All Chapters of Officially Yours: Chapter 1 - Chapter 10

“MA, ALIS na po ako!” sigaw ko kay Mama.“Sige mag-iingat ka!”Lumabas na ako ng bahay at pumunta sa waiting shed kung saan maghihintay ako ng jeep. Pupunta kasi ako ng mall para bumili ng mga gamit para sa eskwela. Magpapasukan na kasi e.“Hi, Miss.” Napalingon ako sa nagsalita. Sino naman 'tong isang 'to? “Ah, hi.” Pilit akong ngumiti sa kaniya kahit hindi ko siya kilala. Baka isang budol ‘to. Iba pa naman ang mga tao ngayon. Kaya hindi ako basta-basta nagtitiwala sa kanila e.Nang may dumating na jeep ay umakay na ako agad dahil baka sundan pa ako ng lalaki. Nang makaupo na ako ay may nakita akong magjowa na wagas kung maglambing. Tumaas ang kilay ko sa kanilang dalawa na kaharap ko lamang.Ayaw na ayaw ko ‘yong makakita ako ng magjowa na wagas kung maka-PDA o maglambing lalo na sa matataong lugar kagaya nito.“Walang forever, maghihiwalay rin kayo,” sabi ko sa isip ko. Napairap na lamang ako.I hate couples!Naniningkit na ang mga mata ko sa kanilang dalawa. Bakit ang tagal kong

“SORRY am I late?" Parang uusok na ang ilong ko sa inis dahil sa nakita ko. Hanggang kailan niya ba ako lulubayan? Nakakainis na siya a!“Ikaw na naman?” magkasabay naming tanong.“Do you know him, Miss Magtrano?” Ms. Angeles asked me.“Naku hindi po!” Umiiling sa sagot ko. Bumalik na ako sa sarili kong upuan at ang best friend kong si Daphne ay binigyan ako ng malisyosong ngiti.“Girl, kilala mo siya?”“Siya ‘yong nakipag-agawan sa akin ng notebook kahapon at siya rin ‘yong muntik nang makasagasa sa akin kanina," usal ko.“Siya? Ang gwapo naman!” mahinang sigaw niya. Pinalo pa niya ako sa braso. Ang sakit no’n a!“Gwapo nga pero ang sama naman ng ugali.”“Naku, Girl, destiny na ‘yan.” Sinusundot pa ako sa tagiliran.“Anong destiny ka riyan? Nagkataon lang,” sambit pero ang magaling kong best friend mukhang hindi naniwala. Natigil ang pag-uusap namin ni Daphne nang magsalita si Ma’am“Come in and introduce yourself.”Lumapit na ‘yong lalaking sa harap. Ang mga kababaihan naman dito

LUMAKI AKO na may paniniwalang, ang mga lalaki ay isa lamamg instrumento para saktan ang mga babae. Paano ko nasabi? Simple lang. Bitter lang akong tao.Lahat kasi ng nakikita kong babae ay palagi silang umiiyak nang dahil lang sa isang lalaki. Kaya tutol ako sa mga nagmamahalan kasi naaawa na ako sa mga babaeng umiiyak. Hindi ko man na-experience ang magmahal sa isang lalaki pero nakikita ko kasi kung paano nila saktan ang mga babae.Hindi ko makakalimutan ‘yong babaeng umiiyak sa isang food chain. Lalo no’ng sinabi niya ang dahilan ng pag-iyak niya. Doon na ako naging bitter. Hindi ko na rin pinaniniwalaan ang salitang forever mula no’ng araw na iyon.[FLASHBACK]Naglalakad ako pauwi ng bahay kasi ginabi na ako ng uwi. Habang naglalakad ako sa tapat ng isang food chain ay may nakita akong babaeng umiiyak sa labas ng food chain. Wala nang tao food chain kasi sarado na ito.Nakaupo siya sa sahig habang umiiyak. Anong nangyari sa kanya? Nanakawan? Naglayas?Kaya hindi ko na mapigilang

MINSAN may mga bagay talaga na kaya mong paghirapan para sa pamilya mo. Kahit nakakapagod man basta may dedikasyon ka, wala kang mararamdamang pagod.Palagi kong inisip ang pamilya ko kahit nasa CR ako iniisip ko pa rin sila. Ganyan ako ka-family oriented. Sabihin na lang natin na pasaway ako minsan pero matulungin naman ako hehe. Para sa pamilya mo, gagawin mo pa rin kahit may hahadlang sa ‘yo. Iniisip ko, paano kung wala ang mga magulang ko ngayon, may Leslie Magtrano pa ba ang magtatanggol sa mga babaeng sinaktan? Ang corny ng iniisip ko ‘no?Nagpapasalamat ako at may pamilya pa ako, ‘yong iba nga riyan wala ng pamilya. May pamilya akong palaging masaya kahit may problema silang hinaharap. Hayy buhay!Kumakain ako ng banana cue ngayon kasi palagi ko itong kinakain kapag nandito ako sa palengke. Marami kang mapagpipilian dito, may fish ball, kwek-kwek, taho, turon at marami pang iba. Lahat ng nabanggit ay paborito ko lahat. Habang kumakain ako ay napatingin ako sa isang sasakyan n

MAAGA akong nagising hindi dahil excited ako o ano. Basta, maaga lang akong nagising. Naligo na agad ako matapos kong bumangon sa kama. Matapos kong maligo ay nagbihis na ako at lumabas na ng kwarto.“Oh anak, ang aga mo naman atang nagising,” sabi ni Mama nang maabutan ko siyang nagluluto ng agahan.“Ayoko ma-late e.”Nagsimula na akong magmedyas at magsapatos. Tamad kasi akong magsapatos kapag tapos na akong maligo kaya sa sala na ako nagsasapatos."Kumain ka na anak,” pag-aaya sa akin ni Mama at pumunta na ako sa kusina.“Giniling ba yan, Ma?”“Oo anak, kasi nakapag-grocery ako kahapon kaya naisipang kong bumili ng giniling. Gusto mo bang ibaon ito?”“Sige Ma, alam mo namang paborito ko ‘yan,” sabi ko.“Ma, nasaan po si ate? Wala po kasi siya sa kwarto niya kanina,” tanong ni Cholo“Kumakain na ang ate mo,” sagot ni Mama sa kaniya.“Bakit mo ako hinahanap?" ako naman ang nagtanong.“Wala.”“Kumain ka na rito Cholo baka ma-late ka pa,” pagsasabat ni Mama at naupo na rin siya. Sinim