All Chapters of The Mafia's Dispensable Woman: Chapter 81 - Chapter 90

“ALTHEA,” Nakangising bati ni Sophia nang makita niya ito sa camera, kitang-kita niya ang pagkadisgusto sa mukha nito nang makita siya, “Bakit naman ganyan ang mukha mo? Hindi ka ba natutuwang makita ako?” “A-anong ginawa mo kay Rigor?” Puno ng pag-aalala sa mukha nito. “Don’t worry, wala pa akong ginagawa sa kanya. Pero kapag hindi ka nagpakita sakin, hindi ako magdadalawang isip na patayin sya. Hindi ako nagbibiro Althea. Kakayanin kong mawala sya sakin kapalit ng kamatayan mo. How about you, handa ka bang makita syang wala ng buhay?” “No! Asan ka? Hindi ako natatakot saiyo!” Matapang na sigaw nito. Nilingon niya si Rigor sa kwarto. Hindi niya akalaing kayang isakripisyo ni Althea ang sariling buhay para kay Rigor. Bagay na kahit na kailan ay hinding-hindi niya magagawa. Mahal niya si Rigor ngunit syempre pa ay mas mahal niya ang kanyang buhay. Hindi sya kasing tanga ni Althea pagdating sa pag-ib

PAKIRAMDAM ni Althea ay si Superwoman siya nang buong tapang niyang kinagat si Sophia dahilan para mabitiwan siya nito. Ngunit bago pa siya makatakbo palayo ay nagpaputok na ito at tinamaan siya sa likuran. Hindi na niya namalayan pa ang mga sumunod na pangyayari. Ang tanging huling narinig niya ay ang malakas na sigaw ni Genis at ang sunod-sunod na pinakawalan nitong mga putok. Pakiramdam niya ay unti-unti nang humihiwalay ang kaluluwa niya sa katawan niya. Waring may commotion na nagaganap sa buong kapaligiran. Hanggang sa tuluyan na siyang mawalan ng ulirat. Galit na galit na pinaputukan ni Genis ang kamay ni Sophia, nabitiwan nito ang baril. Muli niya itong pinatamaan sa dibdib. Humandusay si Sophia ngunit pilit pa ring inaabot ang nalaglag na baril. Mabilis na iyong nadampot ng kanyang tauhan. Sumigaw ang mga magulang nito, akmang lalapitan ng mga ito ang babae ngunit napigilan ito ng kanyang grupo. Tinakbo niya si Althea a

IPINATONG NI RIGOR ang mga bulaklak sa ibabaw ng puntod ni Sophia saka umusal ng maikling panalangin para dito. Wala na siyang nararamdamang anumang galit or hinanakit para dito. Tuluyan na niya itong napatawad sa lahat ng mga nagawa nito sa kanya. Naisip niyang kung hindi rin naman dahil dito ay hindi niya makikilala si Althea. And speaking of Althea, lahat ng perang natanggap nito mula sa pamilya ng ama ay napagpasyahan nitong ilaan sa pagpapaaral sa lahat ng mga street children sa Pilipinas at sa India. Binigyang parangal rin ito ng isang internationall group bilang pagkilala sa mga kawalanggawa nito. Siya naman ay naghanda sa pagpo-propose dito ng kasal. Talagang sa isang isla with matching white sand sa labas ng bansa niya naisipang mag-propose. Nagulat pa si Althea nang yayain niya ito sa tabi ng dagat at bigla na lamang lumuhod sa harapan nito. Ewan, akala niya ay todo na ang pagmamahal niya kay Sophia ngunit may itotodo pa pala dahil kahi

“AHHH,” sigaw ni Althea habang pilit na ini-eere ang sanggol sa kanyang sinapupunan. Ayaw niyang pumayag na cesarian dahil gusto niyang namnamin ang lahat ng hirap na pagdaraanan ng isang ina. Since wala namang panganib at kakakaynin naman daw niya ang normal delivery ay pumayag ang OBGYNE niya. Naramdaman niyang hinawakan siya sa kamay ni Rigor para kahit paano ay malaman niyang karamay siya nito sa paghihirap na nararamdaman nito. Kahit masakit ay hindi niya pinagsisihan ang naging desisyon. Alam niyang walang katumbas na kaligayahan ang maging isang ina. “Ahh,” huling sigaw niya, unti-unti na siyang nanghihina. Maya-maya ay narinig na niya ang iyak ng isang sanggol. Kahit duguan pa ang katawan ay itinabi ng doctor na nagpaanak sa kanya ang baby. Mangiyak-ngiyak siya habang nakatingin sa anak. Nang tingnan niya si Rigor, umiiyak rin ito habang pinapanuod silang mag-ina. Pero dahil nanghihina siya ay unti-unti na

NAPAPAIYAK si Tamara habang binabasa ang dumating na sulat ng bangko sa kanya. Ipinapaalala nito na mareremata na ang Hacienda Fierro ng bangko. Saan siya kukuha ng two hundred fifty million pesos para ipamtubos sa kanilang hacienda? Simula nang mamatay ang kanyang Papa at makulong ang kanyang asawa ay hindi na niya alam kung papaano babayaran ang nagkapatong-patong na mga utang ng mga ito. Ni hindi nga niya alam na matagal na palang nakasanla sa bangko ang hacienda. Saan namang kamay ng Diyos niya kukunin ang ganuon kalaking pera? Ni wala nga siyang matinong trabaho ngayon. Tuluyan na siyang napaiyak. Ngayon niya pinagsisihang hindi niya pinagbuti ang kanyang pag-aaral, di sana’y may fall back siya ngayon. Akala kasi niya’y wala ng katapusan ang pera ng pamilya kung kaya’t naging bulagsak rin naman siya. Party dito, party duon. Nuong ipadala siya sa Amerika ng Papa niya, sa halip na mag-aral siyang mabuti ay kung anu-anong kagagahan lang naman duon ang pinagagawa