Semua Bab Carrying the child of a CEO: Bab 241 - Bab 250

“WHAT the h*ll?!” Sigaw ni Zoey at sawa na kakaiwas sa mga arrow na papatama sa kanila. Sinalo niya ang arrow na paparating sa kaniya at ng masalo ay agad na binali iyon. “Ano ba?! Lumabas kayo ‘wag kayong duwag!” Sigaw niya na siyang ikinatigil naman ng mga arrow na umaatake sa kanila. “Nice one Zoey, lalo mo atang ginalit.” Bulong ni Bianca na tumabi sa kaniya at ganon ‘din ang kuya niya. Maya-maya ay nagulat sila ng kusang bumukas ang malaking gate na nababalitan ng mga dahon-dahon. “I guess ‘yon ang paraan nila para malaman kung talaga bang deserve nating pumasok sa school na ito.” Seryosong sabi ni Zayne na ikina-realize naman ng dalawa. “Welcome to Winterford University!” Bigla nalamang mayroong sumulpot mula sa mahamog o mausok na loob ng gate na bumukas. Hindi nga nila alam kung sinadya ba nila iyon para hindi makita ang nasa loob at para magmukang hunted ang paligid. “I am George, ang gate keeper ng school na ito. Based sa pinakita niyong galing ay pwede na kayong pum

SINIPA ni Zoey ang papasugod na sana sa kaniya at papaluin siya ng isang bakal na pamalo. Nawala na sa paningin niya ‘yung lalaking nasa stage kanina kaya lalo siyang nainis at hindi pa siya maka-alis sa daming estudyante na nakaharang sa daan niya. Hinayaan nalang muna niya ang hinahabol niya dahil sigurado pa naman siya na magkikita pa sila. Papasugod na sana siya sa mga estudyante ng biglang may humawak sa kaniyang balikat. “Don’t show them that you know how to fight.” Napalingon siya sa bumulong sa kaniya at nakita niya ang kuya niya. “What?” “Hindi nila pwedeng malaman na tayo ang bagong pasok sa GW.” Dahil sa sinabi ni Zayne ay natauhan si Zoey. Bakit nga ba hindi niya iyon naisip? Alam nila na darating ang point na makikilala silang lahat bilang bagong salta sa gangster world pero hindi pa sa ngayon lalo na’t mayroon pa silang mga kailangan na gawin. “Pero paano sila Selena at Tiana?” tanong niya dito at napalingon sa kinalalagyan ng dalawa kung saan nakita niyang hinaha

“Sa totoo lang maswerte tayo na napadpad siya sa lugar na ito. That time ako ang nagbabantay sa control center at wala si Madel kaya naipasok ko agad si Selena. Kamukang-kamuka niya ang mommy niya na si Mrs. Winterford kaya kayo ang inaasahan ko na magbantay sa kaniya. Don’t worry dahil hindi siya magagalaw ni Madel hangga’t isa siyang estudyante ng eskwelahan pero sa hindi sapat iyon dahil kailangan niyang matutunang iligtas ang sarili niya. Ang mission na ito ay sobrang halaga, sa inyo nakasalalay ang kinabukasan ng mga tao. Kapag pumalpak kayo katapusan na nating lahat. May tiwala kami sa inyo kaya kayo nandito ngayon. Asahan niyong tutulungan ko kayo sa abot ng aking makakaya.” ‘Yan ang huling sinabi ni Headmistress Patricia sa kanila at binigyan muna sila ng isang libro na naglalaman ng rules ng Winterford University bago sila nag hiwa-hiwalay. KINABUKASAN sabay-sabay silang kumain ng umagahan. Si Selena ang unang nagising at nagluto kaya nagulat pa ang tatlo pwera kay Tiana.

“PARA sa pagtapon ng armas na magagamit sana namin.” Seryosong sabi ni Zoey habang nakasalampak pa ‘rin sa sahig si President Xander. Hindi na siya nag aksaya pa ng panahon matapos iyon at naglakad na siya paalis. Kusang humawi ang kaniyang daraanan at wala pa ‘ring imik ang paligid dahil sa kanilang pagkagulat. “Lili!” Sigaw na tawag ni Bianca at Zayne kay Zoey pero hindi sila nito pinakinggan kaya hinila na nila si Selena at Tiana para sundan ito. Pagka-alis na pagka-alis nila sa cafeteria ay doon na nagsimula ang bulungan ng mga estudyante. “Ang kapal ng muka!” “Kahit si President tinatalo! Tignan lang natin kung sisikatan pa siya ng araw bukas!” “Akala niya ata simpleng gangster lang si President X! Ang hindi niya alam siya ang pinaka malakas saatin!” Sunod-sunod na kanilang bulungan pero natigil iyon ng biglang tumawa si President Xander. Sa una ay mahina lang iyon hanggang sa lumakas na na naging dahilan para matahimik ang paligid. Simula ng dumating si Xander sa Winte

“KILL her! Kill her! Kill her!” Paulit-ulit iyang sinasabi ng mga estudyante sa paligid nang magpunta sila sa field kung saan gaganapin ang level 1 na parusa ni Zoey. Wala kang makikitang expression sa muka ni Zoey. Ang asul na mata nito ay nagmistulang isang tahimik na dagat dahil sa blangkong tingin niya. Nang huminto sa paglalakad si President Xander ay nagtagpo ang kanilang mga mata. Muli ay nakita nanaman niya ang kinaiinisang ngisi nito pero hindi niya iyon pinatulan. “Bibigyan ko kayo ng chance na gawin ang gusto niyo sa kaniya but! Bawal gumamit ng patalim!” Dahil sa sinabi ni Xander ay nagsigawan ang paligid sa sobrang tuwa. Iyon ang unang beses na hinayaan ni Xander na sila ang gagawa ng parusa. Walang mintis na ito ang gumagawa mg parusa para mapahirapan ang mga ito at magdala na. “Pero dalawang estudyante lang ang gagawa.” Muli nitong sabi habang si Zoey ay walang emosyon pa ‘ring nakatingin sa lalaki. “Kami!” Mayroong sumigaw sa gitna ng mga estudyante at b