All Chapters of Running Away from the Villainous CEO : Chapter 21 - Chapter 30

Wala pa sa kasagsagan ang handaan ngunit marami-ramin na rin ang mga taong naroroon. Napaisip si Ellaine habang umiikot ang tingin sa buong lugar. Late nga kayang dumarating ang mga pinakimportanteng panauhin sa mga piging na katulad nito? Medyo interesante siyang malaman.Tahimik lang siyang nakasunod sa likod ng stepbrother niya na hindi man lang naapektuhan ng atmospera ng lugar. Nasa unahan ang kanyang ama at madrasta habang sila’y iginigiya ng isang usherette. Alice, who went for a demure princess look with her soft wavy curls and crown hairband to match her pink dress, was playing the shy type. Yumuko siya para walang makakita sa kanyang eye roll nang masulyapan ito.Dinala sila ng usherette sa isang may katandaang lalaki na tila inaalo ang isang nagtatampong babae na higit na mas bata rito. Akala ni Ellaine noong una ay mag-ama ang dalawa, ngunit a

“Your lips are so luscious. They could definitely be put to good use.”Umigtad ang palad ni Ellaine at sinampal ito nang malakas. Hindi na siya nakatiis sa mga pinagsasasabi nito– mga magagarang salita na may itinatagong nakakasuka at mabahong kahulugan. Nabigla ang ilang nasa malapit sa kanila sa kanyang ginawa.Marami ang napatingin sa kanila ngunit wala na siyang pakialam. Halos umaapoy ang mga mata nitong nakatuon sa kanya, habang hawak ng isa nitong kamay ang pisnging nasampal. “You b*tch! Why did you do that?!” “B*tch na kung b*tch. And you– you’re a PIG! Nakakadiri ka. Ke dami-daming tao rito tapos yung pangalawang ulo-- “ malakas na napasinghap an

‘Huhuhuuuu! Bakit ba nangyayari sa’kin ang ganito?’ tanong ni Ellaine sa sarili habang tumatakbo, ang mga kamay ay hawak ang kumpol ng tela ng mahaba niyang damit, at tinatakasan ang mga humahabol sa kanya. Imposible siyang makatakbo nang mabilis kung nakatakong siya kaya una palang ay hinubad na niya iyon ay tinapon pa sa mga humahabol sa kanya. Dahil doon ay kahit papaano ay nagawa niyang ungusan kahit papaano ang mga ito. Ngunit hindi iyon magtatagal. Halata namang highly-trained ang mga ito kaya hindi  magtatagal ay maaabutan rin nila siya. Dahil lang sa ilang minuto niyang headway sa mga ito.Kumaliwa siya sa isang pasilyo, kung saan ilang mga nakauniporme ng hotel na iyon ang kanyang nakasalubong. Hindi niya sinubukang humingi n

“Fancy seeing you here, Brother.”Nang-uuyam ang ngiting itinugon dito ni Garreth. “Mabuti naman at naisipan mo na ring lumabas sa pinagtataguan mong lungga.”“At s’yempre, nandito rin kami.” singit ni Aubrey na nasa likod ni Garreth. Iyon nga lang ay walang pumansin dito. Hinatak ito ni Zachary paatras para hindi ito masali sa away ng magkapatid.Halos kapareho ng bilang nina Garreth ang bilang ng kasamang tauhan ng kanyang kapatid. Wala naman siyang balak na paabutin sa dahas ang engkwentro nilang ito pero hindi siya sigurado kung pareho ba sila ng iniisip ng kapatid na ito sa ama. Masyado kasi itong nagpapadala sa emosyon at padalos-dalos sa mga kilos nito. Hindi nga niya akalaing makakaya nitong mamuno ng sarili nitong grupo.

“Something that I can do? Or something that you want me to do, while you stay at the side and reap the benefits.”“Do you… know?” hindi siguradong tanong ni Lexie kay Ellaine.“Know what?” maang-maangan nitong balik-tanong.Mainitin ang ulo ni Lexie at hindi marunong magtimpi. Nairita siya  dahil sa pagpapa-mysterious effect ni Ellaine. Noon pa man ay hindi na niya ito gusto. Sigurado siyang hindi na nito naaalala ang kanilang kabataan, pero schoolmates na sila noong sila’y nasa elementary pa lamang.Ellaine used to be known as their school&rs