All Chapters of One Night With My Ex-Husband: Chapter 11 - Chapter 20

Rated SPG. PASADO alas-onse na ng gabi pero hindi pa rin ako makatulog. Hindi ko alam kung bakit, uminom na rin naman ako ng gatas. Sinilip ko ng tingin si Angelo sa kanyang kuna, mahimbing na ang tulog niya. Kinumutan ko siya nang mahawakan ang malamig niyang balat. Hininaan ko na rin ang air con. Napangiti ako. Napagod yata siya kanina sa pamamasyal namin. Dito na rin ako natulog sa kuwarto niya para maasikaso ko siya agad. Maaga pa naman kami aalis bukas. Marahas akong bumuga ng hangin sa aking ilong bago ipinasyang bumangon. Dahan-dahan akong naglakad upang hindi makalikha ng ingay. Nang tuluyang makalabas ng silid ay maingat kong isinara ang pinto. Napalunok ako nang makita si Philip sa sala na kasalukuyang umiinom. Dalawang bote na rin ng red wine ang naubos niya.Nag-angat siya ng mukha sa akin. Mataman niya akong tinitigan sa mga mata. Tila kinikilatis niya pa ako nang husto. Ilang saglit pa ay tumayo na siya. Umakma siyang maglakad pero mabilis din siyang natumba.“Philip

“What are you doing here?”Sa halip na sagutin ang tanong ni Philip, humakbang siya palapit sa akin. Tnaasan ako ng isang kilay at pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa. Sa paraan ng pagtitig niya ay parang nangungutya siya. “Jessy, right? You look losyang,” maarte niyang sabi. Umismid pa siya sabay irap sa kawalan.Hindi ako sumagot kahit kating-kati na akong sapakin ang bunganga niya. Hindi ako mapagpatol sa mga taong abusado sa akin. Nagsasayang lang ako ng oras. Pumikit ako. Nararamdaman ko ang isang kamay na nakalingkis sa aking baywang. Nahigit ko ang aking hininga nang dumikit siya sa akin. “Why are you here, Aica?”Nag-angat ako ng paningin kay Philip nang marinig ang sinabi niya. Sino naman kaya itong babaeng kaharap namin nagyon? Ipinilig ko ang ulo. Hindi ko alam pero bigla akong nagkainteres sa kanya. Hindi dahil sa tsismosa ako kundi biglang nabuhay ang natutulog kong dugo. Narinig ko ang mahinang pagtawa ng babae. Muli niya akong pinasadahan ng tingin pero sa p

MATINDING takot ang lumukob sa aking buong sistema nang mapagmasdan ang maamong mukha ni Philip habang nakahiga sa kama na walang malay. Nasa hospital kami ngayon at kasalukuyang sinusuri ang kalagayan niya. Nasaksak siya ng kutsilyo sa tagiliran kahapon. Pauwi na sana siya nang bigla na lang harangin ng dalawang lalaki ang kotse niya. Mabuti na lang din, hindi isinama si Sam ng mga masasamang loob na iyon. Hanggang ngayon, iniimbestigahan pa ang totoong nangyari at kung anong motibo ng mga taong gustong pumatay kay Philip.“Ano’ng nangyari?”Nabaling ang paningin ko sa taong nagsalita. Hindi ko namalayan ang biglaang pagsulpot ni Cholo sa harapan ko. Lumapit siya sa gilid ng kama kung saan nakahiga si Philip. Mataman niyang pinagmasdan ang kaibigan na tila kinikilatis ang buong katawan nito. Nagtagis ang bagang niya nang mapako ang kanyang mga mata sa sugat ni Philip. Hinaplos-halpos niya ito. Mahimbing pa rin ang tulog ni Philip.Mayamaya pa ay tumikhim ako para maagaw niya ang ate

May ilang segundo rin akong natutulala habang nakatitig kay Merry. Kumunot ang noo ko at tila mabagal ang pagproseso ng sinabi niya sa aking utak. Hindi ko alam kung nagbibiro ba siya o hindi. Pero sa huli, pinili kong ngumiti kahit nagsimula nang kumabog ang dibdib ko. Pinilit kong kumbinsihin ang sarili na ayos lang sa akin kung anuman ang sasabihin niya. Pero nanaig sa akin ang kaba at takot. Hindi ko rin alam kung bakit, basta iyon ang nararamdaman ko. “Jessy, may kasalanan ako sa iyo,” ulit niya.Sa puntong ito, lalo pa akong kinakabahan. Lalong kumabog ang aking dibdib nang nagsimula nang tumulo ang masaganang luha sa kanyang pisngi. Hindi ko alam ang sasabihin kaya nananatili na lamang akong tahimik. Gusto kong magsalita pero walang boses ang lumabas sa bibig ko. Para akong pipi sa lagay ko ngayon. Napalunok ako nang makita siyang seryoso at kinurot-kurot pa ang dalawang kamay habang walang patid ang pagtulo ng luha sa kanyang pisngi. Napailing ako. Nagpasya akong mag-ikot-ik

Wala sa sariling natutop ko ang aking bibig. Maluha-luha kong tinitigan sa mga mata si Philip na ngayon ay titig na titig din sa akin. “Pakasalan mo ako ulit. And this time, I will promise you na hindi na mauulit ’yung nangyari noon.” Natameme ako. Gusto kong sumigaw dahil sa tuwa pero hindi maaari. May isang parte ng katawan ko ang hindi sang-ayon. Hindi ko alam kung bakit. “Pero. . . paano si Alma at Princess? ’Di ba kasal kayo ni—”“No. Kahit kailan hindi ako nagpakasal sa iba, dahil ikaw lang ang minahal ko nang sobra.”Tuluyan ng bumuhos ang aking mga luha na kanina ko pa pinipigilan. Pakiramdam ko, ako na ang pinakamasuwerteng babae sa balat ng lupa. Napapikit ako at napakagat sa labi. Pagmulat ko ay tumambad na sa harapan ko ang isang maliit na pulang kahon. Napatitig pa ako ro’n nang ilang segundo. “Marry me again, Jessy.” Binuksan niya ang kahon at tumambad sa harapan ko ang singsing na may diamond sa ibabaw. Hindi lang basta diamond. Kumikinang pa sa tuwing matutukan ng