Tumawa siya kalaunan matapos sabihin lahat ng gagawin namin."I am sorry fort this, but the President says he wanted this done with perfection..." Nag alinlangan niyang sinabi sa akin ni Miss Nini.Oh. Umiling ako sa kaniyang sinabi bago binigyan siya ng ngiti. "It's okay, Miss Nini. This is normal," I answered.Tumango tango siya. Hindi kalaunan, nagpatuloy siya sa pagsasalita ay naglalakad kami sa buong studio upang tignan ang set napatigil nga lang kami noong narinig naming bumukas ang isa sa mga pintuan dito. Napalingon kaming pereho sa aming likuran at doon nakita namin kung sino ang pumasok. Sa gulat ko, natigilan ako ng kaunti. Nalingon ko si Miss Nini sa tabi ko dahil sa kaniyang singhap at nagsimulang humalakhak ng bahagya."The pressure starts on," she said to me with a forced laughed.Natawa rin ako ng bahagya. The realization dawned on me. Hindi pa kami nagsisimula ay gusto ko nang umuwi. Why is he here by the way? Nakita ko si Leon na sinalubong ng ibang staff at pina upo
"Miss, your meal is on the kitchen. You can eat now if you want," salubong sa akin ni Miss Nini na aking ikinatango."Thank you," aniya ko.Tumango si Miss Nini sa akin at lumingon sa photographer."May I see the second layout?" she asked.I took that chance to get up on the chair I was sitting on. Napansin ako ni Miss Nini at bumalik sa akin ang kaniyang tingin."Oh, naalala ko, Miss. Your food is on the President table in the kitchen. I'm sorry, is that okay with you? He requested it to be there." pahabol niyang sinabi sa akin.Natigilan ako ng ilang sandali pero agad namang nakabawi. "Oh, it's okay." tanging nasabi ko.She nodded and smiled at me bago napunta muli ang atensyon niya sa photographer."I'll go now then," paalam ko sa kanilang dalawa."Sure, Miss!"Nagsimula na akong maglakad patungo sa kitchen nila rito sa studio. Hindi ko alam kung bakit doon nilagay at wala naman na akong magagawa pa roon. Pagkapasok ay agad ko siyang nakita sa katamtaman lang na lamesa at nakita sa
Pagkatapos ng pamamalit ay lumabas na rin ako sa dressing room nila. Nagulat ako dahil sa nakatayo sa gilid lamang ng pintuan nitong dressing room nila. It was damn Leon! Fuck. Dahil doon ay napalingon ako sa paligid namin at nakita ang ilang mga tao rito sa loob na nagmamasid. Maski na rin si Miss Nini, may kunot sa kaniyang noo pero siya ay abala ngayon siguro nagtataka kung bakit ang mokong na ito ay narito!Napabuntong hininga ako. Okay I give up. Whatever I do ay susunod ata ito sa akin mula ngayon. Pagod akong lumingon sa kaniya. Tumayo na siya ng tuwid ngayon hindi gaya kanina na nakahilig sa pader nitong dressing room."Tonight then," he almost said huskily.Natigilan ako dahil sa narinig at kalaunan ay tumikhim. I got bothered the way he said it at 'tsaka ano ba itong pupuntahan namin at pati ang gabi ay hindi niya pa pinalagpas? At gabi na iyon ha?Umiling ako. "Baka hanggang dinner aabot iyong meeting ko at 'tsaka I need to go home early." I said.Sumulyap ako sa kaniya pag
Mabuti na lang din at mabilis natapos ang gabing iyon. I survive with the conversation. I sleep with my daughter peacefully and happily that night and when I wake up, doon lang dumating sa akin ang realidad na naman sa panibagong araw na ito. Naging mabagal ang pag ayos ko dahil ayokong magtungo sa trabaho ngayon peroa lam kong wala akong choice ngayon. I sighed and did all my routine for this morning. May pupuntahan pala kami ngayon ni Leon after ng shoot. Hindi ko alam kung para saan ang meeting na iyon at siguro ay tatanungin ko siya para sa bagay na iyon. Natigilan ako ng may napagtanto. So, he will be on the studio today?Kumalabog ang aking puso at biglang kinabahan sa sariling naiisip. But he said yesterday that we will be going after the shoot so I am guessing he will be at the shoot. Napatitig ako sa aking mukha sa harapan ng salamin. Karaniwan akong nag aayos ng aking mukha ngayon and I noticed the changes of my face when I was still young. Well, I am turning twenty three so
"What is this again? Did you forgot what did I tell you, Leon?" Patuloy kong sinabi sa kaniya at sinubo na ang ang isang kutsarang pagkain na nilagay ko sa aking kutsara.I saw that he get his own spoons too and started to eat his food."What?" Maang maangan niyang sinabi sa akin.Napa iling ako. "I saw them staring at us, Leon." Straight to the point kong sinabi sa kaniya."Just don't mind them, Mariana..." Simple niyang sinabi sa akin habnag nagpapatuloy lamang siya sa pagkain."Anong hindi ko sila papansinin? I don't want to be involved in any problems right now," I said blantly.Napatigil siya sa kaniyang pagkain at ako naman ngayon ang nagpatuloy sa pagkain habang hindi siya tinitignan. Well it's true! It might sound rude but it's true. I really don't want to be involved in problems right now especially that I have problems in my head right now. I will be loosing my daughter for a month and I am here trap with Leon. I don't know how to handle him anymore. It really don't know any
Hindi na ako makagalaw ng masyado sa aking kinatatayuan dahil sa kaniya. I feel like kamatayan ko kapag gumalaw man lang ako ng kahit kaunti. Maayos naman lahat ng mg nakuhang picture ko kaya naman ay nag excuse na ako sa kanila upang maka alis na dahil ang hirap na talagang gumalaw at huminga."Excuse me," I said to them bago nagtungo na sa aking upuan at kinuha ang bag ko roon kasama na rin ang jacket ko bago nagtungo sa kanilang dressing room.I am wearing the dress they want me to wear kaya naman ay aalisin ko na ito at magpapalit ngayon. Agad akong nagtungo sa dressing room matapos kong makuha ang bag ko. Hindi lumingon sa kinaroroonan nila dahil ayoko lang lalong ma intimidate sa mga maririing tingin ni Leon. I changed and retouch inside. May malaking glass kasi roon kaya naman doon na rin ako nagretouch. It's four pm and I am ready to go home now. Natagalan kami ngayon dahil wala namang trabaho bukas at sa mga susunod na mga araw dahil may aattendan akong mga event ng dalawang
I sighed. "Do you want to take out? Their salad is good," ani niya.Tumango na lamang ako at hindi na nagsalita. Lumabas snap rin kami kalaunan at nagtungo na sa kanilang front desk para sa aking itatake out ko na salads. Si Leon ay nasa likuran ko lamang."Hi, can I take out five sets of your Italian salad?" I said to the girl in the counter."Sure, Ma'am. Anything else?" She asked while she's manipulating a touchable computer in front of her.Umiling ako. "That's it, please." I said na knaiyang ikinatango. She finalized it for me and then when it's time to pay. I was about to give my card when someone else did it immediately.Lumingon ako sa gumawa at nakitang card ni Leon iyon. I sighed again bago lumingon sa babaeng cashier.""Here's your card, sir. Your older were be in a minute." Aniya ng babaeng cashier. Tumango ako at kinuha naman ni Leon ang card niya.Umalis na kami roon at umupo sa mga bakanteng upuan doon malapit lamang sa cashier."What's your bank account. I'll send you
Nagtungo kaaagad ako sa upuan ni Miss Sarmiento kung saan katabi niya pa mismo si Leon. I don’t have a choice though, kailangan kong magpaalam sa kaniya dahil nakakahiya kung aalis na lang ako sa table nila.“Miss Sarmiento, I need to go now, I hope you enjoy the party.” Magalang kong sinabi.“Oh, ang aga naman, Miss but okay, drive safe hija, see you next project?” she said.Ngumiti ako at tumango sa kaniya. Nakita ko ang paglingon ni Leon sa banda namin. Alam ko ring narinig niya ang pinag usapan namin kaya hindi na ako nagulat doon.“Sure, Miss. Just contact me or my manager,” I said and finally have the urge to say goodbye.Lumingon ako kay Leon one last time before I turn my back to them. Mabuti na lang at wala ng masyadong media sa labas at nakalabas naman ako kaagad. Sa likod nga lang ng event dahil doon ang sinuggest ng isang guard kanina sa akin. I even asked them if they have restroom sa may parking lot and they said yes na aking ikinatuwa. I will change clothes in there na