All Chapters of Chasing The Guy Who Saved Me: Chapter 21 - Chapter 30

Mabilis na natapos ang klase namin kaya dumiretso na kaagad ako sa Sweet N' Tasty. Kinawayan ko lang saglit si Kuya Jerik at kaagad na akong pumasok ng staff room. Nagpalit ng uniform at nilagay ko sa locker ang mga gamit ko.Pagkalabas ko ay tila dinagsa ang coffee shop. Mukhang mapapasubo kami ngayon sa dami ng customer. Kaagad akong naglakad palapit sa counter nang tawagin ako ni Kuya Jerik para ihatid ang tray na naglalaman ng mga order ng customers namin.Akala ko matatapos ang araw na iyon kagaya ng mga naunang araw ko rito. Ngunit tila ako pinagsakluban ng langit at lupa nang tumunog ang chime senyales na may bagong dating ulit na customer. Nawala ang ngiti sa labi ko nang bumungad sa mata ko sila Tamara at Josh. Naghihintay pa ako ng dadating pero mukhang dalawa lang sila.Kaagad na nagtama ang mga mata namin ni Tamara at otomatikong tumaas kaagad ang kilay niya. Nagkunwari pa siyang may ibinubulong sa honeybunch k

Nagmamadaling nagpalit na ako ng damit at nag-apply ng light make up and lip tint.Pagkatapos kong makapag-ayos ng sarili ay tiningnan ko ang oras sa phone ko. It's already 5:50pm. I still have 10 minutes para hindi ma-late sa usapan namin ni Josh.I texted him awhile ago to remind him about the tutor thingy and he said today is our first day. Kaya kinuha ko na ang bag ko and I make sure na nakalagay doon lahat ng notes ko about math.Mabuti na lang at hindi ako tamad magsulat. Tamad mag-aral siguro, oo.Pagkalabas ko ng kuwarto ay siya namang pagpasok ni Jam. Literal na nalaglag ang panga ko dahil sa new look niya."D-did.. did you dye your hair, bebs?"Inikot-ikutan ko pa siya habang tinititigan ang kulay pula na niyang straight na buhok. Nakakagulat din na nakasuot siya ng headband na may design na bulaklak. She really looks like a real girl now. Well, okay na sana kung

Napaatras ako habang dinig ko ang mabilis na pagpintig ng puso ko."Don't you miss me?"Marahas akong napailing. Ramdam kong unti-unti nang tumutulo ang luha ko. Bakit kailangan ko pang makita ang taong minsang nagtangka sa buhay ko?Napalingon ako kaagad sa paligid. Umaasang may dadaan para tulungan ako. Ngunit nawalan ako ng pag-asa nang maglakad siya papalapit sa akin habang papaatras ako. Nakalayo na ako sa university at medyo malayo pa rito sa pwesto ko kahit ang printing shop nila Kuya Al."H-huwag kang lalapit!"Ramdam ko ang panginginig ng tuhod ko. Anumang oras ay pwede na akong matumba."Ikaw lang ang babaeng minahal ko nang ganito. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit mas pinili mo akong ipakulong kesa sa bigyan ako ng pagkakataon!"Pigil ko ang hininga ko nang ilabas niya ang isang matalim na kutsilyo. Bago pa ako tuluyang makalayo sa kanya ay nahila na niya ako sa buhok at mahigpit na hinawakan sa braso. Ramdam ko ang ha

Ipinagsalawang-bahala ko na lamang iyon at mas piniling lumapit kay Kuya Jay. Sakto namang paglabas ng printing shop ni Kuya Al."Lex," pagtawag sa akin ni Kuya Al."Good morning, Kuya Jay. Good morning, Kuya Al," pagbati ko sa kanilang dalawa."Okay ka na ba?"Mababakas sa mukha ni Kuya Al ang pag-aalala sa akin. Marahil dahil nasaksihan nila kung gaano ako na-trauma kagabi."I guess I' m fine, Kuya Al. Thank you."Nang bumaling ako kay Kuya Jay ay maaliwalas na ang mukha niya Samantalang si Kuya Al naman ay titig na titig sa lalaking nasa likuran ko."Oh I forgot to introduce him. He is Dwight. Classmate siya ni Jam," pagpapakilala ko kay Dwight sa dalawa."I thought he is that guy..." pagtukoy ni Kuya Jay na alam kong si Josh ang binabanggit."Hindi po, Kuya. Actually, he is that guy who saved me last night."

Wala naman kaming pinuntahan pagkatapos naming kumain. Nag-drive lang si Dwight sa kung saan-saan. Nagpapaubos yata ito ng gas.Wala kaming particular na pinuntahan pero ginabi pa rin kami sa pag-uwi."Thank you sa road trip at sa libre, Dwight," aniko pagkababa ko ng kotse niya.Hindi ko na siya pinayagan pang bumaba dahil ako na lang ang sumilip sa kanya mula sa labas. I wave my hand as a sign of goodbye saka na ako tumalikod. Ngunit bago pa man ako makapasok sa loob ng apartment ay narinig ko pa siyang tinawag ang pangalan ko kaya mabilis ko siyang nilingon. "Bakit?"Mukhang nagdadalawang-isip pa siya kung magsasalita, patunay no'n ang mahigpit niyang paghawak sa manibela."Dwight?"Marahas siyang humugot ng buntong-hininga. "About Josh. Alam kong may rason siya kung bakit ayaw ka niyang padalawin. Don't think of anything else."Napangiti na lang naman