All Chapters of Crumpled Heart (Tagalog): Chapter 211 - Chapter 220

Lumingon ako sa kaniya at nakita ang nakakaloko niyang ngisi pero ang mga mata ay madidilim. I cleared my throat to say something pero hindi ko na ito itinuloy pa dahil parang useless lang ang sasabihin ko."We'll do it fast. Kung nasa ibang bansa na tayo ay pwede na natin gawin ang lahat doon upang isang balikan na lang dito sa Pinas," the manager answered.Napa iling ako. "Can I call my friend first?" I said dahil hindi ko na talaga kaya.I can't decide right now dahil gulong gulo na ang isip ko."You mean Lhara? She promised us the next person she'd offer will accept this surely and no doubting, and we are expecting you for that." Malamig na sinabi ni Leon sa akin.Nalaglag ang panga ko dahil sa kaniyang sinabi. She did that? Does she know that it was Leon, the President of this company then? What the hell?"U-Uh, yes Miss. Miss Lhara said that, why? Is there any problem?" Litong tinanong ng manager.Nakipagtitigan ako kay Leon. Now, I can clearly see that he is still the same. Mor

"You're not well..." Narinig ko ang pagkataranta sa kaniyang boses at gustong lumapit sa akin pero pinigilan ko muli."I will be well if you leave me now, Leon!" Sigaw ko na sa kaniya.Dahil doon ay napatigil siya sa kaniyang kinatatayuan. Nagsalita ako muli dahil doon."You're the one reason of it. You will help me if you leave now!" Pagmamakaawa ko muli sa kaniya at mabibigat na hininga ang ginawa ko pagkatapos sabihin ang mga iyon.Napalingon ako sa kaniya upang tignan siya sa mga mata at magmakaawa pero nakita ko ang sakit, puot, galit, at pag aalala sa kaniyang mga mata. Bahagya ring nakaawangang kaniyang labi habang tulalang nakatingin sa akin. Umiwas ako noong tumango siya. Patuloy pa rin ang paghinga ko ng malalalim.Tumalikod siya at agad akong nilayuan. Napatingin ako sa kung saan siya ngayon. He was walking away to me now palapit sa pintuan kung saan ka makakapasok sa loob ng building. Hindi siya lumingon pero bago siya tuluyang makapasok ay may sinabi ito sa guard na naroo

Nakadating din naman ako roon ng mas maaga pa sa napag usapan which is good. I can still freshen up my mind while waiting for her here in this cafe. Inisip ko lahat ng aking sasabihin kasama na rin ang mga nangyari sa araw na iyon. Napahinga ako ng malalim at 'tsaka sumimsim sa aking inorder. Kanina ko pa siya na itext na narating na ako rito sa cafe na hindi pa naman niya nireplyan at alam kong nasa set pa siya tutal ay maaga pa naman talaga. I just waited her in there until I just saw her coming near the cafe and fully entered the cafe. I wave my hand to her to see where I am and smiled. Lumiwanag ang kaniyang mukha noong nakita niya ako at agad na siyang lumapit sa akin."Omg! So how was it really?" Excited niyang bungad sa akin at umupo sa aking harapan.Malawak ang ngiti niya ngayon at naghihintay sa aking ikwekwento habang ako naman ay nakangiti lang. Lumapit ang waiter sa amin kaya naman hindi ko na muna iyon sinagot. The waiter gave Lhara the list of their menu and she choose

"Miss, your meal is on the kitchen. You can eat now if you want," salubong sa akin ni Miss Nini na aking ikinatango."Thank you," aniya ko.Tumango si Miss Nini sa akin at lumingon sa photographer."May I see the second layout?" she asked.I took that chance to get up on the chair I was sitting on. Napansin ako ni Miss Nini at bumalik sa akin ang kaniyang tingin."Oh, naalala ko, Miss. Your food is on the President table in the kitchen. I'm sorry, is that okay with you? He requested it to be there." pahabol niyang sinabi sa akin.Natigilan ako ng ilang sandali pero agad namang nakabawi. "Oh, it's okay." tanging nasabi ko.She nodded and smiled at me bago napunta muli ang atensyon niya sa photographer."I'll go now then," paalam ko sa kanilang dalawa."Sure, Miss!"Nagsimula na akong maglakad patungo sa kitchen nila rito sa studio. Hindi ko alam kung bakit doon nilagay at wala naman na akong magagawa pa roon. Pagkapasok ay agad ko siyang nakita sa katamtaman lang na lamesa at nakita sa

Mabuti na lang din at mabilis natapos ang gabing iyon. I survive with the conversation. I sleep with my daughter peacefully and happily that night and when I wake up, doon lang dumating sa akin ang realidad na naman sa panibagong araw na ito. Naging mabagal ang pag ayos ko dahil ayokong magtungo sa trabaho ngayon peroa lam kong wala akong choice ngayon. I sighed and did all my routine for this morning. May pupuntahan pala kami ngayon ni Leon after ng shoot. Hindi ko alam kung para saan ang meeting na iyon at siguro ay tatanungin ko siya para sa bagay na iyon. Natigilan ako ng may napagtanto. So, he will be on the studio today?Kumalabog ang aking puso at biglang kinabahan sa sariling naiisip. But he said yesterday that we will be going after the shoot so I am guessing he will be at the shoot. Napatitig ako sa aking mukha sa harapan ng salamin. Karaniwan akong nag aayos ng aking mukha ngayon and I noticed the changes of my face when I was still young. Well, I am turning twenty three so