All Chapters of GAME OF LOVE: Olivia Reid: Chapter 221 - Chapter 230

PALAISIPAN kar Gabriel kung sino ang nagtangkang magnakaw sa bahay ng parents niya.  Very professional ang pagkakagawa niyon.  Ni hindi nakunan ng CCTV.  Pinaiimbestigahan na niya ang mga pangyayari.            Sa tagal na naninirahan ng mga magulang niya sa subdivision na ito ay ngayon lamang ito napasok.  Mabuti na lamang at lahat ng mga mahahalaga nitong documents, mga alahas at kung anu-ano pa ay nasa safety box nito sa bangko.            Maski ang mga collections ng ama niya ng mga mamahaling paintings ay nasa safe rin na lugar.  Tanging ang mga mamahalin nitong alak ang naroroon and so far, hindi naman iyon nabawasan.            Malakas ang kutob niyang may kinalaman ang Ninong Jaypee niya dito.  Pagnanakaw raw talaga ang intention, ayon sa mga pulisya na nag-im

“I AM SO IN LOVE WITH YOU,” anang lalaki kay Randell, yumakap ito mula sa likuran.  Hindi niya ito sinagot, sa halip ay nagsindi siya ng isang stick ng sigarilyo.  Hindi niya alam kung totoo ang sinasabi nito o may gusto lang itong ipabili sa kanya kaya naglalambing ng ganito.            Bakla siya pero hindi siya kagaya ng ibang bakla na nagpapakabaliw ng dahil lamang sa pag-ibig.  Libog lang naman ang hanap niya, pero syempre, puhikan naman siya sa pagpili ng lalaking ikakama niya.  Gagastos na rin lang siya, syempre iyong kaibig ibig na rin naman.            Magdadalawang buwan na niyang kilala si Jestoni.  Magdadalawang buwan na rin silang ganito.  Pero hindi gaya ng ibang mga nakaka-date niya, patago silang magkita ni Jestoni.  Unlike nuong nasa Australia pa siya na mas liberated siya at wala siyang pakialam

BIGLANG KUMABOG ang dibdib ni Randell nang makita niya mula sa isang sulok si Jestoni, kumaway pa ito sa kanya.  Nanadya ba ito? Ini-stalk ba siya nito? Pulang-pula ang mukha niya kaya nagkunwa siyang hindi niya ito kilala. Shit, muli niyang ibinalik ang atensyon kay Olivia, “By the way, kausap ko ang Papa ni Gabriel kahapon.  Palagay ko, may laban naman ang kaso niya.”            “Sana nga.  Masyadong naging sensational ang kaso, halos gabi-gabi kong napapanuod sa balita ang tungkol sa kanila.” Daing ni Olivia.            “Kaya nga ihanda mo na ang sarili mo.  Isang araw, makakaladkad nila ang pangalan mo. Alam mo naman ang media.  Gagawin nilang mas interesting ang kwento kaya lahat ng tungkol sa pamilya ni Gabriel, kahit wala namang kinalaman sa kaso, hahalughugin.” Paalala niya sa babae

IYAK NANG IYAK si Arlyn habang pinagmamasdan ang kanyang anak.  Hindi siya makapaniwalang nanggaling sa kanya ang mumunting sanggol.            “Ang guwapo naman ng apo kong ýan,” mangiyak ngiyak na sabi ni Jaypee habang nakatingin sa sanggol, “May naisip ka na bang ipapangalan sa kanya?”            “Gabriel Jr.” halos paanas lang na sagot niya sa tiyuhin.            Napaismid ito, “Pagkatapos kang itratong parang basahan ng lalaking yun, ipapangalan mo pa ang apo ko sa kanya? Dapat Jaypee Jr.  Ang laki ng sakripisyo ko. . .”            “Tito Jaypee, baka nakakalimutan nyong kung di dahil sa kapalpakan ng mga tao mo hindi sana ako nagtatago ngayon,” pandidilat

“ANO NAMAN YAN?” Nakasimangot na tanong ni Arlyn sa kanyang Tito Jaypee nang iabot nito sa kanya ang kulay itim na damit.            “Abaya.  Isuot mo ‘yan para walang makakilala saiyo.  At least nakatakip na ang buong mukha mo dyan.  Mata lang ang kita saiyo, mas madali ka ng makakakilos nyan,” anito sa kanya, “Simula ngayon rin, masanay ka na sa pangalan mong Aisha.”            Ini-inspect niya ang mga damit.            Naisip niyang malaking bagay ang damit na iyon para makagala siya sa buong Metro Manila na hindi nag-aalala nab aka may makakilala sa kanya.  Nasasabik na siyang makita si Gabriel.  Gusto sana niya itong masilayan kahit na paano.  Bakit nga ba sa kabila ng lahat, hindi niya magawang tuluyang magalit dito?