KABANATA 170

"I love you, Mama... I will be always here with you no matter what!" she said and hug me tight.

Tumango tango ako. "I love you more, baby..." I said at ilang sandali kaming nagyakap habang pinapakalma ko ang sarili ko.

Napahalakhak ako ng bahagya noong napagtanto ang aking ginawa. Humiwalay ako at tinignan ang anak ko. Nakangiti siya at namumungay ang kaniyang mga mata habang nakatitig sa akin. Ngumiti ako sa kaniya habang may mga nagbabadyang luha pa rin sa aking mga mata.

"Ano ba iyan, I am being so emotional! You were so sweet to your mother, anak. I love you..." I said and kiss her cheeks.

She giggled dahil siguro sa kiliti noon. "I love you too, Mama!" She answered.

"Okay, let's go. Have you eaten lunch already?" I asked her at natatawa pa rin dahil sa aking itsura.

Umiling siya. Napatingin tuloy ako sa aking relo at nakita na maaga pa naman pala. It was eleven am.

"Manang still cooking, Mama. Let's go in the sala!" She said na aking namang ikinatango agad at 'tsaka naglakad na k