KABANATA 169

"You're not well..." Narinig ko ang pagkataranta sa kaniyang boses at gustong lumapit sa akin pero pinigilan ko muli.

"I will be well if you leave me now, Leon!" Sigaw ko na sa kaniya.

Dahil doon ay napatigil siya sa kaniyang kinatatayuan. Nagsalita ako muli dahil doon.

"You're the one reason of it. You will help me if you leave now!" Pagmamakaawa ko muli sa kaniya at mabibigat na hininga ang ginawa ko pagkatapos sabihin ang mga iyon.

Napalingon ako sa kaniya upang tignan siya sa mga mata at magmakaawa pero nakita ko ang sakit, puot, galit, at pag aalala sa kaniyang mga mata. Bahagya ring nakaawangang kaniyang labi habang tulalang nakatingin sa akin. Umiwas ako noong tumango siya. Patuloy pa rin ang paghinga ko ng malalalim.

Tumalikod siya at agad akong nilayuan. Napatingin ako sa kung saan siya ngayon. He was walking away to me now palapit sa pintuan kung saan ka makakapasok sa loob ng building. Hindi siya lumingon pero bago siya tuluyang makapasok ay may sinabi ito sa guard na naroo