Lahat ng Kabanata ng Unexpected Marriage (Bud Brothers Series 1): Kabanata 21 - Kabanata 30

"Look Sam, pagod ako. May meeting pa ako mamaya. I have no time with this drama. Will you just go back home? I already called Mom and...""You told them!?" galit na tanong ko sa kanya. Malakas na piniksi ko ang aking brasong mahigpit na hawak n'ya. Kaagad n'ya naman akong nabitawan.Napahilamos pa s'ya sa kanyang mukha. "What can I do? They are worried sick about you and....""No! I'm not going home and I don't want to hear your damn excuses!" pagalit kong sigaw sa kanya.Napatulala s'ya sa akin.Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon. Kaagad na akong tumalikod. Mabilis akong tumakbo palayo sa kanya. Napipika ako sa mga paliwanag n'ya. Lalo na ng sabihin n'yang tinawagan n'ya ang mga magulang n'ya at sinabing magkasama kami. Hindi n'ya man lang ako pinagtakpan. Talagang gusto n'ya din akong makasal sa antipatiko n'yang kapatid. Pare-pareho talaga sila. Bahala s'ya sa buhay n'ya mamroblema. Hindi n'ya ako mapipilit bumalik doon. Magkamatayan muna kaming dalawa. Natigilan ako sa aking nai

Niluwagan ko ang bukas ng pinto. Pumasok ako. Kaagad nila akong pinasadahan mula ulo hanggang paa. Naasiwa ako. Pinagpawisan akong malapot. Bakit gan'on sila makatingin?"H-hi... N-nandiyan po ba si Madam Baby?" nahihiyang tanong ko.Tiningnan n'ya muli ako mula ulo hanggang paa matapos ko magsalita.Bigla kong nakagat ang aking labi para pigilan ang sariling samaan ito ng tingin."Madam Baby! May girlalu ditong naghahanap sayo!" sigaw nito sa hinahanap kong tao matapos maeksamin ang itsura ko."Sino daw?" balik tanong na sigaw ng babae."'Di ko knows! Bagong mukha. Maganda! Fresh na fresh Madam!" nakangiting sigaw muli nito sabay tayo at nilapitan ako."Papasukin mo! Dalhin mo dito!""Halika beauty." sabi nito sabay hatak sa kamay ko.Nagpatianod naman ako. Sumunod sa kanya papasok."Mag-aaply ka bang waitress dito baby girl?" tanong n'ya sa'kin."Opo sana.""Ano ba...yan bhe! 'Wag mo akong pinu-po at opo ha. Parang lola naman aketch." maarteng reklamo pa nito sa akin.Pilit na ngitin

"Tara na Sam. Sa'kin ka lang dumikit pagdating natin dun sa baba." pangungumbinsi pa n'ya sa akin. Kanina pa s'ya kinakabahan. Nag-aalala na baka umakyat bigla si Madam Baby at masabon kaming dalawa.Pero natatakot ako. Hindi ako mapakali sa kinauupuan ko. "E mauna ka na lang kaya. Susunod na lang ako."Aburidong tinitigan n'ya ako. "Naku hindi pwede. Malilintikan ka no'n ni Madam Baby. Hindi mo kakayanin ang bunganga no'n. Mabuti pa ako at sanay na sa pagbubunganga niya. E ikaw ba?"Napapadyak na lang ako sa sinabi n'ya. Kanina pa parang tinatadyakan ang dibdib ko. Simula ng marinig ko ang malakas na tugtog mula sa ibaba para nang sinisilaban ang pang-upo ko. Hindi ako mapakali kanina pa.Gusto kong sisihin ang mga magulang ko sa sinapit kong kapalaran. Kung hindi sana sa walang kwentang kasunduan ng mga ito malayong malagay ako sa alanganing sitwasyon na katulad nito. Pero sinisisi ko rin ang sarili ko sa pagtanggi sa alok na tulong ni Ate Lea. Kasalanan ko ang lahat. Hinayaan kong l

Napatingin ako agad sa waitress sa sinabi nito."Ay! wak mo ko bola-bola. Takal na kelala keta.""Ito naman. Kaibigan ako nitong si Ganda." sabi nito habang nginunguso pa ako."Sabe totoo ka ba?""Abay syempre naman." kinindatan n'ya ako. Alam kong senyas iyon. 'Di kao umimik. "Kailan ba ako nagsinungaling sayo? Kapitbahay namin yan, diba ganda?" sabi n'ya habang nakatingin sa akin.Tumango na lang ako ng tumingin din sa akin ang matanda."Sege ako mamaya begay malake tep sayo.""Ayy! Thank you so much Mr. Cheng! muaaah!" maarte pang sabi nito. Sabay dampi ng palad sa pisngi ng matandang Intsik sa kunwaring halik nito.Tinitigan ko s'ya. Nakangiwing tumigin naman ito sa akin at pakindat-kindat pa. Napailing ako. Binubola lang nito ang matanda. Ganun ba 'yong sinasabi nilang maging wise para makarami? Mang-uto? Pambihira."Sege order ka marameng drenks para komesyon mo malake." baling nito sa akin.Lumipat kaagad ang tingin ko sa matanda sa narinig ko. Hindi ako makapagsalita. 'Di naman

Mabilis akong nag-iwas ng tingin sa kanya. Uminit ang aking buong mukha sa pagkapahiya."Ahm...." mahinang nasambit ko.Hindi ako makasagot. Sunod-sunod akong napalunok. Masyado akong apektado sa magandang ngiti n'ya sa akin ng mahuli n'ya akong harap-harapan na pinaglalawayan ang magandang katawan n'yang nakabalandra sa harapan ko.He cleared his throat. "So who are you? What are you doing here inside my room?"Kung sa ibang pagkakataon baka kiligin pa ako sa suwabe ng boses n'ya. Parang DJ sa Radio. Ang sarap sa tainga ang boses. Buong-buo. Lalaking-laki. Para akong kinikiliti."What? Speechless, baby?" nakangisi pang sabi n'ya at marahan na humakbang palapit sa akin ng hindi pa rin ako makatugon sa tanong n'ya.Kinabahan ako bigla at kaagad na napatingin sa kanya. "I-I'm looking... l-looking for my... friends!" kandautal-utal ko pang sabi sa kanya.Tumigil naman s'ya sa paghakbang palapit sa akin. Nakakunot noo'ng tinitigan n'ya ako. "Looking for your friends? Here? Inside my room?"