Lahat ng Kabanata ng Unexpected Marriage (Bud Brothers Series 1): Kabanata 11 - Kabanata 20

"No'ng mga bata pa kami ni Fernan napagkasunduan na namin na ipapakasal ang anak namin pagdating ng panahon kung sakaling magkaanak siya ng babae at sa'kin naman ay lalaki. No'ng nakaraang linggo, nang dumating sila dito, napag-usapan ulit namin 'yong tungkol doon ng magkita kami."Ngumiwi ako. "E, hindi naman po lalaki ang anak n'yo Itay. Tsaka bakit n'yo po ipipilit na ipakasal kami, e, hindi naman namin gusto ang isa't-isa? Tsaka isa pa po bunso ako. Dapat si Ate muna ikasal bago ako.""Lalaki 'yong mga anak n'ya, babae naman 'yong akin. Tsaka walang anak na babae si Fernan at Isme. Gusto nila isa sa anak ko maging manugang nila. Total nandito ka naman na at gusto ka nila para sa anak nila, kaya napagpasyahan ko na ikaw na lang ipakasal. At isa pa naniniwala sila na mapapatino mo ang barumbado nilang bunsong anak. Nakita nila dati na kaya mong makipagsagutan kay Miguel. Sumasakit ang ulo ng mag-asawang 'yong do'n. Kung sino-sinong babae ang bigla na lang sumusulpot sa mansyon."Duh?

Nakakunot noo'ng tiningnan n'ya ako. "Third eye? What's the connect of that with your giggles?"I rolled my eyes. "What giggles you were saying." patay malisya kong sabi."I saw you giggling while staring at me eating. And staring is rude."Ano daw? "Rude? Ako? You really have a third eye."He smirked. "Is it your first time seeing a man eating like a hungry wolf?"Inabot n'ya ang pitsel at nagsalin ng tubig sa baso. Nakatitig pa rin ang mata n'ya sa'kin habang umiinom.Inirapan ko s'ya.He smirked back at me. Dahan-dahan nitong binaba ang baso. "I told you Tay Philip, amoy pa lang ang sarap na. It's really taste good." wika nito kay Itay pero sa akin nakatutok ang mga mata."Marami pang tirang naka marinade na iihawing manok at baboy. Kung gusto mo magbaon ka pagluwas mo ng Maynila mamaya.""Hindi ko po tatanggihan 'yan.""Sige mamaya, mag-iihaw ako ulit bago ka bumyahe para mainit pang baunin mo."Nilingon n'ya ang Itay at nginitian."Hindi mo na ba hihintahin umuwi dito ang kapatid

THIRD PERSON POVJM (MANSION)Kasalukuyan akong nasa library at hinahanda ang mga dokumentong dadalhin ko paluwas ng Manila ng marining ko ang mahinang pagtawag sa akin ni Mom. Kaagad akong nag-angat ng tingin sa kanya. Bahagya s'yang nakasilip sa labas ng pintuan ng library. Nag-aalangan pumasok. Akala siguro busy ako.I smiled at her. "Mom."She stared at me. "Anong oras ba ang alis mo." tanong n'ya sa akin habang niluluwagan ang bukas ng pinto. Dahan-dahan s'yang naglakad papasok. Huminto sa harap mismo ng mesa ko.I checked my wristwatch. It's five o'clock. "I'm leaving soon Mom."She heaved a deep sigh. Laglag ang mga balikat na bahagya pa akong tinalikuran.Napangiti ako sa naging reaksyon n'ya. Alam kong mamimiss lang n'ya ako kaya ganito s'ya ngayon sa akin. Lagi naman. Kahit doon sa Manila sa tuwing dinadalaw ko sila ni Dad. Umiiyak lagi kapag aalis na ako. Kahit kay Migz ganun din. Siguro gano'n lang talaga ang mga Ina? Masyadong maalalahanin. Ginagawa kaming bata. Akala mo n

Sumilip pa akong muli sa labas. Wala pa s'ya. Nagmamadali akong lumipat sa back seat. Aw! Nasapo ko ang bunbunan ko. Makailang ulit pa akong nauntog. Tsenek ko kung naka-lock ang pinto ng kotse sa likuran. Nang masigurong hindi iyon naka-lock umupo ako sa lapag. Sumiksik ako. Pinagkasya ko ang aking sarili sa likurang upuan ng driver seat.I heaved a deep sighs.Bwesit talagang buhay na 'to. Ang sikip naman dito. Hindi ako mapakali. Para akong inipit sa itsura ko. Sandwich. Kakayanin ko kaya ang tagal ng byahe papunta ng Manila sa ganitong itsura? Baka sa subrang ngalay 'di na ako makatayo o makalakad pa. Pa'no pa ako makakatakbo nito? Tsk.Umupo akong muli sa lapag. Pilit humahanap ng tamang posisyon para magkasya. Buti na lang maliit ako. Kahit papa'no kakasya sa maliit na espasyo. Nang pakiramdam kong komportable na ako sa aking kinatataguan, saka ko naman narinig ang nagmamadaling mga yabag ng taong papalapit sa kotseng kinatataguan ko. Tinubuan ako ng takot. Pinagpawisan pa ako ng

Nagulat naman si Miguel sa inakto ko. Nagpalipat-lipat ang paningin n'ya sa akin at sa basong binalibag ko.Hindi ko s'ya pinansin. Nagagalit ako sa sarili ko. At kay Jelyn. At sa iba pang mga babaing napaugnay sa buhay ko. Ginugulo pa nila lalo ang magulo ko ng buhay. Akala ko nagkakaintindihan kami sa simula pa lang. Hindi pala. Hindi ko matanggap ang katutuhanan na ang isang John Wayne Santiago, a CEO of VS Mega Corporation ay nagawang muling paikutin ng isang babae. I have been fooled once. And It happened again. They have a hidden agenda. Which is to trap me. Hanggang kailan ba ako magpapauto sa lintik na pag-ibig na yan? Hindi na ako nadala. Wala sa sariling naikuyom ko ang aking kamay. This is bullsh*t!Sinundan ko s'ya ng tingin ng umiiling syang tumayo habang nakangising nakatingin pa sa akin. Pinulot n'ya ang binalibag kong baso."Tsk tsk tsk tsk tsk tsk tsk tsk tsk." umiiling-iling pa ring lumapit sa kinaroroonan ko. Kinuha ang bote ng alak na nasa kinauupuan kong mesa. Bina