All Chapters of I'm Married To A Mafia Boss (Tagalog) : Chapter 31 - Chapter 40

NAKAHINGA ako ng maluwag ng makitang wala na si Giovanni sa Gazebo. Naiwan na lang doon sina Nicole at Gia na busy na sa pagkukulay. Wala na rin ang mga pinag-kainan namin. “Ate pinakuha na pala ni Kuya Giovanni sa ibang katulong ‘yung pinagkainan. Sabi pala niya mamaya daw i-akyat na lang sa kwarto niya ‘yung dinner niya. Magiging busy daw siya kaya hindi siya makakababa para sa hapunan.” Bungad na sambit ni Nicole sa akin. Napatango naman ako bago naupo. Buti na lang naisipan umalis ng boss ko kung nagkataon hindi ko alam anong mukha ang maihaharap ko sa kanya. Isang oras pa ang tinagal namin sa Gazebo bago nagyaya pumasok sa loob ng mansyon si Gia. Pinaliguan ko siya at sinabihan na matulog muna dahil oras na ng tulog nila ng hapon. Bumalik naman si Nicole na bagong ligo na rin. Sabay silang natutulog kapag hapon ng alaga ko. Pinatuyo ko muna ang mga buhok nila bago sila parehas pinahiga. Nakakatuwa lang makita na hindi maarte si Gia. Simula ng gumaling ang kapa

“E, anong gusto mo? Tawagin kita sa harap ng mga empleyado mo ng Giovanni? Isa pa boss kita. Sa mansyon pwede pa kita tawagin sa pangalan mo dahil ‘yun ang gusto mo. Pero kapag nasa labas at lalo na dito sa kompanya niyo. Tatawagin kitang Sir. Baka ano pang sabihin ng mga empleyado mo kapag narinig nilang tinawag kita sa first name mo. Iba kapag nasa labas na, ibang usapan na iyon." Mahaba kong paliwanag sa kanya, Totoo naman. Ano na lang sasabihin ng mga empleyado niya kung tinawag ko siya sa pangalan niya. “Tsk, I don't care what they say. I'm the one you follow because I'm your boss. So, when I tell you to call me Giovanni, do it.” Napasimangot naman ako sa kanyang tinuran. Bossy na naman siya ah! Maisipan din talaga ng lalaking ‘to e. Akma pa sana akong magsasalita ng bumukas na ang elevator at dere-deretsong pumasok ang damuho kong boss. Napailing na lang ako bago sumunod dito. “Anyway, Natasha sasama ka ulit sa akin bukas dito sa kompanya." Napalingon naman

PARANG dinaanan ng isang anghel ang apa't na sulok ng conference room. Napayuko na lamang ako dahil sa kabang nararamdaman. Bakit pa kasi sinabi ni Giovanni ‘yon? Kakainis naman kasi ‘tong lalaki na ito ‘e. Wala naman kasi akong experience sa pagiging isang photographer. Hobby ko nga lang. Naawa lang ako sa mga taong pinag-bantaan niya na mawawalan ng trabaho kapag hindi nakahanap ng photographer. Nag-magandang loob lang naman ako. “Why are you all so quite? Dissapointed because you found out that she is not a professional? Why? Is this your basis for a good photographer? O, well. Hindi ko naman kayo masisisi kung gano’n but let me remind you. Many people have talent that is not seen or noticed because others prefer those with a degree but sometimes people without a degree are the best and good. Why don’t we try people like Ms. Garcia? Not a professional but has a great talent equal to a professional. Don’t underestimate people like them. Minsan bigyan din natin sila ng

Nagtataka naman itong nag-angat ng tingin sa akin. “Huh? Ano ‘yan King? Bakit mo nilalahad ang kamay mo? Anong hinihingi mo?" Nagtataka niyang tanong. Tsk. “Give me the key of your big bike." Utos ko. Namilog naman ang mga mata nito sa aking sinambit. Alam kong big bike ang gamit niya papunta dito sa warehouse dahil napansin ko iyon kanina sa entrance naka-parada. Ito lang naman ang mahilig mag-dala ng big bike kapag napunta sa warehouse o underground. “What?! King naman, ‘wag yung bago kong baby. Kakabili ko lang no'n kanina ‘e." Sinamaan ko siya ng tingin. “Ibibigay mo ang susi o pasasabugin ko ang big bike mo?" Namutla naman siya. Tsk, minsan talaga hindi ko alam kung paano napasama sa grupo ko ang lalaking ‘to. Nag-seseryoso lang kapag may labanan o hindi kaya utos ko. pero kalimitan happy go lucky at babaero. “Sabi ko nga boss, ipapahiram ko ‘e." Sabay kuha nito ng susi sa kanyang bulsa at inabot sa akin. “King ingatan mo ang baby suzy ko ah?" “Ts

Natasha's pov Nauna akong nakalapit kay Lolo J. “Lolo J, Lolo J! Naririnig niyo po ako?" Natataranta kong tanong. “Damn it! Grandpa!" Lumuhod na rin si Giovanni at walang ano-anong binuhat ang kanyang lolo. “Shit! Let's go, Natasha! Kailangan madala agad si grandpa sa hospital!" Tumango naman ako at mabilis na tumayo. Inalalayan ko siya sa pagbubuhat. Nagmamadali kong binuksan ang pinto ng mansyon nang makalabas sila Giovanni patakbo naman akong lumapit sa kotse at binuksan ang backseat ang kaso ay nakasarado ito. Humarap agad ako sa boss ko. “Giovanni ang susi ng kotse mo?" “It's here on my right hand.” Mabilis naman akong lumapit para kunin ang susi sa kanyang kamay. “Press the unlocked button.” Sinunod ko ang kanyang sinabi. Nang tumunog ay agad agad kong binuksan ang pinto ng backseat at pumasok doon. Tinulungan ko si Giovanni ng ihiga niya si lolo J. Pinatong ko ang ulo nito sa aking hita. Dali-dali namang umikot ang boss ko sa passenger seat