All Chapters of Taming the Mafia King: Chapter 31 - Chapter 40

(Dahlia POV)Sira ulo yung tumulong sa akin.Syempre uulitin lang ng matandang yun ang ginagawa niya sa akin sa iba.Haist. Wala na bang matinong maisip na trabaho ang ilang tao para kumapit sa pag-ii-scam?Tsk.Sana naman di pa nasira ng tuluyan ang mukha ko sa social media.Sabagay di naman ako aktibo sa mga ganyan. Nagiging abala lang ako sa social media kapag nagbabasa ako. Inaalam ang mga trends ngayon.Yun ang gawain ng isang writer. Dapat dumaragdag ang mga kaalaman nito.Naalala ko ang sinabi ng lalaki sa akin kanina. Importante ang oras kesa sa pera. Kaya pinulot ko na yung mga pinamili ko at tuluyan ngang umalis sa lugar. Di ko na lang pinansin yung mga taong nagsasayang ng oras nila. At para naman kay Kuya na tumulong sa akin, thank you na lang. Kung magkano man ang ibinigay sa ale, donasyon na niya ito sa matanda.Sana naman nanay wag niyo na itong uulitin. Hindi lahat ng mabibiktima nila ay kagaya ko.Malapit na ako sa bahay ng biglang tumunog yung phone.Unregister numbe

(Dahlia POV)Tumapat ako sa koridor na nakapaligid sa aking ang mga silid para sa mga VIP, naghinala na ako. Talagang dito si Carlo na admit?Saka tumigil nga sa tapat ng isang silid yung nurse.Ahem. Di ito maganda.“Yung totoo miss, sino ang nagdala sa kanya dito? May makakuha ba siyang commission para dito siya dalhin sa hospital na’to?! Saka naka-VIP pa ha.”Sa kumukulo na talaga ang dugo ko.Sponsor ba ng hospital si Carlo para hindi ito pagbayarin? O yung nagdala sa kanya dito ang magbabayad?Hindi. Sigurado ang bumugbog kay Carlo ang nagdala saka pinaglaruan siya na dito dalhin upang magkabaon-baon kami sa pagbabayad ng hospital bill.“Inaalala mo kaagad ang pera Miss, kesa sa buhay ng pinsan mo?”Napalingon ako sa may ari ng napakamaskulado at matipunong boses. Isang lalaki na kumukuha ng maiinom sa dispenser.“Ewan. Di ko alam kung saan ako kukuha ng pambayad sa katangahan ng pinsan ko. Teka lang? Ikaw ba ang nagdala sa kanya?”Sa ang lakas ng loob niya para nga sumabat diba?

(Dahlia POV)Binuksan ko ang aparador kung nasaan ang mga panglinis. Kinuha ko na din ang walis tambo.“Karen.” hagis ko sa kanya ng isang walis tambo.“Andito ka din naman, maglilinis tayong dalawa.”Sana may magagawa nga ito sa aatake sa amin.Napakaloskos ako ng jacket.Kahit babae kami ni Karen, kailangang ipakita ang pagiging amasona namin. Sus. Para saan ang pagiging amasona ni Karen sa akin kung di niya gagamitin sa tamang paraan.Ngayon Karen, kailangan natin yan.Dahil wala pa naman yung mga babalik daw. Naglinis na muna ako. Si Karen, nagkukunwaring naglilinis ngunit abala naman sa phone nito.Hay naku kung nakakakita pa lang si Grandma, tiyak titino ang mga ’to. Nilinis ko na ang counter. Hinahanda ko na yung mga ingredients.Nang tumakbo si Karen sa tapat ko. Bago pa man siya makapagsalita, nakita ko sa labas ang nagsitigil na mga sasakyan. Nabitiwan ko ang hinihiwa kong lemon.Heto na ang hinihintay ko, ang upakan sila. Maubos tong negative aura sa katawan ko.Sa isang

(Venal POV)Bago ko hinarap ang mga tauhan ko, lumingon ako kay Miss Dahlia.Sa susunod na lang ata. Saka sa edad ngayon ni Master Dryzen, hindi naman siya nagmamadali maghanap ng babaeng ipapakilala niya bilang asawa.Sumenyas na ako sa mga tauhan. Agad naman nagsilabasan.Napatitig ako sa isang Milktea na hinanda para sa akin.Kinuha ko ito at dinala nga sa sasakyan kung nasaan si Master Dryzen.Sa tabi ako ng driver naupo at napatango na ako sa kanya para umalis sa lugar.Mayamaya lang, ang halimaw na nasa likuran namin, kinuha na ang pansin ko.“Di mo siya nakausap.”Alam na nito.“Tss.”“Master Dryzen, napaka-abala niya ngayon. Hindi naman maganda kung ipipilit natin sa kanya. Baka hindi siya pumayag sa gusto ninyong mangyari. Sa susunod na araw kakausapin ko siya.”Ngumisi siya sa akin. Kahit nga nakapikit ang kanyang mga mata at nakasandal ang likuran sa upuan.“Baka nakakalimutan mo Venal, makukuha ko ang gusto ko.”“Master Dryzen, maaga pa para paghandaan ang nais mangyari.”

(Dahlia POV)Walang oras para nga mag-usap-usap kaming tatlo. Naging abala ako sa pag-serve ng mga inu-order ng mga barkada ni Karen. Habang si Grandma, nanahimik ngunit alam ko malalagot si Karen.Tinititigan ko ng pagbabanta si Karen na natuklasan ni Lola ang kawalang-hiyaan niya. Wala namang magagawa ang kindat niyang ibinigay sa akin.Tanghali na ng magsi-alisan sila Karen sa Tea shop namin. Di ko pa nga nagawang maupo, yung mga loyal customer naming na-stranded sa labas kailangan asikasuhin. Kaliwa kanan yung order, at mag-isa kong ginagawa.Si Karen, di man lang muna ako tinulungan. Iniwan pa niya sa akin na ako daw ang bahala magpaliwanag kay Lola. Di naman ako baliw para saluhin siya.Kung parati sila ganito pati negosyo ni Lola baka maglaho.Grandma, wala ba kayong matinong apo?“Emperor Tea for taking out the order.”“Thank you, Miss.” Nakuha nito ang pansin ko. Kilala ko ang boses niya. Umangat ang paningin ko dito. Siya ulit. Yung tumulong sa amin kaninang umaga.“Card or