ISLA’S POV
Sinabihan ko ‘yong driver nila Mama na mauna na sa mansion, no’ng una ay parang makikipag-argumento na naman ngunit no’ng tinawagan ko si Mama ay nakahinga siya nang maluwag at hinayaan na akong sumama kay Kuya Elmar.
Hindi pamilyar ang lugar na pinupuntahan namin para sa akin. Halo-halo ‘yong mga nararamdaman ko, may halong kaba, tuwa na makikita ko na siya at takot sa kung anong madadatnan ko. Kakausapin ko siya nang maayos. Baka kapag narinig ko naman ‘yong side niya ay baka… pwede pa, baka kaya pa namin.
Ang sabi sa akin ni Kuya Elmar ay kapag nakita namin siya ay bawal ko siyang lapitan at kausapin kasi ang sabi ko lang naman daw kanina ay titignan kung anong lagay niya.
Pero sana alam niya nang hindi ko ‘yon maipapangako.
Diretso lang ang tingin ko sa daan, palinga-linga ako sa lug
ISLA'S POVPumayag iyong madre sa balak ko nang magpakilala ako kung sino talaga ako. Alam din nila na kaarawan niya ngayon at may hinanda rim daw sila ngunit isang cake lang dahil ang sabi raw ni Adam sa kanila noon ay hindi siya nagce-celebrate ng kaarawan niya.Nakapasok kami ni Kuya Elmar sa loob nang hindi napapansin ni Adam. Orphanage raw 'yong una naming pinasukan sabi ng Madre na kasama namin.May mahahabang mesa na tila dito sila kumakain. May iilang mga bata na nandito sa loob. Sila ang kinausap namin tungkol sa plano ko at tuwang-tuwa naman silang pumayag.Sinabihan ko 'yong ibang bata na aliwin muna si Adam habang nag-aayos kami dito sa loob.Buti na lang may mga gamit sila dito na pang-decor ng simple lang na Happy Birthday.Naging abala ang lahat ng nandito sa loob at buti na lang sobrang babait ng mga bata.
ISLA'S POVNapasinghap siya ngunit hindi siya nagulat nang tulad ng inaasahan ko."Isla? Anong ginagawa mo dito? Akala ko ba…""Shh. Mamaya na lang tayo mag-usap tungkol dyan." Naglakad ako papalapit sa kaniya. Pinipilit kong ngumiti kahit na para nang ba babaliktarin 'yong sikmura ko nang dahil sa kaba.I am still wearing my sunglasses kaya hindi niya makita 'yong mga mata kong umiyak para sa kaniya.He is intently looking at me. Lihim ako sumenyas gamit ang mga labi ko, tinuro ko ang mga bata.Ayaw ko na mapansin nila na may hindi magandang nangyari sa pagitan namin."Happy Birthday," bati ko ulit sa kaniya pagkalapit ko. "Nakatingin 'yong mga bata, mamaya na tayo mag-usap," bulong ko sa kaniya.Para naman siyang natauhan at bigla na lang ngumiti sa akin. "T-thank you." Nag
ISLA’S POV“Alam mo tama ka, Isla. I had my reasons kung bakit… kung bakit ko nagawa lahat ‘yon sa ‘yo pero it doesn’t mean I am allowed to hurt you,” mahinang sambit niya pagkatapos ng mahabang katahimikang bumalot sa amin kanina pagkatapos niyang magpakilala, formally.Nakayuko siya, nakatingin siya sa mga sapatos niyang kulay puti na may putik-putik sa talampakan nito. Tanging ang langitngit lamang ng duyan na bakal ang naririnig namin. Tanging ang mga bulaklak sa paligid lang ‘yong mga kasama namin at nakaka-witness sa amin ngayon.Hindi ako makapagsimula sa sasabihin ko dahil ayoko siyang mahinto sa kung anong mga sasabihin niya pa. Parang katulad ko ay madami rin siyang inipon sa sarili niya at ngayon lang din siya nakahanap ng pagkakataon.Malakas na ang aking kutob sa mga susunod niyang sasabihin pero pilit ko
ISLA’S POV“Hi, I am Ross and I am the interior designer of this project,” hingal na hingal na pakilala sa akin ng isang matangkad at may kulay blonde na buhok. Mukhang tumakbo siya hanggang dito. Nakangiti niyang inabot sa akin ‘yong kamay niya.“It’s a pleasure meeting you. I am Isla, the Architect,” pakilala ko rin sa kaniya at nakipag-hand shake sa kaniya. “So, you are the new hired interior designer?” Hindi ko alam na lalaki pala ‘yong makakasama ko rito. Wala namang problema do’n, buong akala ko lang talaga ay babae. Boys are rare in that field though.Tumango siya sa akin habang nakangiti pa rin. Mukha naman siyang mabait at mukha naman kaming magkakasundo. Sana.“Oh thank God! I’m glad you are both here,” sabi ng isang boses na galing sa taas ng hagdan. Sabay kaming napalingon
1 ISLA’S POV“Hey, Missy! Where are you? We are already here.” Inipit ko ‘yong cellphone sa tainga ko habang sinusuot ko ‘yong sandals ko. Nagmamadali ako ngayon dahil I over slept na very unusual sa akin. Kasi kahit mag-alarm ako lagi kong nauunahan ‘yong alarm clock ko.“Cindy, I’m sorry. I will be there in fifteen minutes or less, okay?” Nilipat ko sa kabila ‘yong cellphone ko habang sinusuot ko naman ‘yong isang sandal. Binaba ko na ‘yong tawag nang sabihin niya kung nasaang bar sila ngayon. Iba-iba kasi ‘yong bar na pinupuntahan namin araw-araw.Tumayo ako at inayos ko ‘yong dress ko na above the knee ang iksi. Bumagay ang kulay sa balat ko. Well, I don’t know pero my skin gets lighter and brighter. Actually, this dress is too conservative pa rin para sa mga taong na
ISLA’S POV “You can just put it there… there… okay, good. Thank you.” Nginitian ko iyong mga nagdala ng mga gamit dito sa penthouse ni Miss Mia. Ngayong araw na ‘yong start ng pag-aayos ng mga gamit dito sa loob dahil kakatapos lang ng mga walls, floorings and ceilings. Magla-lunch na rin kaya ituloy na lang namin ulit mamaya ‘yong ibang gamit.Kakababa ko sa elevator nang makita ko si Ross sa parking lot, nakasandal siya sa sasakyan niya na parang sobrang lalim ng iniisip niya. Nakatulala na naman siya sa kawalan. Yes, when I say, na naman, ilang beses na siyang natutulala ngayon. Simula no’ng kagabi sa Bar na hanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung anong eksaktong nangyari.Sa sobrang curious ko kagabi ay sinubukan ko pang hinabol ‘yong lalaking nakausap niya. May hinala na ako sa isip ko kung sino pero mukha namang imposible.
ISLA'S POV"Congratulations for a job well done, Architect!" Napalingon ako kay Ross na may hawak-hawak na wine sa kanang kamay.Napangiti ako sa kaniya. "Congratulations sa atin, ano ka ba?"Sabay kaming napangiti sa isa't-isa at muling sumulyap sa buong lugar.After ilang buwan ay natapos din ang project namin kay Miss Mia.Napakaganda ng kinalabasan kaya naman tuwang-tuwa siya sa amin. Nagpa-party siya ngayon bilang celebration at pasasalamat daw sa amin. Parte naman iyon ng trabaho namin.-"You resigned?!"Tumango ako kay Cindy at saka ko naibaba iyong hawak kong alak.Nagtinginan na rin sa amin iyong ibang kasama namin sa table.Napipilitan na lang akong ngumiti sa kanilang lahat."Since when?" tanong ulit ni Cindy sa akin
ISLA'S POV"Anak, nandyan na iyong mga magsusukat ng susuotin mo." Napalingon ako sa pinto ng kwarto ko nang dumungaw si Mama mula rito.Napabuntong hininga ako at pilit na ngumiti. "Ma, ayos lang naman kasi sa akin na kahit simpleng celebration lang," wika ko.Pumasok si Mama sa loob ng kwarto ko at sinarado iyong pinto. "Sina Daddy at Mommy ang may gusto nito, anak. Sige na, pagbigyan mo na sila. At isa pa, minsan lang naman ito," pangungumbinsi sa akin ni Mama.Gusto kasi nila Lolo at Lola na iyong celebration ay sabay na rin sa kaarawan ko. Gusto rin nila na engrande ang gaganaping party para sa akin. Nagdadalawang isip kasi ako dahil ayoko nang madaming tao sa birthday ko, ayos na sa akin iyong kami-kami lang.For sure kasi na madami ang a-attend dahil kilala ang pamilya namin, locally at globally.Hindi lang ako makatanggi