All Chapters of Running Away from the Villainous CEO : Chapter 81 - Chapter 90

Ang mga pamilyang may mahabang kasaysayan na katulad na lamang ng pinagmulan ni Garreth ay maraming pormalidad na kailangang sundin, lalo na sa aspeto ng pagpapanatili ng ugnayan sa pagitan ng mga pamilyang parehong miyembro ng antas ng lipunan na kanilang kinabibilangan. They maintain close ranks and don’t easily welcome new members. The unwritten rules in their hierarchy are silently enforced and strictly followed, which makes it difficult for those who belonged to the lower rank to integrate themselves into this far higher and superior class.Garreth had not been a stickler to such rules. He was secretly disgusted by these, and thus, had seldom abided by them in the past. He could afford to do so because he had always been an exemplary figure in his generation in terms of looks, education, capabilities, and achievements. His background might have

The family– cause, yes, they are a family– slowly descended the stairs almost as gracefully as royal representatives might have. The couple looked regal and striking– she in her wine red evening dress, and he in his dashing black tuxedo and dress shirt that matches hers in color. But what really caught the guests’ attention was his expression, which was something most of them had never seen before. The hard lines of his face and the sharp gaze had gone softer, somehow. Something that most of them had attributed to the three young children the couple had in tow.Medyo kakatwa ang nararamdaman ng karamihan sa mga panauhin habang pinagmamasdan ang isang taong kilala ng lahat sa pagiging malamig at matigas pa sa mga iceberg na makikita sa antartica ay tila bahagyang natutunaw. Epekto marahil ng global warming na siyang kinakatawan ng munting batang babaeng nakasuot ng pink na princess d

Tumanggap sina Garreth at Ellaine ng mga mainit na pagbati mula sa mga panauhin nang nagsimula na silang makisalamuha sa mga ito at personal na magpahayag ng kanilang pasasalamat sa kanilang pagdalo. Pinanatili ni Ellaine ang ngiti sa mga labi at parang sirang plakang inuulit ang pasasalamat at pagbanggit ni Garreth ng mga pangalan ng mga bumabati sa kanila. Kampante sila sa pakikihalubilo sa mga bisita dahil ang tatlong bata ay nasa playroom kung saan kalaro nila ang ilang mga anak at kamag-anak na kasama ng mga nagsipagdalo sa okasyong iyon. Nakasisiguro sila sa seguridad ng mga ito dahil sa may kasama silang mga pinagkakatiwalaang bodyguard ni Garreth.Wala si Ellaine kilala maski isa dumalong bisita. Sa dami ng mga mukhang sunud-sunod na pumalit sa mga naunang bumati  ay wala pa rin siyang natandaan sa kanila dahil naghalu-halo na ang mga hitsura

Pagkatapos ng party na iyon ay maraming natanggap na imbitasyon para sa iba pang mga pagtitipon at pribadong kasiyahan ang natanggap ni Ellaine. Tinanong niya si Garreth tungkol sa mga iyon dahil nagtataka siya kung bakit siya pinadalhan ng mga imbitasyon gayong ilan sa mga pangalan ng nagpadala sa kanya ay iyong mga ramdam niyang hindi siya gusto at inirap-irapan lang siya nang ipinakilala siya ni Garreth sa mga ito.“Pakitang-tao. Pakisama. Bilang respeto na rin sa akin, since, in the eyes of the public, you are now my legal wife. Any disrespect to you can be interpreted as a disrespect to me. That’s why they extend the courtesy to you.”Kumunot ang noo ni Ellaine. “Ang ibig mong sabihin ang mga imbitasyong ito ay para sa’yo talaga at sampid lang ako, ganoon?”“Hindi mo ka

“You don’t have to lose hope yet,” wika ng Don kay Matteo sa banayad at kalmado nitong tinig. “As long as I’m still alive, you still have the time and the chance to gather your forces, and maybe emerge victorious and gain what you want. You only have to prove yourself beyond doubt and gain enough power to shut the mouths of those who will be against you. ” Napatitig si Matteo sa mga mata nito. Ang mga salitang binitiwan nito ay walang pinagkaiba sa paraan ng isang demonyo ng tinutukso ang isang tao upang kusa itong magpatihulog sa impiyerno. Nakakaakit ang mga imaheng binubuhay ng bawat katagang binigkas nito. Umuugong ang mga iyon at paulit-ulit na umaalingawngaw sa kalaliman ng kanyang kamalayan. His father has always known how to read him since he was young boy. Kahit siya ay hindi mapunto eksakto kung ano ba a