Mag-log inShare
Kabanata 5.2
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Love Of Tomorrow Kabanata 6.1
Maxine's POV Maaga akong nagising at agad akong bumaba upang kumuha ng maiinom ngunit pag siniswerte nga naman ako ay si donya Sylvia pa ang nakasalubong ko sa mga oras na ito. Nakasuot pa ito ng pantulog at agad na tumaas ang kilay nito ng makasalubong ako. "Ang agang basura naman nito." Inis na saad nito at agad na kumuha ng tsaa. Hindi ako umimik dahil ayoko s'yang patulan sa mga oras na ito. Hangga't hindi n'ya ako sasaktan ay wala akong dapat gawin. "Sabihin mo nga, Maxine?" Saad nito at inihinto ang kanyang ginagawa at agad na tumingin sa direksyon ko. "What did you do to my son? Matinding pang gagayuma ba ang ginawa mo kaya pati ako ay kinakalaban n'ya na?" Mahina ang boses nito ngunit may pagbabanta. Inilapag ko ang basong hawak ko at tumingin nang diretso sa kanyang mga mata. Bakit parang kasalanan ko pa ngayon? Hindi ba at s'ya naman ang may gusto nito? "Donya Sylvia, bakit parang mali ko pa?" Saad ko at inirapan pa ako nito. "Hindi ba pwedeng nakikita lang ni Lawrenc
Love Of Tomorrow Kabanata 6.2
Maxine's POV Hindi ako kaagad nakagalaw sa aking kinatatayuan nang bigla na lamang tumakbo papalapit sina Joy at manang Jocelyn sa bagong panauhin rito sa mansyon. "Magandang araw ma'am!" Magkasabay na bati nina Joy at Manang Jocelyn. "Naku, ma'am Irene! Ako na ho ang magpapasok nito sa loob!" Dagdag pa ni manang Jocelyn at tinutukoy ay ang mga gamit nito na nasa loob ng kanyang magarang kotse. "And why?" Nakataas kilay nitong tanong habang nakapameywang pa. "I want her to to take care of my things at hindi kayo! So please, get out of my sight dahil ang papangit n'yo!" Sigaw nito at halos umusok na ang ilong sa inis. "Ma'am, kuwan kasi.. s'ya si ma'am Maxine! Iyong napangasawa ni sir Lawrence!" Nakangiti namang saad ni Joy rito. Tinitigan ako ng babae at ngumisi. Agad nitong hinawi ang dalawa na nakaharang sa daraanan n'ya at dahan-dahang naglakad papalapit sa kinaroroonan ko. "So, ikaw pala ang napangasawa ni Lawrence?" Wika nito habang may ngisi sa labi at nakataas ang isang k
Love Of Tomorrow Kabanata 7.1
Maxine's POV Matapos kong malaman ang mga ginawa ni Lutcho ay agad kong kinausap sina mama at papa. Sa tingin ko ay napatawad na nila ang isa't-isa dahil maayos naman silang nag-uusap. "Siguro nga ay kasalanan ko din. Kung hindi ako naging pabayang ina- baka hindi gagawin ni Lutcho ang mga bagay na iyon." Nanlulumong saad ni mama at yumuko na lamang ito. Agad naman s'yang dinaluhan ni papa at agad itong tinapik sa kanyang likuran. "Maribeth, h'wag mong sisihin ang sarili mo. Hindi natin ginustong umabot tayo sa ganitong sitwasyon." Pag-aalo naman ni papa kaya napabuga na lamang ako nang hangin mula sa aking bibig. Hindi ko inakalang aabot kami sa ganitong punto. Ang maging miserable ang pamilya ay masakit sa kalooban ko. "Paano kung.. dalhin na lang muna natin si Lutcho kung saan pinapagaling ang mga adik sa droga? Hindi ba at may rehabilitation center sa Mandaluyong?" Saad ko pa at napahinto naman ang aking mga magulang dahil sa narinig. "Paano naman ang mga bata, Maxine? Wal
Love Of Tomorrow Kabanata 7.2
Maxine's POV Masamang tingin ang natanggap ko kay Manny at dali-dali na lamang itong umalis. Agad naman s'yang sinundan ni donya Sylvia at nakita ko naman ang palihim na pag ngisi ni Irene. "What?" Nakataas kilay nitong tanong sa akin nang mahuli ko ang lihim nitong pag ngisi. "Ikaw ang may gawa no'n, hindi ba?" Seryoso kong saad at agad namang umarko ang kilay nito. "Are you out of your mind, Maxine? At talagang sa akin mo pa isinisisi ang pagiging palpak mo?" Hindi nito makapaniwalang sabi sa akin. Walang pasabi itong umalis at agad akong iniwan roon. Hindi maaalis sa akin ang itsura ni Manny at kamuntik pa itong mamatay nang dahil lamang sa maning nakahalo sa inihanda ko. Malakas pa rin ang kutob kong may kinalaman si Irene kung bakit bigla na lamang nagkaroon ng mani sa salad na ginawa ko. Maingat at sinigurado kong walang mani sa pagkain iyon, isa pa.. s'ya lang ang nadatnan ko sa kusina matapos kong makapagpalit nang damit. Bumuntong hininga na lamang ako bago pumunta sa
Love Of Tomorrow Kabanata 8.1
Maxine's POV Ilang segundo akong napatitig sa puting kisame at pilit na inaalala ang huling nangyari sa akin. Hindi ba at nasa swimming pool ako? Ipinikit ko ang aking mga mata at pinakiramdamang mabuti ang aking sarili. Pakiramdam ko ay namamaga ang mukha ko at kahit papaano ay naibsan ang sakit nang puson ko. Nakarinig ako ng pagbukas ng pinto ngunit pinanatili ko munang nakapikit ang aking mga mata. Baka kasi si donya Sylvia lamang ang makita ko. "Goddamn it! I don't want to hear your goddamn explanation, Irene!"Agad akong napamulat at doon ay nakita ko si Lawrence na masamang nakatingin kay Irene. Kitang-kita ko naman kung paano manginig ang katawan ni Irene at bahagya pang napaatras at nag unahang maglandas ang kanyang mga luha. "Hindi namin sinadyang malunod s'ya, Lawrence-""Puwede bang tumigil na kayong dalawa?! Pinagtitinginan na tayo nang ibang tao sa labas!" Saad naman ni donya Sylvia na kakapasok lamang rito sa kuwarto. "M-Maxine?" Napahinto ang mga ito at agad na n
Love Of Tomorrow Kabanata 8.2
Maxine's POV Lumipas ang ilan pang mga araw at naging tahimik naman ang buhay ko. Mas minabuti kong magkulong na lamang sa kuwarto upang hindi makita sina Irene at donya Sylvia dahil baka kung ano na namang gawin nila sa akin. Hindi naging madali ang sitwasyon ko lalo pa at maselan ang pagbubuntis ko ngayon. Panay rin ang suka ko sa umaga at ayaw na ayaw kong nakakaamoy nang kahit na anong pabango dahil mas nagiging dahilan iyon upang mas lalo akong makaramdam ng pagsusuka. Lawrence: I'm here at the office, see you honey! I love you. Inilapag ko ang selpon na hawak ko nang mabasa ko ang text message sa akin ni Lawrence. Tamad kong ipinikit ang aking mga mata at pinakiramdamang mabuti ang aking sarili. Paminsan-minsan ay kumikirot pa din ang aking puson ngunit nawawala rin naman agad. Nahihirapan rin akong matulog nang maayos sa gabi at para bang may puwesto akong gustong gawin ngunit hindi ko makuha. "Maxine? Are you awake?"Awtomatikong napamulat ang aking mga mata nang marinig
Love Of Tomorrow Kabanata 9.1
Maxine's POV Nakatitig lamang ako sa salamin nang makita ang aking sarili. Halos hindi ako makapaniwala na ganito pala ang itsura ko kapag mayroong make-up. Nakakulot ang mahaba kong buhok habang suot ang kulay asul na lace long dress na binili ni Irene. Siyempre, flat shoes lamang ang aking gamit dahil baka madulas pa ako kapag high heels ang aking suot. "You're so beautiful, hija!" Komento ni donya Sylvia nang makita ako. Saglit akong napakurap at napapahiyang ngumiti sa harap nito. "C'mon, nariyan na ang mga bisita!" Aniya at inalalayan ako nito sa aking paglalakad. Parang kailan lang ay halos kamuhian namin ang isa't-isa. Ngunit, tingnan mo nga naman ang pagkakataon. Wala atang araw na hindi ako nito inaalagaan. "Ma? Papa?" Masaya kong saad nang makita ko sila. Nakuha ko naman ang atensyon nilang dalawa at kaagad na lumapit sa akin. Marahan akong niyakap ni mama at matapos ay pinakatitigan ako nang mabuti. "Naku, ang ganda mo anak!" Masaya nitong saad kaya natawa na lamang
Love Of Tomorrow Kabanata 9.2
Maxine's POV "What was that, Lawrence? Totoo ba ang sinabi ni Liezel?" Mahinang bulong ni donya Sylvia. "Mom, please.. asikasuhin mo na lang ang mga bisita." Tipid na sagot naman nito kaya agad na akong nagmadaling umalis. Narinig ko pa ang pagtawag nila sa akin ngunit hindi na ako nag abalang lumingon pa. Para bang tinatambol nang husto ang dibdib ko sa mga oras na ito. "Maxine! Maxine!" Rinig kong sigaw ni Lawrence nang makapasok ako sa mansyon at akmang aakyat na sa hagdan ngunit agad akong napigilan nito at naramdaman ko na lang ang maagan na paghawak nito sa aking palapulsuhan. "Bitawan mo ako, Lawrence." May diin sa aking pagkakasabi habang seryosong nakatingin sa kanya. Nakita ko pa ang paglunok nito at ilang beses na pagkurap. Agad naman n'ya akong binitawan at inis na napahilamos sa kanyang mukha. Nakita ko pa kung paano mamula ang kanyang ilong ngunit hindi ko na inintindi iyon at akmang tatalikod nang magsalita na naman ito. "Don't tell me na naniniwala ka sa baliw n
Pinakabagong kabanata
Love Of Tomorrow Epilogue
My heart raced when I saw her rushing came to my car, asking for helped and she looked so helpless. I recognize her when I saw the picture from Don Ignacio which was happened to be his biological father. I immediately opened the door so she can hop in, that was the night where all it started. My feelings towards her were undeniable! I can't help it, I can't help myself to be so in love with that woman who stole my heart and effortlessly change my whole damn life. "You may now kiss the bride!" I smiled at her when Tyler and Aria sealed their promises, today is their wedding. And I am right here beside with the woman I love most. "They look good together!" "Daddy, picturan mo kami ni mommy!" Yes, my daughter knows how speak Filipino language since natuto na ito nang husto. I really love seeing them together, with their beautiful sweetest warming smiles! I promise to my self to be the best dad and husband to my family. I did my best to give the best life
Love Of Tomorrow Kabanata 37
Maxine's POV TODAY is the day I have been waiting for. Ngayon kasi ang kaarawan ni Dianara and she's officially become my daughter! Alam kong napasaya ko s'ya noong nalaman n'yang ako mismo ang magiging mommy n'ya. Naging emosyonal ito at mas lalong naging sweet noong maiuwi na namin s'ya sa bahay.Rusty and I decided na dalhin s'ya rito sa pilipinas. Gusto ko kasing makilala n'ya si daddy pati na rin ang iba pa naming kaibigan na tinanggap naman s'ya ng buo. I become an instant mom when I had Dianara ever since kahit noong nasa bahay ampunan pa lamang s'ya, kaya nga ganito ang closeness naming dalawa at kahit ang iba ay sinasabi nagiging magkamukha na kami! Nakakatuwa lang dahil natupad ko ang pangako ko sa kanya. Gusto kong iparamdam sa kanya kung gaano kasarap magkaroon ng isang pamilya, gusto kong maintindihan n'ya na may pamilyang handang gumabay sa kanya sa lahat ng oras. Si mommy Katy ang mismo nagpaasikaso sa venue, mas excited pa nga silang dalawa ni daddy kaysa sa akin.
Love Of Tomorrow Kabanata 36.2
Maxine's POVHALOS hindi ko na ata mabilang sa aking daliri kung ilang beses na akong bumuntong hininga sa araw na ito. I'm still with Rusty at sa oras na ito ay hindi na ako natutuwa dahil ang dami n'yang gustong gawin. "Can I stay with you? I mean, you know I don't have a house-" hindi ko na pinatapos pa ang balak nitong sabihin dahil mukhang alam ko na ito. Inis ko itong sinipat dahil hindi ko alam kung sinasadya n'ya ba talaga ito o hindi pero naiinis pa rin ako kahit na ano pang gawin n'ya. Alam mo yung pakiramdam na kahit wala din s'yang ginagawa pero mas lalo kang naiinis? Damn, hindi ko alam kong may sayad na ba ako dahil sa ganitong pangyayari! "Ang daming hotels d'yan, Rusty! Puwede kang mag stay buong magdamag." Malamig kong tugon ngunit talagang hindi ito nagpapatinag! "We're going to be a husband and a wife," pilosopo nitong pahayag na ikinailing ko na lamang. "So, I think it's inappropriate if we're separated?"And yes, for the sake of Dianara's
Love Of Tomorrow Kabanata 36.1
Maxine's POV NAPANGITI ako nang tuluyang makita si Dianara kasama si Jasper. Agad itong tumakbo papalapit sa akin habang suot ang paborito nitong damit at may dalawang ribon pang tali sa kanyang buhok. "I miss you!" Bulong ko rito nang mayakap ko ito ng mahigpit. Ngumiti ito sa akin at agad na humalik sa aking pisngi. "I miss you more, Miss M!"Nakita kong maging si Jasper ay napangiti na lamang sa aming dalawa agad kong hinawakan ang kamay ni Dianara saka hinarap si Jasper. "Any update?" Tanong ko rito at bahagya pang napatango ito sa narinig. "Don't worry, dear!" Nakangisi nitong tugon na ikinairap ko sa kawalan. "May nahanap na ako! And take note, malinis ang record, mabait, mayaman, at guwapo na matipuno pa!" Aniya na ikinailing ko na lang. Hindi ko alam kung may mga katotohanan ba ang mga pinagsasasabi n'ya pero siguraduhin n'ya lang talaga! Iyon na lang ang hinihintay ko para mapasaakin si Dianara bago ito magdiwang ng kaarawan n'ya! I'm planni
Love Of Tomorrow Kabanata 35.3
Maxine's POV GUSTO ko itong itulak papalayo ngunit agad nitong hinapit ang aking bewang papalapit sa kanya. Unti-unting namuo ang inis sa aking dibdib dahil sa kalapastanganan nitong halikan ako nang basta-basta! "How dare you!" Sa wakas ay matagumpay ko itong naitulak papalayo sa akin at agad na dumapo ang palad ko sa pisngi nito. Malamlam ang mga mata nitong tumingin sa akin habang punong-puno nang galit ang puso ko dahil pakiramdam ko ay pinaglalaruan ako nito. "Kung sa tingin mo, kagaya pa rin ako ng dating Maxine na nakilala mo puwes, nagkakamali ka Rusty!" Madiin kong saad bago ito nilampasan ngunit agad nitong hinigit ang aking kamay na ikinahinto ko. "I-I'm s-sorry-"Inis ko itong pinasadahan nang tingin at hinarap ng maayos. "Sorry? Sorry for what Rusty? I'm supposed to be with Dianara's operation! But look what you did! Kailangan bang hanggang ngayon guluhin mo pa rin ang buhay ko?!" Gusto kong pigilan ang sarili kong h'wag magsalita nang ma
Love Of Tomorrow Kabanata 35.2
Maxine's POV PAGOD akong naupo sa kama nang makapag-check-in ako rito sa isang hotel. Sobrang daming tumatakbo sa isip ko at hindi ko na alam kung ano pa nga ba ang dapat kong unahin. I get mad, I'm damn really mad because I should be the one taking care of Dianara. I can't imagine the fact na galit ito sa akin dahil hindi ko natupad ang pangako ko. Sana ay pinag-isipan ko muna ang pagpunta rito, kung puwede ko lang ibalik ang oras I would rather spend my time with that kid! She's precious. I love her and I cannot afford losing her! Akala ko, I can able to do everything for her! But I failed her! I failed her so many times! Napahinto ako sa pag-iisip nang tumunog ang buzzer kaya naman inis akong tumayo! Pinaalala ko nang ayokong may nang-iistorbo sa akin ngunit mukhang hindi ata nila maintindihan iyon! "What is it?" Inis kong tanong nang mabuksan ang pinto dahil inakala kong isa ito sa mga staff ng hotel. Ngunit, napaawang na lamang ang aking labi nang makita si Tyler sa labas.
Love Of Tomorrow Kabanata 35.1
Maxine's POV NAPABUNTONG hininga na lamang ako nang mabalitaang nasa ospital ngayon si Tyler at ang sabi pa sa akin ay nag-aagaw buhay! Hindi ako magkandaugaga sa kakalagay nang aking mga gamit sa maleta upang agad na makauwi pabalik sa pilipinas upang makita at madalaw man lang ito. Iyon kasi ang naging bungad sa akin ni Aria noong tawagan ako nito sa kalagitnaan nang aking meeting. Agad kong inutusan ang aking secretary na ipagbooked ako nang flight pauwi sa pilipinas para lamang agad na makaalis. Nagsisisi tuloy ako kung bakit hindi ko pa naisipang sumabay kay daddy noong umuwi ito pabalik roon! Edi sana hindi ganito kagahol ang oras! Napakabalashubas naman kasing magmaneho nitong si Tyler! Ano bang akala n'ya? Malapusa s'ya na may siyam na buhay? Tsk. Ang sabi pa ni Lexi, sumalpok raw sa isang truck yung kotse nito at hindi lang iyon! Talagang nagsend sila nang mga larawan ni Tyler sa akin at kung ano-anung nakakabit sa katawan nito. Habang nandito ako sa airport, hinihintay
Love Of Tomorrow Kabanata 34.2
Maxine's POV Four years had passed and now I have my own business clothing line, I become a model, and now everybody knows me because of my named I created in this industry. "Good morning, Miss Verano." My secretary hand me this contract from another company which I'm not interested. "Would you like to be part of this-"Hindi pa man ito natatapos sabihin ang mga bagay-bagay nang agad kong punitin ang kontrata na nasa aking harapan saka ito pinasadahan ng tingin. "No." Matigas kong saad bago ito napalabi saka marahang tumango. "Why would I spend my money with them? They're just wasting my time." Kaswal kong saad saka nito itinapon ang papel sa basurahan. Don't get me wrong, people. I don't trust anybody. Trusting them is like giving them a chance to completely ruin me and my life. Ito lang naman ang mga kompanyang gustong dumikit sa akin para gamitin ang pangalan ko upang tumaas sila at pagkatapos no'n? Sila rin mismo ang sisira sa akin sa bandang huli. Hindi na bag
Love Of Tomorrow Kabanata 34.1
Maxine's POV ITINAAS ko ang bote ng alak habang matamang nakapikit. "Wohooooo! Umorder pa tayo, Tyler!" Sigaw ko kahit na magkalapit lamang kaming dalawa. Napadilat ako nang mawala na sa aking kamay ang bote ng alak na hawak-hawak ko lamang! "No! You're drunk, Maxine! Baka mapagalitan pa ako ng daddy mo kapag nalaman n'yang hinayaan kitang uminom!" Inis nitong pahayag kaya napasimangot na lamang ako. Bakit ba napakakontrabida nitong kaibigan ko? Tsk! "C'mon! H'wag ka namang killjoy! Minsan lang naman ito kaya susulitin ko na 'no!" Muli ko na namang inagaw ang bote ng alak mula sa kamay nito saka tinungga! Muli na naman itong napailing saka inilabas ang kanyang cellphone mula sa kanyang bulsa. Mukhang plano nitong tawagan si papa kaya agad kong inagaw ang cellphone nito. "Give me back my phone, Maxine! I'm going to call your father-" Tinakpan ko ang bibig nito gamit ang aking daliri saka mahinang natawa dahil literal na namilog ang mga mata nito sa g
