All Chapters of Chasing The Guy Who Saved Me: Chapter 41 - Chapter 50

We will gonna have a retreat today. 5 days and 4 nights. Dapat talaga two days lang ang retreat pero nakiusap ang mga ibang section tutal naman daw ay malapit na ang pagbubukas ng second semester. Kumbaga parang short vacation na rin namin ito para makapag-unwind na pinayagan ng president ng universiy namin.This is a good thing to me especially that this remaining days is my last moment to be with Josh."In the second day of our retreat, we will be having an activity and that is by group, class. It will be a secret for the meantime. I already assigned the groups. The group leaders that I choose please come to me," may kahabaang litanya ng dean namin.Hindi na ako nagtaka nang isa si Jam sa napiling leaders. Seryoso naman kasi ang babaeng iyan pagdating sa pag-aaral. Nawawala lang talaga sa katinuan kapag may kalokohan kaming naiisip na dalawa."Group leaders, take roll call and get your group on the bus,"

Unti-unti kong binuksan ang aking mga mata. Inilibot ko ang tingin at natagpuan ko ang sariling nandito pa rin sa loob ng storage room. Sapo ko ang aking noo nang bumangon ako.Kaagad ay naibaling ko ang tingin ko nang bumukas ang pinto at iniluwa no'n sila Dwight at Lumi. Kitang-kita ko ang pag-aalala na nakarehistro sa mukha ng huli. Ramdam ko ang sinseridad niya sa lahat ng kanyang sinabi kanina. Alam kong hindi siya magsisinungaling sa bagay na sinambit niya."Alam kong naguguluhan ka sa kung sino ang dapat paniwalaan. Kaya pakinggan mo na lang itong plano namin, Lex," panimula ni Dwight at naupo sa tabi ko.Nakita ko pa ang pag-aalinlangan ni Lumi na maupo rin sa sofa kaya tumayo lang ito sa tabi ni Dwight."I-I want to hear it, Dwight. What are your plans?"Nagkatitigan silang dalawa ni Lumi bago siya magsimulang ipaliwanag sa akin ang lahat ng plano niya.Sana lang

Masyadong maraming nangyari sa buhay ko na hindi ko akalaing mararanasan ko. Ngunit dahil sa mga bagay na ito, mas pinipili kong magpakatatag at ipagpatuloy ang aking buhay.Walang espasyo para sa mga negatibong bagay sa buhay ko. Dahil kahit ang masasamang bagay na nangyari ay may malaking gampanin sa parte ng pagkatao ko. Sadyang may mga bagay lamang talaga na mararanasan natin para maging malakas at matatag tayo bilang tao.Dahil sa nangyaring rebelasyon kahapon ay mas naramdaman ko ang pagbabantay at pagprotekta sa akin ng mga kaibigan ko. Lalo na sila Josh at Dwight. Kulang na lang ay bantayan nila ako 24/7 sa labas ng kuwarto namin. But our dean and professor assured me na safe ako. They also assured me na hindi na kailanman makakalapit muli sa akin si Eunnice.I really appreciate how Josh cared for me. How he wanted to protect me. Ngunit dahil sa alam na ni Angelie ang bagay na kinatatakutan kong malaman ng iba ang

Pareho kaming nagulat ni Jam nang paglabas namin ng kuwarto ay nakaabang na sa amin sila Ethan at Josh. Nagkatinginan kami ni bebs saka parehong napailing na lang. Bahagya pa akong natawa nang biglang hilain ni bebs si Ethan paalis."J-josh, g-gusto ko lang magpasalamat tungkol sa kahapon. S-salamat din sa pagsauli netong kwintas ko," aligaga ko pang ipinakita sa kanya ang suot-suot kong kwintas.Hindi ko maintindihan pero ngayon pa ako nakaramdam ng pagkailang matapos ng ilang buwang paghahabol ko sa kanya.Napasinghap naman ako nang bigla niya akong akbayan saka sabay na kaming naglakad papunta sa bonfire na ginawa nila malapit sa dalampasigan. Hindi ako makapaniwala sa ginawa niya. Tila ibang Josh ang nakaakbay sa akin ngayon.Nang makita kaming sabay na naglalakad na dalawa ni Josh habang papalapit sa puwesto nila at nakaakbay pa siya sa akin ay nandyan na naman ang panunukso nila sa aming dalawa na naging dahilan ng pamumula ng aking pisngi.M

"Lex."I immediately wipe away my tears, saka ko na tuluyang hinarap si Dwight."D-dwight.""Mukhang kayo na," aniyang mababakas ang pait sa boses.Sinubukan niya ulit ngumiti ngunit hindi iyon umabot hanggang sa kanyang tenga. Hindi iyon ang totoong ngiting ibinibigay niya sa akin noon.Napatango lang ako saka na napayuko. Naramdaman ko na lang na lumapit siya sa akin saka ginulo-gulo ang buhok ko."Masaya ako para sa inyong dalawa. Huwag mong hayaang masira ang kasiyahan mo ng ibang bagay. Kung iniisip mo si Tamara, sumuko na siya kay Josh. Nagpaubaya na sayo ang pinsan ko."Nanlaki ang mga mata ko at kaagad na napatingin sa kanya. Hindi dahil sa sinabi niyang sumuko na si Tamara."P-pinsan mo si Tamara?"Tipid lang naman siyang ngumiti saka tumango. Lalo lang akong nagu-guilty dahil hindi ko pa rin talaga lubos na kilal