Nagising ako na walang tao sa tabi ko. Kaagad kong hinanap si Josh sa nurse na nagbabantay sa loob ng clinic ngunit ang sabi neto ay umalis din si Josh pagkadala niya sa akin dito sa clinic.
Napabuntong-hininga na lang naman ako saka na lumabas ng clinic. Balak ko na sanang hawakan ang suot-suot kong kwintas na ibinigay pa sa akin ni mommy ngunit hindi iyon natagpuan ng kamay ko sa aking leeg. Kaagad dumaan ang kaba sa aking dibdib dahil mahalaga ang bagay na iyon para sa akin. Iyon kasi ang regalo sa akin ni mommy nang tumuntong ako ng ika-walo kong kaarawan. Matagal na iyon sa akin dahil pinangangalagaan ko iyon tapos ngayon pa nawala.
Kaya kaagad akong nagbalik sa dorm namin. Nagbabakasakaling mahanap ko ito roon. Ngunit bago pa ako tuluyang makapasok sa kuwarto namin ay may narinig na akong nag-uusap sa loob.
"Saan mo itinapon ang kwintas niya, Ange?"
Napahigpit ang pagkakahawak ko sa seradura ng pinto
Pareho kaming nagulat ni Jam nang paglabas namin ng kuwarto ay nakaabang na sa amin sila Ethan at Josh. Nagkatinginan kami ni bebs saka parehong napailing na lang. Bahagya pa akong natawa nang biglang hilain ni bebs si Ethan paalis."J-josh, g-gusto ko lang magpasalamat tungkol sa kahapon. S-salamat din sa pagsauli netong kwintas ko," aligaga ko pang ipinakita sa kanya ang suot-suot kong kwintas.Hindi ko maintindihan pero ngayon pa ako nakaramdam ng pagkailang matapos ng ilang buwang paghahabol ko sa kanya.Napasinghap naman ako nang bigla niya akong akbayan saka sabay na kaming naglakad papunta sa bonfire na ginawa nila malapit sa dalampasigan. Hindi ako makapaniwala sa ginawa niya. Tila ibang Josh ang nakaakbay sa akin ngayon.Nang makita kaming sabay na naglalakad na dalawa ni Josh habang papalapit sa puwesto nila at nakaakbay pa siya sa akin ay nandyan na naman ang panunukso nila sa aming dalawa na naging dahilan ng pamumula ng aking pisngi.M
Maya-maya lang ay bumitaw na siya sa pagkakayakap. Parang tanga pa akong pinagmasdan lang siyang maupo sa buhanginan. Ngunit maya-maya rin ay inutusan niya akong maupo sa pagitan ng kanyang dalawang binti na siya ko namang ginawa.Naramdaman ko na lang ang paglapat ng dibdib niya sa likod ko at ang pag-ikot ng kanyang dalawang kamay sa beywang ko para yakapin ako."Sinagip mo ulit ako," bigla ay pahayag ko.Kahit hindi ko siya tingnan ay alam kong naguguluhan siya ngayon sa sinabi ko."Sinagip mo ako mula sa pagkakahulog ko sayo. Akala ko one sided na lang talaga itong nararamdaman ko. Akala ko ako lang ang tuluyang nahuhulog na, mabuti na lang at nagawa mo akong saluhin," dugtong ko.Naramdaman ko naman ang pagbaon niya ng kanyang mukha sa aking leeg."Ganito pala ang kiligin," bulong niya saka napamura pa.Napakagalpak naman ako ng tawa dahil sa sinabi n
"Lex."I immediately wipe away my tears, saka ko na tuluyang hinarap si Dwight."D-dwight.""Mukhang kayo na," aniyang mababakas ang pait sa boses.Sinubukan niya ulit ngumiti ngunit hindi iyon umabot hanggang sa kanyang tenga. Hindi iyon ang totoong ngiting ibinibigay niya sa akin noon.Napatango lang ako saka na napayuko. Naramdaman ko na lang na lumapit siya sa akin saka ginulo-gulo ang buhok ko."Masaya ako para sa inyong dalawa. Huwag mong hayaang masira ang kasiyahan mo ng ibang bagay. Kung iniisip mo si Tamara, sumuko na siya kay Josh. Nagpaubaya na sayo ang pinsan ko."Nanlaki ang mga mata ko at kaagad na napatingin sa kanya. Hindi dahil sa sinabi niyang sumuko na si Tamara."P-pinsan mo si Tamara?"Tipid lang naman siyang ngumiti saka tumango. Lalo lang akong nagu-guilty dahil hindi ko pa rin talaga lubos na kilal
Nagising ako dahil sa pagtapik ng kung sino sa pisngi ko."Nandito na tayo," ani Josh kaya kinusot-kusot ko ang aking mga mata.Tiningala ko siya mula sa pagkakasandal ng aking ulo sa kanyang balikat. Sinalubong naman niya ang mga mata ko. Sa tingin niyang iyon ay pakiramdam ko talagang may mangyayaring kakaiba.Umayos na ako ng upo saka inilibot ang aking paningin sa loob ng bus. Doon ko lang napagtantanto na kami na lang ang natitirang nasa loob. Pagkasilip ko sa bintana ay bumungad sa akin ang arko ng university.Magkahawak-kamay kaming lumabas ng bus. Ngunit binitawan niya rin iyon nang may matanaw akong isang pamilyar na lalaki habang kumakaway siya sa akin."S-sean?" nauutal ko na lang naibigkas ang pangalan ng taong matagal ko na ring hindi nakikita.Malapad ang ngiti ni Sean habang papalapit sa gawi ko ngunit nang mabaling ang tingin niya sa katabi ko ay bigla siyang naging seryoso."Bumalik ka na sa kanya."Sa sinabing
Nagising ako sa aking mahimbing na pagkakatulog nang may kumatok sa pintuan ng kuwarto ko. Hindi ko nga alam kung mahimbing na nga ba iyon. Baka nga ilang oras lang akong nakatulog dahil ramdam ko ang bigat ng aking ulo.Ilang araw na nga ba akong ganito?"Young lady, pinapasabi po ng inyong Lolo na kung ayaw niyo raw pong lumabas ng inyong silid ay mas mainam na kumain kayo kahit kaunti lang."Kahit mabigat ang aking pakiramdam ay mas pinili kong maupo saka sumandal sa headboard ng kama."Then tell him that I don't want to. Pakisabi na rin sa kanya na mas mainam na rin kamong mamatay ako kaysa sundin kung anong gusto niya," naghihinagpis kong sagot."B-but ma'am–""Just go! Huwag mo akong pilitin kung ayaw mong ikaw mismo ang mapagbuntungan ko ng galit."Nayakap ko na lang aking tuhod nang marinig ang yabag niyang papaalis na. Napabuntong-h
Natulala naman siya sa mga sinabi ko. Ngunit bigla ay napaisip ako.. mahal pa nga kaya ako ni Josh gayong sinikreto ko mula sa kanya ang aking pagkatao? "By looking at you it seems that you are not really sure about his feelings for you. Hija, Sean is always there for you. He is your childhood friend, right? Even he does not tell us, I know that he is hurting. It pains him knowing that you love someone else, hija. Sean is a good guy. You two are suited for each other." Umiling-iling lang naman ako saka sumandal sa balikat niya. "Hindi ko kontrolado ang puso ko, dad. Hindi ko kayang diktahan ito sa kung sino ang dapat kong mahalin." Napangiti ako nang maalala ang childhood memories namin ni Sean. Ngunit nang maalala ko ang mga panahon na nakasama ko si Josh ay mas lalo akong napangiti at alam kong mas masaya ako sa mga panahon na nakasama ko siya. "At sa sitwasyon namin ni Sean, he is just my friend. Pl
I'm busy looking on the couple outside. I can see their smiling faces. It feels like they are both excited for their wedding preparations. While I'm here, the last day of my pretending. I suddenly raised my hand and look at my engagement ring.Alam kong napagkasunduan na namin ito kahapon ni Sean na tanggalin. Ngunit sa huling pagkakataon ay pareho namin iyong isinuot para sa plano kong gagawin mamaya. "Miss Calderon." Kaagad akong napalingon sa babaeng nakatayo, hindi kalayuan sa akin. Sa tantiya ko ay siya ang babaeng wedding organizer na binabanggit sa akin ni Sean. "Do you want to consult about your wedding plans?" Kaagad akong napatayo saka nginitian siya at tumango. "I'm Cindy," pagpapakilala niya. I reached for her hand, then we both gave each other a handshake. "Let's talk about your wedding plans there. Come and I'll gu
I was busy putting make-up and fixing my hair when someone knocked at the door. Tiningnan ko muna ang sarili ko sa salamin bago ko ipihit ang katawan ko paharap sa pinto, saktong pagpasok ni Jam. Malapad akong ngumiti sa kanya saka tumayo at niyakap siya. Napapikit na lang ako nang maramdaman ang pagtapik niya sa likod ko. "Everything is going to be fine, bebs. Remember that I am always here for you." Kumalas na rin siya sa pagkakayakap sa akin saka sinilip ang mga mata ko. "Oh. Bawal umiyak. Baka masira ang make-up mo." Napailing-iling na lang naman ako sa sinabi niya. "You look good," komento niya saka pinasadahan ng tingin ang ayos ko. Suot ko ngayon ang biniling white dress ni Sean para sa akin.Maya-maya lang ay sabay na kaming lumabas ni bebs sa dressing room at bumaba sa ikalawang palapag ng hacienda. Kitang-kita ko ngayon ang pagiging abala ng mga maids dahil na rin sa dami ng bisita sa araw na ito. Abala sila sa dam