All Chapters of Adamantine's Eyes: Chapter 81 - Chapter 90

Nakahanda na ang lahat ng Celestial Mages upang lusubin ang mga Astral Mages kung nasaan naroroon si Ada. Hindi pa rin namin makausap nang matino si Calix dahil sa galit pa ito sa amin. Bumabalik sa alaala ko ang mga nangyari kanina nang malaman niya ang nangyari kay Ada. Kakagaling niya lang sa lugar na tinatawag nilang Tower of Constellations. Nakangiti pa si Calix nang sinalubong namin siya kanina. Ngunit nang mapansin niyang nawawala si Ada ay agad niyang hinanap sa amin si Ada. "Nasaan si Ada?" ang tanong ni Calix. Hindi namin alam kung paano sasabihin ang totoo kay Calix lalo na't maaaring isang delubyo ang mangyari sa amin kapag nalaman niya ang katotohanan. Narinig namin ang isang malakas na buntung-hininga ni Amaranthine at siya ang sumagot ng tanong ni Calix. "Nakuha ng mga Astral Mages si Ada. Sa sobrang bilis ng mga pangyayari, maging si Haring Euthymius ay nalusutan ng mga Astral Mages. Sa ngayon ay bumubuo pa kami ng plano kung paano lulusubin ang kampo ng mga Astral

Habang kami ay naghihintay ng balita tungkol sa preparasyon ng pagsugod sa kampo ng mga Astral, biglang nagkagulo sa labas kaya napalabas kami sa aming tent. Nakita namin ang isang ipo-ipong may pulang hangin. Naglaho ang ipo-ipo at tumambad sa amin si Ada na napaluhod pa sa lupa. Nakita ko ang kanya’ng pagngiti bago siya tuluyang mawalan ng malay. Bakas sa kanya’ng katawan ang pasa at galos na kanya’ng tinamo dulot ng pagpapahirap sa kanya ng mga Astral. Baliw talaga si Spigel. Pati si Ada hindi niya sinanto. Agad namin siyang nilapitan at binuhat ko siya na tila isang bagong kasal. Kung may isang emosyon akong nararamdaman ngayon, iyon ay galit dahil hindi ko nagawang protektahan si Ada. Mahigpit kong niyakap si Ada bago tuluyang inihiga sa kamang yari sa dayami. Akala ko malakas ako dahil sa isa akong spirit meister at exorcist. Masaklap ang mundong ginagalawan namin ngayon. Pumasok sa tent si Calix at itinapat niya ang kanyang kopita kay Ada. Mula sa kanya’ng kopita ay dumaloy an

Tiningnan ko ang mortal na kaharap ko ngayon. Nagising na sa katawan niya si Keres ngunit hindi ko nararamdaman ang presensya niya sa katawan niya ngayon. Binanggit nito ang pangalan ko ngunit parang nahihiya pa ito pagkatapos ko siyang halikan. “Ano. Ginoong Zereus, nagpapahinga pa sa aking katawan si Keres kaya maaari niyo bang ipagpaliban ang paghalik ninyo sa akin lalo na’t katawan ng kaibigan ko ang gamit ninyo ngayon. Sumagot si Letemis na natatawa nang mahina, “May punto ang binibining mortal, Zereus. Alam kong nasasabik kang makita si Keres sa loob ng ilang milenyo ngunit isaalang-alang mo na nasa makabagong panahon.”Kung gan’on, hindi si Keres ang nahalikan ko? Napahiya ako at saka tumalikod sa kanya. Ipagpatawad mo, Keres. Kamukha mo ang babaeng kaharap ko ngayon. Biglang nagsalita ang babaeng kaharap namin ngayon. “Ipagpaumanhin po ninyo, Ginoong Zereus. Ako po si Adamantine Lightwood. Ako po si Keres sa makabagong panahon. Ngunit maaari ninyo akong tawaging Ada,”ang sam

Pumatak ang luha mula sa aking mga mata. Kay tagal kong hinintay ang makitang muli si Athaliah. Akala ko hindi na darating pa ang pagkakataong ito. Ayon kay Letemis, matatagpuan si Athaliah sa kabundukan ng Carleheim. Ngunit masyadong mahina ang nararamdaman niyang kapangyarihan senyales na nakakulong sa loob ng isang harang. Ngunit kung ano man ang harang na iyon ay sinadyang itago ang ano mang kapangyarihan na siyang hindi matutukyan ng kahit sino mang mages. Napabusangot na lamang si Anastacius lalo na’t masama pa rin ang kanya’ng loob dahil sa mas nauna pang matukyan ni Letemis ang kinaroroonan ni Athaliah kaysa sa kanya. “Ang daya mo talaga, Letemis! Paano mo nagagawang matunton ang kinaroroonan ni Athaliah ng hindi pinagpapawisan? Sabihin mo nga sa akin, siguro may ginamit kang itim na salamangka, ‘no?”ang inis na tanong ni Anastacius. Napataas naman ang kilay ni Letemis at sinagot niya ang akusasyon ni Anastacius. “Hindi ako tanga para maglakad patungo sa landas ng kasama

Nagsimula ang pagdanak ng dugo nang magsimulang umatake ang mga Astral Mages. Hindi ko alam kung paano tatapusin ang iba sa kanila lalo na’t ang ibang constellations ay nagmula sa angkan ng mga Astral mages. Noong una, hindi ko maintindihan si Reyna Athaliah, hanggang sa isang araw ipinaliwanag sa akin ni Horus na ang tintitingala kong reyna ay hindi ordinaryong tao kundi isang diyosa. Kung sabagay sino nga ba ang mamuhay sa isang mundong puno ng pighati. Totoo ngang nakakapagtaka ang daloy ng mundong ito. Nagpanggap siyang tao upang makita nang malapitan ang pagkakabuklod-buklod ng mundong ito ngunit may mga tao talagang sinusubok ng kasamaan. “Ibigay niyo sa amin ang prinsesa!”ang sambit ng isang Astral mage at pinaulanan niya ako ng sandamakmak na bolang apoy. Gumawa ako ng isang water barrier upang pigilan iyon. Natupok ang apoy nang lumapat ito sa tubig at napabuntung-hininga na lamang ako sa kanya’ng ginawa. Naririnig ko ang ibang Astral mages na nagtatakbuhan upang hanapin sa