All Chapters of Love Of Tomorrow: Chapter 11 - Chapter 20

Maxine's POV "Ano bang pinagsasasabi mo, Arnolfo?! Baka nakakalimutan mong ikaw ang dahilan nang lahat ng ito!" Sigaw ni mama habang nanlalaki ang mga sa galit. Tumingin sa gawi ko si papa at kitang-kita ko kung paano dahan-dahang tumulo ang mga luha nito pababa sa kanyang pisngi. Pakiramdam ko ay unti-unting dinudurog ang puso ko sa mga oras na ito. Ang makitang nasasaktan s'ya ay mas labis na sakit ang nararamdaman ko. "Matagal ko nang alam, Maribeth.." ani nito habang tulala lamang sa kawalan. "Matagal ko nang alam na hindi ko anak sina Maxine at Lutcho!" Napaawang ang aking mga laki sa gulat at kasabay no'n ay ang tuluyang pagtakas ng mga luha sa aking mga mata. Nanigas naman si mama sa kinaroroonan nito at para bang sinampal sa napakalaking katotohanan."H-Hindi sila nanggaling sa akin 'di ba?.." dagdag pa ni papa at mas lalo akong nadurog nang pumiyok na nang tuluyan ang boses nito. "Baog ako, Maribeth! At iyon ang dahilan kung bakit pumunta ako sa Maynila upang ipakonsulta

Maxine's POV Nag umpisa na ang party. Marami rin ang taong dumalo at lahat naman iyon ay kakilala at kalapit ni donya Sylvia at senior Ramon. Marami rin ang nagpapapansin kay Lawrence na ibang mga dalaga rito ngunit wala itong pakialam at tahimik lang na nasa tabi ko. Agad akong napatakip sa aking bibig nang mapahikab ako. Ang totoo ay hindi ako nag e-enjoy rito. Panay lamang ang tingin ko sa ibang tao dahil bukod kay donya Sylvia at Lawrence ay wala na akong iba pang kakilala rito. Napahinto ako nang hawakan ni Lawrence ang aking kamay. Nang lingunin ko ito ay agad s'yang ngumiti at walang sabi-sabing hinalikan ako sa aking labi. "Can I have this dance?" Tanong nito at halatang masaya. Napatingin ako kay donya Sylvia na nasa malapit lamang at mukhang kanina pa kami pinapanuod. Kaagad akong ngumiti at marahang tumango. Alam kong sa mga oras na ito ay puro sama ng loob ang nararamdaman nang mahal na si donya Sylvia. Baka nga ilang mura at pagsusumpa na ang ginawa n'ya sa akin.

Maxine's POV Hindi ako kaagad nakagalaw sa aking kinatatayuan nang bigla na lamang tumakbo papalapit sina Joy at manang Jocelyn sa bagong panauhin rito sa mansyon. "Magandang araw ma'am!" Magkasabay na bati nina Joy at Manang Jocelyn. "Naku, ma'am Irene! Ako na ho ang magpapasok nito sa loob!" Dagdag pa ni manang Jocelyn at tinutukoy ay ang mga gamit nito na nasa loob ng kanyang magarang kotse. "And why?" Nakataas kilay nitong tanong habang nakapameywang pa. "I want her to to take care of my things at hindi kayo! So please, get out of my sight dahil ang papangit n'yo!" Sigaw nito at halos umusok na ang ilong sa inis. "Ma'am, kuwan kasi.. s'ya si ma'am Maxine! Iyong napangasawa ni sir Lawrence!" Nakangiti namang saad ni Joy rito. Tinitigan ako ng babae at ngumisi. Agad nitong hinawi ang dalawa na nakaharang sa daraanan n'ya at dahan-dahang naglakad papalapit sa kinaroroonan ko. "So, ikaw pala ang napangasawa ni Lawrence?" Wika nito habang may ngisi sa labi at nakataas ang isang k

Maxine's POV Masamang tingin ang natanggap ko kay Manny at dali-dali na lamang itong umalis. Agad naman s'yang sinundan ni donya Sylvia at nakita ko naman ang palihim na pag ngisi ni Irene. "What?" Nakataas kilay nitong tanong sa akin nang mahuli ko ang lihim nitong pag ngisi. "Ikaw ang may gawa no'n, hindi ba?" Seryoso kong saad at agad namang umarko ang kilay nito. "Are you out of your mind, Maxine? At talagang sa akin mo pa isinisisi ang pagiging palpak mo?" Hindi nito makapaniwalang sabi sa akin. Walang pasabi itong umalis at agad akong iniwan roon. Hindi maaalis sa akin ang itsura ni Manny at kamuntik pa itong mamatay nang dahil lamang sa maning nakahalo sa inihanda ko. Malakas pa rin ang kutob kong may kinalaman si Irene kung bakit bigla na lamang nagkaroon ng mani sa salad na ginawa ko. Maingat at sinigurado kong walang mani sa pagkain iyon, isa pa.. s'ya lang ang nadatnan ko sa kusina matapos kong makapagpalit nang damit. Bumuntong hininga na lamang ako bago pumunta sa

Maxine's POV Lumipas ang ilan pang mga araw at naging tahimik naman ang buhay ko. Mas minabuti kong magkulong na lamang sa kuwarto upang hindi makita sina Irene at donya Sylvia dahil baka kung ano na namang gawin nila sa akin. Hindi naging madali ang sitwasyon ko lalo pa at maselan ang pagbubuntis ko ngayon. Panay rin ang suka ko sa umaga at ayaw na ayaw kong nakakaamoy nang kahit na anong pabango dahil mas nagiging dahilan iyon upang mas lalo akong makaramdam ng pagsusuka. Lawrence: I'm here at the office, see you honey! I love you. Inilapag ko ang selpon na hawak ko nang mabasa ko ang text message sa akin ni Lawrence. Tamad kong ipinikit ang aking mga mata at pinakiramdamang mabuti ang aking sarili. Paminsan-minsan ay kumikirot pa din ang aking puson ngunit nawawala rin naman agad. Nahihirapan rin akong matulog nang maayos sa gabi at para bang may puwesto akong gustong gawin ngunit hindi ko makuha. "Maxine? Are you awake?"Awtomatikong napamulat ang aking mga mata nang marinig