Nagsimula na ang rampahan. Magkakasama muna ang magpapartner at maghihiwalay sa ginta at lalakad sila paikot ng stage tapos muling magtatagpo sa pinakang unahan at magpapakilala. Ganoon ang magiging ayos nila. Puro tilian sa paligid na halos ikabingi at ikangiwi na ni Zoey at Xavier lalo na nang sila na ang magpakilala. Halos hindi na nga marinig ang boses nila sa mic. Doon lang napansin ni Zoey na judge pala si Madel at dalawang lalaki at isang babae. Mukang iyon ang totoong guest nila last time sa ball hindi na ang mga magulang nila. Nang matapos ang pakilala ay nag change outfit agad sila and then rumampa. Nakadalawang segment agad sila, isang sports wear then formal attire. Ang team ni Zoey at Xavier sa sports wear ay Tennis while sa formal attire naman ay pareho silang naka suit. Kay Xavier ay itim na suit while si Zoey ay black ‘din na may pagka gray. Si Zoey lang ang naiiba sa mga candidates na babae na naka suit. Women empowerment ang tawag niya sa suot niya dahil hin
*SCENE BAGO MAWALA SI BIANCA* Kusang napadilat ang mata ni Bianca madaling araw palamang. Normal na araw para pumasok ngunit nagtataka siya kung bakit kusang kumikilos ang kaniyang katawan. ‘Anong nangyayari saakin?’ tanong niya sa isipan niya habang pinapanood ang mga nangyayari. Kusang lumabas ng kwarto ang kaniyang katawan at napansin pa niyang tulog ang mga kasama dahil nga madilim pa. Noong una ay nagtataka siya at hindi malaman kung anong gagawin pero ng kusang pumunta ang katawan niya papunta sa pinto palabas at binuksan iyon ay doon na siya nataranta. ‘S-sandali! Bakit ako lalabas?! Bakit hindi ko magalaw ang katawan ko?!’ Sigaw niya muli sa isipan niya at kahit anong pilit niyang igalaw ang katawan ay walang nangyayari. ‘No! Bumalik ka sa loob!’ Ngunit wala siyang nagawa at naramdaman niya ang malamig na simoy ng hangin dahil madaling araw palang. Kusa na siyang huminto sa pagpipilit na makakilos dahil walang nangyayari. Nakita nalang niya ang paligid at papunta siya s
Gulat na napatingin siya kay Zoey at inaabangan ang sagot nito. Totoo na natatakot siya sa Zayne na kaharap niya, sino bang hindi? Si Zayne ay ang replika ng kaniyang ama, ni Zekiel Gray. Ang katalinuhan at galing nito sa pakikipaglaban ay nakuha niya sa mommy at daddy niya. Ang aura nito ay katatakutan mo, naaalala niya ang ama niyang emperor kay Zayne. “May sinabi ba ako? Let go, ako ng bahala.” Muli ay walang buhay na sabi ni Zoey. Aaminin ni Xavier na nasaktan siya sa sinabi ng babae pero ayos lang, alam niyang nagsisimula palang siya. Hindi siya papayag na hindi makuha ang babae, para sa kaniya ay si Zoey ang lahat-lahat. Buhay niya, kalakasan niya and yet kahinaan. Wala namang nagawa si Zayne kundi bitawan si Xavier at si Zoey ang humarap dito. “Ano ulit ang sinabi mo?” tanong ni Zoey kaya napatikhim si Xavier at inayos ang kaniyang sarili bago nagsalita. “Ang sabi ko—” Hindi natuloy ni Xavier ang sasabihin niya ng bigla nalang siyang itulak ni Zoey pasandal sa sofa a
LAKING pasasalamat ni Zayne at pinaniwalaan ng kambal niya ang kaniyang paliwanag. Anong sinabi niya? Idinahilan niya na si headmistress Patricia ang nagsabi na ‘wag na munang sabihin sa kaniya. Mag-sosorry nalamang siya sa tita niya at sigiradong maiintindihan naman siya nito. Samantalang si Xavier naman ay nagpaliwanag kay Zoey kahit na hindi ito magtanong dahil siguradong nagtataka ang babae. Sinabi niya na matagal na siya doon at binubuo ang trust ni Madel kaya inabot ng ilang taon. “Anong tulong ang sinasabi mo Xavier?” Baling ni Zayne kay Xavier na ikinaupo nito ng maayos. Maging si Zoey ay inaantay ang sagot nito. “Madali lang ‘yan, kailangan nating malaman kung kinuha ba talaga ni Madel si Bianca. Pupuntahan natin siya at mag rereport tungkol sa pagkawala niya.” Nagkatinginan ang kambal dahil sa sinabi ni Xavier. Not bad. Ayon kay Xavier ay malaki ang tiwala sa kaniya ni Madel at ganoon ‘din kay headmistress Patricia. Sa ganoong paraan ay maaaring sabihin ni Madel sa
“TO end this announcement, gusto ko lang sabihin sa inyong lahat na the day after tomorrow na ang battle.” Sabi ni Madel na siyang ikinabigla ng lahat. “The day after tomorrow?!” “Finally ang pinakang inaantay ko!” “OMG! Kailangan kong ayusin ang mga gamit ko!” Sunod-sunod na kumento ng mga ito na ikinaseryoso ni Madel. Hinayaan niya muna ang mga ito na mag bigay ng kaniya-kaniyang kumento hanggang tuluyan na siyang nagsalita. “Okay na kayo? Ako naman?” Biglang natahimik ang paligid dahil sa lamig ng boses nito. Kanina lang ay masaya sila dahil naroroon na ang tagapagmana at susunod nilang pinuno pero ngayon mas sumaya pa sila dahil sa paparating na battle. Baliktad ang mga estudyante doon, mas gusto nila ang gulo. Mas gusto nila ang patayan kaya nga mga wala silang awa at walang inuurungan. “Now, alam kong napabilis ang battle pero dapat noong Mr and Ms Winterford University ang date ng battle. Inadjust lang namin dahil nga kay Hope. Ngayon na nandito na siya bakit h
“SIGURADO ka bang okay ka lang Selena? Ano ba talagang nangyari? Akala ko kakausapin mo na si Lili?” Takang tanong ni Tiana sa kaibigan habang may bitbit silang tray at papunta sa isang table na bakante. Nag-aya kasi si Selena na kumain at dahil nga wala silang pasok bilang paghahanda sa battle bukas ay libre sila anytime gawin ang gustuhin nila. Nahalata agad ni Tiana ang malungkot na aura ni Selena lalo na’t alam niya na kaya nito gusto kumain dahil may problema ito. Kilala na niya si Selena at ugali na nitong ilabas ang stress sa pamamagitan ng pagkain ngunit hindi naman tumataba. “Ayos lang ako—” “Look who’s here.” Hindi natuloy ni Selena ang sasabihin niya ng makasalubong nila si Hope kasama si Zoey na mayroon ‘ding dala na tray ng pagkain. “Ang liit nga naman ng mundo. Tiana, did you miss me?” Nagulat si Selena nang banggitin nito ang pangalan ni Taina kaya napalingon siya dito. Akala niya’y siya lang ang mahihirapan sa harapan ni Hope dahil sinasamahan na ito ni Zo
“HINDI ka pwedeng pumalpak bukas Hope. Kapag pumalpak ka makukuha lahat ni Tiana at Selena ang meron ka ngayon.” Seryosong sabi ni Madel na siyang ikinakuyom ng kamao ni Hope. Ang totoong pangalan niya ay Winwin, ang layo sa totoo niyang pangalan hindi ba? Pero simula nang magkaisip siya at sinabihan siya ng ina ay doon na niya sinimulang kilalanin ang sarili bilang Hope. Si Hope ay mayroong katulad ng ugali ng kaniyang ina, hindi nakukuntento. Mas gusto na makuha niya ang lahat ng hindi nahihirapan at mas lalong gusto niya na siy ang nasusunod at nakaka-angat. “Don’t worry mom, ako nang bahala sa kanilang dalawa.” Ngising sabi niya na ikinatango naman ng pekeng Madel. Ang totoo niyang pangalan ay Willow. Magulo ang lahat ng magsimula siyang magpanggap bilang Madel, kung tutuusin ay madali sa kaniya ang lahat dahil isa lamang siyang proxy at mayroon pang mas nakakataas sa kaniya na kinuha lang siya. Pero dahil ayaw niyang malamangan ay inako na niya ang posisyon at nagtayo ng sar
“Nakikita niyo ba ang dalawang ‘yun? Sila ang target natin, kailangan natin silang ma-eliminate kaagad.” Bulong ni Hope at tinuro si Selena at Tiana. Napalingon sa kanila ang dalawa at natigilan ng makita sila. “K-kailangan na nating tumakbo!” dali-daling sabi ni Tiana lalo na’t sa sama palang ng tingin ni Hope ay alam niyang may binabalak ang mga ito kaya hinila na niya si Selena paalis doon. “Bakit nila tayo hinahabol?!” sigaw na tanong ni Selena kay Toana na nagsisimula ng magalit. Naniniwala siya sa kambal pero ngayon ay unti-unti na iyong nawawala dahil maging sila’y gusto silang saktan. Ang mga gustong manakit sa kanila ay kaaway niya. “Selena makinig ka, itatakas kita dito. May alam akong daan, ‘wag mong pansinin ang humahabol saatin!” Seryosong sabi ni Tiana kaya napatango nalamang si Selena at sumunod sa kaibigan. “We lost them!” inis na sabi ni Hope at sinipa ang bato na nasa harap niya. Habol nila ang dalawa kanina pero nawala ito sa paningin nila. Ang totoo ay dini
Hi guys! Bakit wala pa rin akong update? Pakinggan niyo po ako, honestly takot po ako mag update. Pinakang kinakatakutan naming writers ay ang mag sulat ng hindi magandang daloy ng kwento. Aware naman po kayo na matagal bago ko masundan ang story, dahil po nawala ako sa daloy ng kwento. Hindi ko nga po alam kung okay ba ang naisulat ko last update ko? Comment naman po kayo if ever okay siya at nakaka-excite pa rin. Alam ko mayroon akong ibang kwento na isinusulat, yes po dahil need ko pa rin mag move forward besides itong pagsusulat na rin po ang source of income ko. Nag aaral din po ako at ito ang tumutulong sa pamilya ko kaya need ko talaga gumawa po ng bagong kwento para at the same time kumita din po ako. Now, may nag message po saakin, hello tukayo Nicole Tejadal! Maraming salamat sayo dahil nabuksan ang isip ko na wag matakot mag sulat. Or di kaya mag update kahit pa-konti konti basta ituloy ko ang story ni Zayn at Zoey. Story ni Zekiel at Claire ang isa sa paburito kong mga
“NASAAN si Ace?” Napalingon si Archer sa kaniyang ate Catherine ng pumasok ito sa kanilang kwarto. Kanina pa nito hinahanap ang kapatid dahil mayroon sana itong itatanong dito ngunit ang naabutan niya lang ay si Archer na naglalaro sa computer. “Umalis ate Cath, pumunta kay ate Zoey.” Napatango si Catherine dahil sa sinabing iyon ni Archer at tummalikod na upang umalis ngunit kusa siyang napahinto ng mayroon siyang maalala. Lahat ng plano nila ay si Ace ang may idea, iniisip niya kung paano iyon ng laman lahat ng kapatid gayong ang bata-bata pa ng mga ito. “Archer pwede ba kitang makausap sandali?” Napangiti si Archer dahil sa sinabi ng kaniyang ate at tumango dito. Inalis niya muna ang headphone na suot niya at hinarap ang kaniyang ate na nakaupo sa kanilang higaan. “Hindi ba maraming nangyari sa inyo ni Ace noong iniligtas niyo si ate Zoey?” tumango naman is Archer sa sinabi ng kaniyang ate. “Paano niyo nagawa lahat ng ‘yon? I mean ang bata niyo pa that time, three?” Napaisip
PAGKARATING ni Zoey sa kanilang hideout ay agad na nagtanong ito kay Georgia kung mayroon ba silang kasamang mga Filipino doon at mayroon nga. Kasama niya ‘daw iyon mula sa assassin world na siyang hindi sangayon sa pamamalakad ni Kathryn. Nang dahil doon ay nawala ang panghihinala ni Zoey sa lalaking iniligtas niya. Tinanong siya nito kung bakit niya naitanong kung kaya na-kwento niya ang tungkol sa iniligtas niya kanina. Matapos nilang mag-usap ay nagpasya si Zoey na mag training nalang muna. Ang tagal na ‘rin ng makapag training siya ng seryosohan kung kaya pakiramdam niya ay nabubuhay ang dugo niya sa pagsasanay. Marami siyang mga kasabayan sa training ground at dahil malaki naman iyon ay walang problema. Wala ‘ring pakialamanan sa mga nag tetraining. Pwede ‘ring magkaroon ng training partner dipende sa’yo. Karaniwan na mayroong training partner ay ‘yung mga gustong makipaglaban ng mano-mano. Sa ngayon ay ang gagamitin niya muna ay puting tela na ibinalot niya sa kaniyang kamay
NAKAUPO at binabasa ni Zoey ang mga papers na nasa kaniyang harapan. Naroroon na sila ngayon sa hide out ng kaniyang tito Phil at iniharap na sa kaniya nito ang mga information na nakalap nila tungkol kay Kathryn. Ayon sa mga nakalap nilang information ay nagkaroon ng trauma ang babae dahil sa kaniyang ginawang pagpatvy sa in ana si Kayla. Yes, si Kathryn talaga ang tunay na pumatvy sa kaniyang ina. Nung mga panahon na naglalaban silang dalawa ni Zoey dumating ang kaniyang ina para pigilan siya. Ngunit dahil nasa gitna ng labanan ang dalawa ay nadamay si Kayla at ito ang tinamaan ng anak. Sa gulat ni Kathryn ay napaatras siya palayo doon at nakatingin lang sa kamay niya na mayroong dugo. Habang nanginginig ang kamay at paulit-ulit na sinasabi sa sarili na hindi siya ang gumawa si Zoey naman ang sumubok na pigilan ang pagkawala ni Kayla. Kitang-kita iyon ni Georgia, hindi lang iyon nakuhaan pa niya ng video ang mga pangyayari hanggang sa sumigaw si Kathryn ba si Zoey ang pumatvy d
“KUNG ganon nalaman niyo lahat ng plano ko kasi narinig niyo ako?” tanong ni Zoey na sabay ikinatango ng kambal. Ayon sa mga ito, nang makita nilang binabalak ng tauhan ni Kathryn na putulin ang break ng kotse niya ay siya agad ang naisip nilang sabihan. Pero imbes na matuloy iyon ay narinig nila ang pakikipag-usap niya kay Phil. Doon nagsimula ang plano nilang kambal lalo na’t tumama ang ulo ng ate nila sa kahoy. Ang totoong plano ay susundan nila ito sa oras na ihatid sila ni Zoey sa isang tabi, susundan nila ito at hindi lalayo dito’t magmamasid lang ng palihim. Ngunit nagbago lang iyon dahil sa hindi inaasahang pagakakataon at ang ending sila ang nag-alaga sa kanilang ate. Hindi maiwasan ni Zoey na ma-teary eye dahil sa kaniyang naririnig. Kung tutuusin ay utang na loob niya sa kambal ang kaniyang buhay dahil kung hindi dahil sa mga ito ay baka wala na siya. Ano nalang ang mangyayari sa kaniya sa ilog na ‘yun? Sa bilis ba naman ng agos ng tubig. “Thank you twins!” nasabi ni
“HMP!” Pagpupumiglas ni Zoey dahil bigla nalamang mayroong tumakip sa kaniyang bibig at inilabas siya ng veranda. “Shhh! It’s me Zoey!” mahinang bulong sa kaniya ni Phil na siyang may kagagawan ng pagkuha sa kaniya. “T-tito Phil?” “Yes, we must get out of here as soon as possible!” Napaseryoso si Zoey dahil sa sinabi nito sa kaniya at binitawan na siya ng lalaki at tumingin sila sa paligid kung mayroon bang bantay. Nang masigurong wala ay walang alinlangan silang bumaba mula sa veranda na iyon at maayos na nag landing sa damuhan. “Follow me tito Phil,” mahinang sabi ni Zoey na ikinatango lang sa kaniya ng lalaki. Ang plano ay siya ang kukuha kay Zoey ngunit ang naging ending ay ito lang ‘din ang naglabas sa kanila sa lugar na iyon. Ano pa nga bang aasahan ni Phil? Silang kambal ni Zayne ang unang matatalinong batang nakilala niya, bakit una? Simple lang dahil mayroong mas matalino sa kanilang dalawa. Matapos ang ilang minutong pakikipagpatentero nilang dalawa sa mga banta
Hi Kimmie's! Alam ko marami ng galit sa inyo dahil wala akong update dito sobrang tagal na and yes kasalanan ko po. I'm really sorry, pero di ko na maibabalik ang mga nakalipas na buwan. Sadyang marami lang nangyari sa personal kong buhay to the point na di ako makasulat ng ayos. Yes, may bago akong story pero hindi ko mapagsabay ang dalawang story kaya mas pinili ko muna mag focus sa isa pero ngayon handa na akong pagsabayin sila at bumalik na ako sa dati yey! As of now binabasa ko ulit ito para as soon as matapos kong mabasa at makabalik ako sa kwento ni Zoey matutuloy ko na. Again, sorry sa matagal na paghihintay but be patient guys. Mag uupdate ako sooner or later. Gugulatin ko nalang po kayo para surprise. Sana ay nandito pa 'rin kayo nakasubaybay sa kwento ng Gray Family. Comment down sa matyagang nag hihintay ng update, mahal ko kayo! Thank you so much! Love lots!
KAHIT na hindi alam ni Zoey kung ano ang sasabihin niya kay Xavier ay nangingibabaw pa ‘rin ang kaniyang pagkamiss sa nobyo. Kahit na nakakasama niya ito ng madalas noong nagpapanggap siya bilang Fiona ay hindi naman niya ito maalala kaya ngayon na nakaka-alala na siya ay mas nangingibabaw ang kaniyang pagkamiss dito ngayon. Naupo si Xavier sa gilit ng kaniyang higaan habang siya naman ay sumandal sa headboard upang kahit papaano ay makapantay niya ito. Magkatitigan lamang silang dalawa at walang nagsasalita. Kapwa mayroong mga ngiti sa labi ngunit hindi mo mararamdaman ang ni-katiting na awkward sa kanilang pagitan. Hanggang sa hindi na nila napigilan at tila iisa ang kanilang nasa isip dahil pareho nilang niyakap ang isa’t-isa ng sobrang higpit. Hindi iyon inaasahan ni Zoey kung kaya naging emosyonal siya hanggang sa tuluyan ng tumulo ang luha niya at humagulhol na ito sa balikat ng lalaki. “My angel why? May masakit ba sa’yo?” alalang tanong ni Xavier dito ng maramdaman niya ang
“REPORT” Seryosong sabi ni King Clark ng pumasok sila ni Zekiel sa loob ng CCTV room kung saan naroroon ang mag kakaibigan kasama ang bunsong kambal. Agad na nagsitayuan ang mga ito at sa pangunguna ni Zayne ay siya ang sumagot sa kanilang titong Hari. “Nakita namin na ibinaba siya malapit dito sa palasyo. Ang ipinagtataka lang namin ay pagka-alis na pagka-alis ng van na iyon ay nawala na ‘din ang footage. Sinubukan na namin lahat ng alam namin para maibalik ang footage ngunit wala pa ‘rin.” Seryosong sabi ni Zayne na siyang ikinatango naman ng mga kasama niya. Samantalang sina Zekiel at King Clark naman ay nagkatinginan dahil doon. Pinasuyod ‘din kasi nila ang paligid para masiguro kung mayroon pa bang ibang kalaban sa paligid ngunit wala na naman silang nakita. “Kung ganon pinaghandaan nila ito. Ang tanong ay anong ginawa nila sa anak ko para nalang umiyak ito ng ganon?” naguguluhan na sabi ni Zekiel. “Ang mas nakakapagtaka pa po tito ay walang ibang sugat si Zoey bukod sa marka