All Chapters of Sold To My Disguised Best Friend: Chapter 111 - Chapter 120

ISLA'S POV "Wala, tinawagan lang ako ng waiter," walang emosyon kong sagot sa kaniya pagkaharap ko. "Tinawagan ko 'yong sekretarya mo pero ang sabi niya naka-leave raw si─"  "Isla, pwede mo akong pabayaan na lang doon. Why?" muling tanong niya.  Hindi ko maintindihan 'yong gusto niyang iparating, nagsasabi naman ako ng totoo. "Nasagot ko na 'yong tanong mo."  He looked at me, his eyes are really looking at me, questioning. Umawang ang mga mapupula niyang labi na para bang may gusto pa siyang sabihin kaso walang lumalabas mula rito.  "If you are not aware… you are torturing me. Is this kind of revenge, ha?"  Ayaw ko man magpakita ng kahit anong emosiyon ay hindi ko talaga naiwasang magulat. Bakit niya naman naisip na gagawin ko 'yon? Gano'ng tao ba ang pagkakakilala niya sa akin?  "Wala

ISLA’S POV “Ma’am, Isla? A-ano pong ginagawa niyo dito? Paano niyo po nalaman na dito ako nakatira?” Pagsilip ko sa bahay na nasa harapan ko ay ang paglabas ng pamilyar na lalaki sa bakuran at no’ng makita ako ay mabilis siyang lumabas at binuksan ‘yong gate nila. Ano nga ba ang ginagawa ko rito? Hindi ko rin alam. Ang alam ko lang nag-aalala ako kay Adam at gusto kong may mag-check sa kaniya kahit papaano. Pumunta na ako kay Nay Amy pero katulad din nila Mama ay lumipat na rin daw siya sa bahay ng mga Martin. Wala na akong ibang malapitan, pakiramdam ko ay mababaliw na ako. Hindi pa ako nakakatulog dahil hinintay ko ang pagsinag ng araw at saka na ako lumabas, nagpaalam ako kay Mama at pinasamahan na naman ako sa driver na kasama ko kagabi. “Elmar…” My voice broke. Mahap

ISLA'S POV Pumayag iyong madre sa balak ko nang magpakilala ako kung sino talaga ako. Alam din nila na kaarawan niya ngayon at may hinanda rim daw sila ngunit isang cake lang dahil ang sabi raw ni Adam sa kanila noon ay hindi siya nagce-celebrate ng kaarawan niya.  Nakapasok kami ni Kuya Elmar sa loob nang hindi napapansin ni Adam. Orphanage raw 'yong una naming pinasukan sabi ng Madre na kasama namin.  May mahahabang mesa na tila dito sila kumakain. May iilang mga bata na nandito sa loob. Sila ang kinausap namin tungkol sa plano ko at tuwang-tuwa naman silang pumayag.  Sinabihan ko 'yong ibang bata na aliwin muna si Adam habang nag-aayos kami dito sa loob.  Buti na lang may mga gamit sila dito na pang-decor ng simple lang na Happy Birthday.  Naging abala ang lahat ng nandito sa loob at buti na lang sobrang babait ng mga bata. 

ISLA’S POV “Alam mo tama ka, Isla. I had my reasons kung bakit… kung bakit ko nagawa lahat ‘yon sa ‘yo pero it doesn’t mean I am allowed to hurt you,” mahinang sambit niya pagkatapos ng mahabang katahimikang bumalot sa amin kanina pagkatapos niyang magpakilala, formally. Nakayuko siya, nakatingin siya sa mga sapatos niyang kulay puti na may putik-putik sa talampakan nito. Tanging ang langitngit lamang ng duyan na bakal ang naririnig namin. Tanging ang mga bulaklak sa paligid lang ‘yong mga kasama namin at nakaka-witness sa amin ngayon. Hindi ako makapagsimula sa sasabihin ko dahil ayoko siyang mahinto sa kung anong mga sasabihin niya pa. Parang katulad ko ay madami rin siyang inipon sa sarili niya at ngayon lang din siya nakahanap ng pagkakataon. Malakas na ang aking kutob sa mga susunod niyang sasabihin pero pilit ko

 1 ISLA’S POV  “Hey, Missy! Where are you? We are already here.” Inipit ko ‘yong cellphone sa tainga ko habang sinusuot ko ‘yong sandals ko. Nagmamadali ako ngayon dahil I over slept na very unusual sa akin. Kasi kahit mag-alarm ako lagi kong nauunahan ‘yong alarm clock ko. “Cindy, I’m sorry. I will be there in fifteen minutes or less, okay?” Nilipat ko sa kabila ‘yong cellphone ko habang sinusuot ko naman ‘yong isang sandal. Binaba ko na ‘yong tawag nang sabihin niya kung nasaang bar sila ngayon. Iba-iba kasi ‘yong bar na pinupuntahan namin araw-araw. Tumayo ako at inayos ko ‘yong dress ko na above the knee ang iksi. Bumagay ang kulay sa balat ko. Well, I don’t know pero my skin gets lighter and brighter. Actually, this dress is too conservative pa rin para sa mga taong na