“BAKIT ba kasi ikaw ang partner ko? O bakit ako pa ang kailangan sumali tsk!” Kanina pa nagrereklamo si Zoey kay Xavier simula nang lumabas sila sa room. Mayroong direct practice na ang mga ito matapos i-announce ni headmistress Patricia at Xavier ang tungkol sa event na iyon kaya deretsyo na sila sa covered court. Mayroon nang ginagawang stage doon ngayon at patapos na. Biglaan man ang event na ‘yon ay mabilis ang kilos ng kanilang mga trabahador kaya mabilis itong natatapos. “Can you just accept it? Di ka ba nagsasawa sa paulit-ulit mong reklamo.” Bulong ni Xavier na ikinasama ng tingin ni Zoey sa kaniya at nag cross arms nalamang. Nasa halos labinlimang pairs sila na representative ng kada-rooms. Mayroong hindi sumali nang malamang kasali pala sila Zoey at Xavier lalo na’t alam nilang wala na silang pag-asa sa mga ito. Nang makarating sila ay kaniya-kaniya ng upo ang mga ito pero ang partner ni Zoey ay wala sa tabi niya dahil kausap siya ng organizer magong si headmistress

Nagsimula na ang rampahan. Magkakasama muna ang magpapartner at maghihiwalay sa ginta at lalakad sila paikot ng stage tapos muling magtatagpo sa pinakang unahan at magpapakilala. Ganoon ang magiging ayos nila. Puro tilian sa paligid na halos ikabingi at ikangiwi na ni Zoey at Xavier lalo na nang sila na ang magpakilala. Halos hindi na nga marinig ang boses nila sa mic. Doon lang napansin ni Zoey na judge pala si Madel at dalawang lalaki at isang babae. Mukang iyon ang totoong guest nila last time sa ball hindi na ang mga magulang nila. Nang matapos ang pakilala ay nag change outfit agad sila and then rumampa. Nakadalawang segment agad sila, isang sports wear then formal attire. Ang team ni Zoey at Xavier sa sports wear ay Tennis while sa formal attire naman ay pareho silang naka suit. Kay Xavier ay itim na suit while si Zoey ay black ‘din na may pagka gray. Si Zoey lang ang naiiba sa mga candidates na babae na naka suit. Women empowerment ang tawag niya sa suot niya dahil hin

Gulat na napatingin siya kay Zoey at inaabangan ang sagot nito. Totoo na natatakot siya sa Zayne na kaharap niya, sino bang hindi? Si Zayne ay ang replika ng kaniyang ama, ni Zekiel Gray. Ang katalinuhan at galing nito sa pakikipaglaban ay nakuha niya sa mommy at daddy niya. Ang aura nito ay katatakutan mo, naaalala niya ang ama niyang emperor kay Zayne. “May sinabi ba ako? Let go, ako ng bahala.” Muli ay walang buhay na sabi ni Zoey. Aaminin ni Xavier na nasaktan siya sa sinabi ng babae pero ayos lang, alam niyang nagsisimula palang siya. Hindi siya papayag na hindi makuha ang babae, para sa kaniya ay si Zoey ang lahat-lahat. Buhay niya, kalakasan niya and yet kahinaan. Wala namang nagawa si Zayne kundi bitawan si Xavier at si Zoey ang humarap dito. “Ano ulit ang sinabi mo?” tanong ni Zoey kaya napatikhim si Xavier at inayos ang kaniyang sarili bago nagsalita. “Ang sabi ko—” Hindi natuloy ni Xavier ang sasabihin niya ng bigla nalang siyang itulak ni Zoey pasandal sa sofa a

“TO end this announcement, gusto ko lang sabihin sa inyong lahat na the day after tomorrow na ang battle.” Sabi ni Madel na siyang ikinabigla ng lahat. “The day after tomorrow?!” “Finally ang pinakang inaantay ko!” “OMG! Kailangan kong ayusin ang mga gamit ko!” Sunod-sunod na kumento ng mga ito na ikinaseryoso ni Madel. Hinayaan niya muna ang mga ito na mag bigay ng kaniya-kaniyang kumento hanggang tuluyan na siyang nagsalita. “Okay na kayo? Ako naman?” Biglang natahimik ang paligid dahil sa lamig ng boses nito. Kanina lang ay masaya sila dahil naroroon na ang tagapagmana at susunod nilang pinuno pero ngayon mas sumaya pa sila dahil sa paparating na battle. Baliktad ang mga estudyante doon, mas gusto nila ang gulo. Mas gusto nila ang patayan kaya nga mga wala silang awa at walang inuurungan. “Now, alam kong napabilis ang battle pero dapat noong Mr and Ms Winterford University ang date ng battle. Inadjust lang namin dahil nga kay Hope. Ngayon na nandito na siya bakit h

“HINDI ka pwedeng pumalpak bukas Hope. Kapag pumalpak ka makukuha lahat ni Tiana at Selena ang meron ka ngayon.” Seryosong sabi ni Madel na siyang ikinakuyom ng kamao ni Hope. Ang totoong pangalan niya ay Winwin, ang layo sa totoo niyang pangalan hindi ba? Pero simula nang magkaisip siya at sinabihan siya ng ina ay doon na niya sinimulang kilalanin ang sarili bilang Hope. Si Hope ay mayroong katulad ng ugali ng kaniyang ina, hindi nakukuntento. Mas gusto na makuha niya ang lahat ng hindi nahihirapan at mas lalong gusto niya na siy ang nasusunod at nakaka-angat. “Don’t worry mom, ako nang bahala sa kanilang dalawa.” Ngising sabi niya na ikinatango naman ng pekeng Madel. Ang totoo niyang pangalan ay Willow. Magulo ang lahat ng magsimula siyang magpanggap bilang Madel, kung tutuusin ay madali sa kaniya ang lahat dahil isa lamang siyang proxy at mayroon pang mas nakakataas sa kaniya na kinuha lang siya. Pero dahil ayaw niyang malamangan ay inako na niya ang posisyon at nagtayo ng sar