ISLA’S POV
“Napakaganda mo, anak. Kamukhang-kamukha mo ang Mama noon. Kaya nga niya ako nakuha eh.” Natawa ako sa pagbibiro ni Papa. Nandito siya sa loob ng kwarto ko ngayon. Nagbibihis na ako para sa party ko mamaya. Birthday party at celebration daw dahil sap ag-uwi ko.
Nasa hotel na ‘yong mga bisita.
Napangiti ako sa pagbibiro ni Papa. Look at their love. Kung hanggang saan inabot ng kanilang pagmamahal sa isa’t-isa. They fought for it kahit na sobrang hirap ng mga pinagdaan nilang dalawa. They stayed strong and still in love with each other.
They deserved each other.
May binuksan siyang isang maliit na box at pinakita niya sa akin ‘yong laman. “Sa wakas, anak. Kaya ka ng bilihan ni Papa ng mga ganitong alahas na babagay sa ‘yo. Late man pero at least, ‘di ba?”
I
ISLA’S POV“Sh*t.”Ang sakit ng ulo ko. Dahan-dahan kong iminulat ‘yong mga mata ko at napansin kong wala ako sa kwarto ko, hindi rin pamilyar sa akin ‘yong lugar. Na saan ba ako?Nagulantang ako nang luminaw ang paningin ko. “Anak ka ng tatay mo, Isla. Nasaan ako? May kumidnap na naman ba sa akin?”Bakit wala akong maalala. Nagulo ko ‘yong buhok ko at pilit na inaalala ‘yong nangyari kagabi. Ang huling naalala ko ay ‘yong pinipilit ko si Adam na umalis na kami sa party.Oh my god! Nabaliktad ba? Nalasing ako? Ngayon na lang ulit ako nalasing! Nakakahiya na naman mga nagawa ko! Napasapo ako sa noo ko.Napatingin ako sa katawan ko at iba na rin ‘yong suot ko, hindi na ako na-long dress.“Good morning.” Halos mapatalon ako nang ma
ISLA’S POV “Adam! Pumasok ka, anak! Sumabay ka na sa aming kumain. Si Isla natutulog pa, pakigising na nga rin! Hay naku talaga itong batang ito. Alam na may pasok pero ang late gumising sabagay at late na rin naman siyang umuwi kagabi. Pasok ka na lang, Adam!” Nagising ako sa ingay sa labas. Ang ingay talaga ni Mama lagi, inaraw-araw niya na ang pagiging maingay. Hays! Nagtakip ako ng unan sa mukha. Inaantok pa ako, ramdam ko ang sakit ng likod ko. Pagod ako kagabi, madami kasing tao sa restaurant na pinagta-trabahuan ko kaya pinag-over time kami. Pero okay lang basta may pera. Naramdaman kong may tumabi sa akin. “Hoy! Gisingin daw kita sabi ni Tita.” Tsk! Maaga pa naman. Alas-dyes pa ang unang klase ko, utang na loob patulugin niyo muna ako. Bago ako natulog kagabi ay itinuloy ko pa iyong plates ko. Hindi ko siya pinansin at nagtulog-tulugan. Nagkunwari pa akong humihilik
ISLA’S POV Maaga ang klase ko ngayon kaya maaga rin akong gumising para magluto ng pagkain namin at ipaghanda si Papa ng baon niya. Tulog pa si Mama dahil masakit daw ang ulo niya, hinayaan ko muna para makapagpahinga siya. “Oh, ‘Pa! Napaghanda na kita ng almusal at saka iyong baon niyo po. Gusto niyo po bang magkape? Sandali po at magtitimpla ako.” Nagpunas muna ako ng basang kamay para iabot kay Papa ang kanyang baon, kasalukuyan kasi akong naghuhugas ng mga ginamit ko sa pagluluto. Tapusin ko na lahat ng gawain para wala nang gagawin si Mama mamaya. “Nako, hindi na anak. Nagmamadali ako, kailangan kong maaga ngayon dahil napagalitan ako kahapon pero ayos lang. Salamat, anak.” Napatigil ako sa aking ginagawa. Napahigpit ang hawak sa cup na kinuha ko. Humarap ako kay Papa, ngumiti para hindi halatang na naawa at nalungkot ako. “Sige po, ‘Pa. Ingat po kayo! Dagdagan ko na la
ISLA’S POV “Excuse me po?” Napabitaw ako sa yakap kay Adam nang tawagin ako ng nurse na tumingin kay Papa. Hindi na ako umiiyak pero ramdam ko ang bigat at pamumugto ng dalawang mata ko. “Papirma na lang po ito Miss.” Inabot niya sa akin ang papel na hawak niya. Bakit ba atat na ata ang mga tao na ito sa bayad? Oo, mahirap kami pero hindi naman kami tatakbo! Kita na nilang may nag-aagaw buhay pera pa rin iniisip nila! Tinignan ko siya ng matalim na tingin at pahablot na kinuha ang inaanot niyang papel. Muntik na akong matumba sa laki ng babayaran! Pero pera lang ito, mas importante pa rin si Papa. Kung kinakailangan kong ibenta itong katawan ko para makabayad ay gagawin ko! Pinirmahan ko ang papel. “Ano pa?” tanong ko sa nurse na halatang kabado. Malamang nakita niya iyong ginawa ko kanina sa kasama niyang nurse. Umiling siya at saka umalis. Martin Hospital ang pangalan ng h
THIRD POVHindi namalayan ni Isla ay nakatulog siya sa labas ng operation room ng hospital. Nagising lang siya noong ginising siya ng isang nurse. Tila kakatapos ang operasyon ng kanyang Papa dahil lumabas na ang ibang nurse at sumunod ang Doctor na nakausap niya noong nag-aagaw buhay ang kanyang Papa.Pinuntahan at hinarang niya agad ang Doctor, hindi na alintana kung anong itsura niya ngayon. Nanginginig man ay nagawa pa rin niyang makapagsalita.“Doc! Doc, ka-kamusta po ang Papa ko? Maayos po ba ang naging operasyon?” Napahinto ang Doctor at awang-awa niyang tinignan si Isla. Humuhugot ng lakas ng loob para sabihin sa kanya ang totoo. Kahit naman kasi sanay na siya sa propesyon ay hindi pa rin niya maiwasang maawa sa mga pasyente at pamilya ng pasyente, lalo na sa mga katulad nilang kapos sa pera. He cleared his throat bago siya tuluyang nakapagsalita.Naramdaman naman
THIRD POV“Dito sa parte na ito ng ulo niya, may namuong bukol, iyon ang nagiging dahilan kung bakit lagi siyang nakakaranas ng pananakit ng ulo at minsan ay pagkahilo.”Bukol? Bukol sa ulo? Tumingin siya sa tinuturo ng Doctor, hinahanap niya kung saan iyong bukol na sinasabi ng Doctor pero wala siyang makita bukod sa itim.“I’m sorry… may tumor ang Mama mo, kailangan niya ng agarang gamutan at operasyon bago pa mas lumaki at lumala ang bukol sa ulo niya.”Tumor. Tumor. Tumor.Nagpaulit-ulit ito sa isip niya, parang sirang plaka. Napailing siya ng ilang beses dahil sa narinig. Gusto pa nga niya sanang tumawa.“Do-doc, baka naman nagkakamali lang po kayo ka-kasi malakas naman po si Ma─”“Miss, kung gusto mo magpa-second opinion ay pwede kitang i-refer sa kaibi
THIRD PERSON’S POVHalos twelve midnight na ng matapos si Isla sa gabihang trabaho niya. Ginagalaw-galaw niya ang ulo dahil sa pangangalay nito gawa nang napakadaming trabaho kanina.“Oh, Davina! Sahod mo!” Abot sa kaniya ng manager niyang laging galit sa kaniya ng sobreng puti. Hindi niya alam kung bakit napakainit ng ulo nito sa kaniya. Wala naman siyang maisip na ginawang hindi maganda sa kaniya. Nagpasalamat siya at binuksan agad ang sobre, pero napansin niyang kulang ito.“M-miss, kula─”“Kinaltas sa mga utang mo, huwag ka nang magtanong!” sigaw niya na naman kay Isla. Hindi na siya nakapagsalita dahil pakiramdam niya ay wala rin naman siyang karapatan. Napapahiyang napangiti na lang siya nang pilit sa mga kasama niya.Dismayado si Isla na umuwi ngayon dahil sa natanggap niyang sahod. Iniisip niya pa lang kung paano niya pagkakasyahi
THIRD PERSON’S POV“Ayon! Kumpleto na tayo, so shall we start?” bungad ng principal sa kaniya. Malalaking hakbang ang ginawa niya at tumabi sa mga kapatid. Hindi siya mapakali dahil nag-aalala siya sa babaeng kapatid. Hinawakan niya ang mga kamay ng mga kapatid para iparamdam na nandito siya at hindi na nila kailangang matakot.“A-ate,” nanginginig na tawag sa kaniya ni Ashleigh. Napatingin siya sa kapatid at hinalikan ang noo.“Shh. Nandito na si ate,” pag-aalo niya sa kapatid.“Ang kapal naman talaga ng mga mukha niyo! Sa dami ng utang niyo sa amin nagawa niyo pang saktan ang anak ko! Mga wala kayong utang na loob!” Nagulat siya nang biglang sumigaw si Mrs. Meiji, parang umuusok ang ilong nito sa galit. Napadako ang tingin niya sa pasa ng anak ni Mrs. Meiji. Hindi siya makapaniwala! Si Asher ba ang may gawa niyan? Pinigilan niyang tumingin kay A
ISLA’S POV“Sh*t.”Ang sakit ng ulo ko. Dahan-dahan kong iminulat ‘yong mga mata ko at napansin kong wala ako sa kwarto ko, hindi rin pamilyar sa akin ‘yong lugar. Na saan ba ako?Nagulantang ako nang luminaw ang paningin ko. “Anak ka ng tatay mo, Isla. Nasaan ako? May kumidnap na naman ba sa akin?”Bakit wala akong maalala. Nagulo ko ‘yong buhok ko at pilit na inaalala ‘yong nangyari kagabi. Ang huling naalala ko ay ‘yong pinipilit ko si Adam na umalis na kami sa party.Oh my god! Nabaliktad ba? Nalasing ako? Ngayon na lang ulit ako nalasing! Nakakahiya na naman mga nagawa ko! Napasapo ako sa noo ko.Napatingin ako sa katawan ko at iba na rin ‘yong suot ko, hindi na ako na-long dress.“Good morning.” Halos mapatalon ako nang ma
ISLA’S POV“Napakaganda mo, anak. Kamukhang-kamukha mo ang Mama noon. Kaya nga niya ako nakuha eh.” Natawa ako sa pagbibiro ni Papa. Nandito siya sa loob ng kwarto ko ngayon. Nagbibihis na ako para sa party ko mamaya. Birthday party at celebration daw dahil sap ag-uwi ko.Nasa hotel na ‘yong mga bisita.Napangiti ako sa pagbibiro ni Papa. Look at their love. Kung hanggang saan inabot ng kanilang pagmamahal sa isa’t-isa. They fought for it kahit na sobrang hirap ng mga pinagdaan nilang dalawa. They stayed strong and still in love with each other.They deserved each other.May binuksan siyang isang maliit na box at pinakita niya sa akin ‘yong laman. “Sa wakas, anak. Kaya ka ng bilihan ni Papa ng mga ganitong alahas na babagay sa ‘yo. Late man pero at least, ‘di ba?”I
ISLA'S POV"Anong sabi mo? Ulitin mo nga 'yong sinabi mo," muling sabi mo ni Sasa sa akin kasabay ngmalakas niyang tawa. Kanina pa siya tawa nang tawa. Kwinento ko 'yong nangyari kanina saamin ni Adam pati na rin 'yong tungkol sa kanila ni Amiah.Wala naman akong sinabing nakakatawa para tawanan niya ng ganito kalakas.Sinamaan ko siya ng tingin. Iniwan niya na nga ako kanina. Tsk. Kasalanan niya talaga 'to.Kanina ko pa sinasabunutan 'tong buhok ko sa tuwing maaalala ko 'yong nagawa ko. Hindi koalam 'yong ginagawa ko kanina.Naitulak ko suya pagkatapos ng nangyari at saka ako nagmadaling umalis sa loob ng opisinaniya nang pulang-pula ang mukha ko."Oh my god, that is so funny!" Muli ko siyang binigyan nang matalim na tingin. Nilagok ko 'yong alak ko at tumayo. Iniwan ko siya sa counter.Uuwi na ako. Hindi ako pwedeng mag-inom nang madami dahil bukas na
ISLA’S POV“Ithiel baby, come here muna. Daddy has a meeting, baby. He needs to work, anak,” malumanay na usal ni Amiah sa bata na para bang maiintindihan naman no’ng bata.Hindi ko mapigilan ang sarili ko na pagmasdan si Amiah habang sa ibang direksiyon siya nakatingin. She cut her hair short, she looks so matured. Kung hindi mo siya kilala ay hindi mo maiisip ‘yong ginawa niya sa akin noon… sa amin rather.Kahit sa maikling panahon ko pa lang siya ulit nakikita ay ramdam ko na ang kakaibang aura niya sa noon at ngayon. Ibang-iba na siya. Kita ko rin ang labis na pagmamahal niya sa anak niya.Napanguso ‘yong bata at kumurap ng ilang beses, tila nagpapa-cute sa kaniyang ina, na hindi ko naman maitatangging cute talaga.Kita ko na may binulong si Adam sa bata na ikinalaki at ikinalawak ng mga ngiti nito.
ISLA’S POVFLASHBACKS.“How’s Mr. Martin, Architect Davina? He bought my company in a great deal. He tripled the price. I don’t even know why he was so very interested at my company,” kibit balikat niyang usal sa akin nang makabaw ako sa pagkakatulala sa kanilang dalawa nang mapapangasawa niya. “Excuse me?”Anong sabi niya? Mr. Martin? Sinong Mr. martin ‘yong tinutukoy niya? Iisang tao lang ‘yong kilala ko. Iisang tao lang din ba kami ng iniisip?“Yes, he is your new CEO, Sir Adam. So how is he?” tanong niya ulit na mas nagpanginig sa akin. Siya ang bumili ng kompanyang pinagtatrabahuan ko?Nagkunwari akong alam ko ‘yong sinasabi niya hanggang sa matapos kami at nagpaalam na rin ako.
ISLA’S POVNagulat siya na makita ako pero mas nagulat ako sa mga nasasaksihan ko. Hindi ko talaga inaasahan ‘to. Matagal pa kaming nagkatitigan bago ako napalingon sa batang lalaking hawak na ngayon ni Adam.Hindi maikakailang anak ito ni Amiah, kamukhang-kamukha niya ang batang lalaki.Sa akin nakatingin si Adam, mariin ang pagkakatitig niya. Sa mga oras na ito ay hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman, wala akong maintindihan.Malinaw kong narinig ang tinawag sa kaniya ng batang lalaki kanina. Daddy?Napakurap muna ako ng ilang beses bago ako tuluyang makabawi sa pagkakatulala sa kanila. Kusang nag-iwas ang mga mata ko at kusa ring kumilos ang mga kamay ko para kunin ‘yong mga gamit ko. Nagpaalam ako sa kanila at tuluyan na nga akong lumabas sa loob ng kaniyang opisina.Nagmadali akong lumayo sa kanila nang mari
ISLA’S POV“Sasa Andres! Bakit hindi mo sinabi sa akin na siya pala iyong client natin?!” Sigaw ko sa earphone kong naka-connect sa cellphone ko.“What?! For your information, Architect Isla Davina! Sinabi ko kaya sa ‘yo kahapon sa coffee shop, iba lang kasi talaga ginagawa mo at iba lang talaga iyong tinitignan mo. At saka tinanong pa nga kita kung kaya mo na, ‘di ba?!” pasigaw rin niya pabalik.Napasapo ako sa noo ko at napakagat sa ibabang labi ko. bakit wala akong narinig kahapon? Bakit wala akong maalala na nabanggit niya?!“At hindi mo ba ‘yan na-scan kagabi? Akala ko ay alam mo nang siya ‘yong client dahil ang sabi mo ay i-scan mo ‘yong email ko? Bakit ngayon ka lang nagreklamo?” panernermon pa niya.Halos maiuntog ko ‘yong sarili ko sa manibela nang sasakyan ko habang napa
ISLA'S POV"Tapos ang nakausap ko ay iyong secretary no'ng client. Maayos naman ang naging usapan namin kaya ─ nakikinig ka ba?"Napahinto sa ere iyong kamay kong may hawak na kape dahil sa mataray niyang pagtatanong. Napangisi ako at saka hindi ko na naman mapigilang matawa sa mga pang-aasar ni Gabreel kanina bago siya umalis dito sa table namin.Lumipat lang naman siya ng table nang dumating iyong kasama niya na balingkinitang babae na mukhang model ng mga bikinis.Kung mataray na si Sasa kanina ay mas mataray na naman siya ngayon."Kanina ka pa ngisi nang ngisi dyan tapos titingin ka sa table nila. Baka gusto mong sumama na rin doon?"Oh 'di ba? Ang taray niya!"Sorry, sorry. Ano nga ulit iyon? Oo na, ako na ang makiki-meeting sa client next meeting," hindi siguradong sagot ko.
ISLA'S POV"Anak, nandyan na iyong mga magsusukat ng susuotin mo." Napalingon ako sa pinto ng kwarto ko nang dumungaw si Mama mula rito.Napabuntong hininga ako at pilit na ngumiti. "Ma, ayos lang naman kasi sa akin na kahit simpleng celebration lang," wika ko.Pumasok si Mama sa loob ng kwarto ko at sinarado iyong pinto. "Sina Daddy at Mommy ang may gusto nito, anak. Sige na, pagbigyan mo na sila. At isa pa, minsan lang naman ito," pangungumbinsi sa akin ni Mama.Gusto kasi nila Lolo at Lola na iyong celebration ay sabay na rin sa kaarawan ko. Gusto rin nila na engrande ang gaganaping party para sa akin. Nagdadalawang isip kasi ako dahil ayoko nang madaming tao sa birthday ko, ayos na sa akin iyong kami-kami lang.For sure kasi na madami ang a-attend dahil kilala ang pamilya namin, locally at globally.Hindi lang ako makatanggi