyong pababa sa kanyang batok. Ang isang kamay nito ay maingat ng minamasahe ang kanyang dibdib habang ang isa naman ay naisilid na nito sa ilalim ng kanyang palda.Ang bawat haplos at pasada ng mga palad at daliri nito ay tuluyan ng bumuhay sa kanyang makamundong pagnanais at tila ba binubura nanaman ng mga labi nito ang kanyang katinuan.Parang punong-puno ng maliliit na mga langgam ang naglalakad ngayon sa buo niyang katawan.Wala ng nagawa si Celina nang itulak siya ni Vincent papasubsob sa higaan, nakatuwad na tuloy siya dito ngayon kaya naman ganoon na lamang ang ngisi ng binata. Tila kasi nang eenganyo ang magandang likuran at posisyon ng dalaga habang nakasalubsob ito sa kama.Sinubukan umayos ni Celina upang lingunin ito subalit nadama niya na lamang ang paghawak nito s
Pilit na lamang isinasantabi ni Celina ang mga kaguluhan sa kanyang isipan, naroon kasi ang parte kung saan kailangan niyang mas maging tutok sa kanyang pag-aaral.Sa loob ng ilang araw pakasimula ng klase ay palagi siyang pumapasok ng maaga, upang makaiwas sa binata dahil alam niyang hanggang ng mga oras na iyon ay wala pa rin siyang kasiguraduhan sa sarili.“Lina, papasok ka na?” pansin ng kanyang ninang nang makita siyang naka-uniporme.“Opo.” Ngiting baling niya dito sabay lapit upang humalik.“Ang aga mo naman, nag-almusal ka na ba?” maingat na haplos ni ninang Isme sa pisngi niya.Napabaling siya sa mga taong naroon, mukhang naghahanda pa lamang ng almusal ang ilan sa mga katulong at abala din ang kanyang ninang sa pag-uutos ng mga dapat lutuin.“Tapos na po ninang.” Ngiting sagot ni Celina.Nakakain na kasi siya sa kuwarto nila kanina habang nagbibihis, marami pa kasi ang mga pasalubong ng kanyang ninang nang umuwi ito.“Sige, mag-iingat ka sa biyahe.” Haplos na lamang ni ninan
Kakalabas pa lamang ni Celina ay nabatid niya na kaagad ang pagkakagulo sa kusina, naroon ang palitan ng bulungan ng mga naroon pati na rin ang panaka-nakang pagsilip ng ilan sa mga kasambahay sa may pintuan patungo sa dining area ng mansyon.“Ano po nangyayari ate Melinda?” Tapik ni Celina dito nang makalapit.Nadidinig niya ang malalakas na sigawan mula sa doon, subalit hindi niya mawari kung ano ang dahilan ng lahat.“Nag aaway nanaman si senyor Leandro at senyorito Vincent,” bulong nito.Ganoon na lamang ang kaba ni Celina ng mga sandaling iyon, sa tagal niyang nananatili doon, minsan niya lang madatnan na nagtatalo ang mag-ama ngunit base sa lakas ng pagpapalitan ng mga salita ng mga ito ay batid niyang malalim ang puno’t dulo noon.“Ano pong dahilan?” Baling na lang niya muli sa kakilala.Pero bago pa man ito makasagot ay siya naman dating ng kanyang ninang Isme.“Magsibalik na kayo doon!” wasiwas nito ng kamay sa mga taong nakikiusyoso.Ganoon na lamang ang karipas ng takbo pap
Naroon ang pagmamadali ni Celina na maglakad papunta sa parking lot nang tawagan siya ni Vincent. Batid niyang mainit nanaman ang ulo nito ng mga oras na iyon.Nadatnan niya itong kunot na kunot ang noo habang nakasandal sa sasakyan nito, walang tigil ito sa pagtatapik ng paa sa lupa habang naghihintay.“Vincent bakit?”“Bakit hindi mo ako hinintay kanina?” Napangitngit na lamang ito ng ipin nang harapin siya.“Ano...ano, may hinahabol kasi akong research kaya inagahan ko iyon pasok ko, madami na kasi tao sa library kapag medyo tanghali na,” palusot niya dito.Pero ang totoo ay nais niya na sana muna umiwas dito, lalo na pa at nagiging tila bantay sarado na siya ng binata nitong mga nakaraan. Halos hindi na nga din siya nakakasama kay Lucy dahil dito. Napapunas na lamang si Vincent sa mukha pagkatapos ay napabuga ng hininga. “So, galing ka sa library niyan?”“Ah, oo.” Agad niyang tango.“You still have two hours before your next class diba,” tuwid nitong sambit.“Oo.”“Good, I brough
Ramdam kaagad ni Celina ang pagiging malamig ni Vincent sa pakikitungo sa kanya, kung dati ay kailangan niya pang umiwas dito, ngayon ay hindi na siya nito sinasabay papasok at hindi na din hinihintay pauwi, ni pagbati nito pag nagkikita sila sa mansyon ay hindi na din nito ginagawa.Para lang siyang hangin kung ituring ng binata ngayon, pakiramdam niya tuloy iniipit ang kanyang puso sa sakit dahil sa nararamdaman sa mga ginagawa nito.Ngunit nakakayanan niya ito dahil lagi niya ipinapasok sa kanyang isip na tama lang ang nangyayari, walang nararamdaman si Vincent para sa kanya at ginamit lang siya nito.Sa ngayon, kahit mahirap ay pilit niya na munang itinutuon ang isipan sa pag aaral, lalo na at ilang linggo na lang ay Finals na nila"Ah, my head hurts! I need some fun and relaxation!" angal ni Lucy na napapasabunot na sa sarili.Nakaupo sila sa mga benches malapit sa soccer field ng school, kanina pa sila nandoon at nag-aaral at mukhang hindi na kinaya ni Lucy ang matagalang pagba
"Nandito na po ako!" masayang bati ni Celina pakauwi.Napansin niyang medyo abala ang mga tao ngayon, kaya dali-dali na siyang nagtungo sa kwarto para magbihis at tumulong."Ninang, tulungan ko na po kayo diyan!" saad niya dito habang inaabot ang tray na hawak nito na mayroong naka handang pagkain."Naku Lina, kadadating mo lang! Kaya ko na ito," pagsuway sa kanya nito."Nakapahinga na po ako!" sagot niya dito sabay maingat na kinuha ang tray sa ninang niya."Hala siya! Hintayin mo na ako," saad nito habang kinukuha ang isa pang tray na mayroon naman nakahandang juice.Maingat na nakasunod si Celina sa ninang niya, nanatili lang sa likod nito hanggang sa makadating sa hapag kainan.Mula doon ay rinig niya ang masayang tawanan ng mag anak at base sa mga boses na nandoon mukhang may mga kasama ang mga ito.Doon niya lang napagtanto ang dahilan ng pagiging abala ng lahat, pero kahit na ganoon ay medyo natutuwa pa din siya dahil madalang ang ganoon tagpo sa mansyon kung saan masaya ang mg
Buong lakas ang naging pagtili ni Celina nang bigla siya nitong hatakin sa paa, pero hindi niya na din naipagpatuloy ang kanyang pagsigaw dahil sa pagpatong nito at pag takip sa kanyang bibig."Shh," pagpapatahimik nito sa kanya. Litaw ang ngisi sa mukha nito sa likod ng hintuturong nakaharang sa bibig at naroon ang kung anong talim sa mga titig."Vincent!" gulat niyang sambit sa pangalan nito sabay tingin sa may pintuan, mukha itong nakakandadong mabuti.Napalunok na lang si Celina habang tinititigan siya ni Vincent, medyo ramdam niya pa din ang panghihina ng dahil sa alak, kaya naman hindi siya makapag isip ng maayos sa kung anong dapat niyang gawin."Pa...paano ka nakapasok dito!" pagmamatapang na tanong niya."I have my ways!" nakangisi nitong sambit habang pinapaikot ang ilang kumpol ng susi sa daliri nito.Doon lang napagtanto ni Celina na malapit nga palang kaibigan ni Vincent si Andrew, kaya madali lang dito ang humiram ng susi sa mga kwarto."Ano bang kailangan mo?" pilit pa