ISLA’S POV Ibinaling ni Sasa ‘yong tingin niya sa amin at patakbong lumapit sa akin. “Thank you, bakla,” hihikbi-hikbi niyang wika. Naiiyak talaga siya. At this time, hindi na niya maitago ‘yong mga luha niya dahil sa sobrang saya niya. “Huwag ka sa akin magpasalamat,” bulong ko. Kumalas ako at saka ko itinuro iyong mga magulang ko. Ngumuso siya at napakagat labi, pinipigilan ang mga luha sa pagbagsak ng mga ito. Lumapit siya sa mga magulang ko at niyakap si Mama. “T-thank you po, Tita. Sinabi nap o nila Mama sa akin na kayo raw po ang nagbayad ng ticket nila papunta at pabalik. Sobrang… saya po ang pakiramdam ko dahil sa ginawa niyo.” Niyakap siya pabalik ni Mama at inalo naman ni Papa ang likod niya. “Kami nga ang dapat na magpasalamat sa ‘yo, anak. Hi
Read more