ISLA'S POV
Pumayag iyong madre sa balak ko nang magpakilala ako kung sino talaga ako. Alam din nila na kaarawan niya ngayon at may hinanda rim daw sila ngunit isang cake lang dahil ang sabi raw ni Adam sa kanila noon ay hindi siya nagce-celebrate ng kaarawan niya.
Nakapasok kami ni Kuya Elmar sa loob nang hindi napapansin ni Adam. Orphanage raw 'yong una naming pinasukan sabi ng Madre na kasama namin.
May mahahabang mesa na tila dito sila kumakain. May iilang mga bata na nandito sa loob. Sila ang kinausap namin tungkol sa plano ko at tuwang-tuwa naman silang pumayag.
Sinabihan ko 'yong ibang bata na aliwin muna si Adam habang nag-aayos kami dito sa loob.
Buti na lang may mga gamit sila dito na pang-decor ng simple lang na Happy Birthday.
Naging abala ang lahat ng nandito sa loob at buti na lang sobrang babait ng mga bata.
ISLA'S POVNapasinghap siya ngunit hindi siya nagulat nang tulad ng inaasahan ko."Isla? Anong ginagawa mo dito? Akala ko ba…""Shh. Mamaya na lang tayo mag-usap tungkol dyan." Naglakad ako papalapit sa kaniya. Pinipilit kong ngumiti kahit na para nang ba babaliktarin 'yong sikmura ko nang dahil sa kaba.I am still wearing my sunglasses kaya hindi niya makita 'yong mga mata kong umiyak para sa kaniya.He is intently looking at me. Lihim ako sumenyas gamit ang mga labi ko, tinuro ko ang mga bata.Ayaw ko na mapansin nila na may hindi magandang nangyari sa pagitan namin."Happy Birthday," bati ko ulit sa kaniya pagkalapit ko. "Nakatingin 'yong mga bata, mamaya na tayo mag-usap," bulong ko sa kaniya.Para naman siyang natauhan at bigla na lang ngumiti sa akin. "T-thank you." Nag
ISLA’S POV“Alam mo tama ka, Isla. I had my reasons kung bakit… kung bakit ko nagawa lahat ‘yon sa ‘yo pero it doesn’t mean I am allowed to hurt you,” mahinang sambit niya pagkatapos ng mahabang katahimikang bumalot sa amin kanina pagkatapos niyang magpakilala, formally.Nakayuko siya, nakatingin siya sa mga sapatos niyang kulay puti na may putik-putik sa talampakan nito. Tanging ang langitngit lamang ng duyan na bakal ang naririnig namin. Tanging ang mga bulaklak sa paligid lang ‘yong mga kasama namin at nakaka-witness sa amin ngayon.Hindi ako makapagsimula sa sasabihin ko dahil ayoko siyang mahinto sa kung anong mga sasabihin niya pa. Parang katulad ko ay madami rin siyang inipon sa sarili niya at ngayon lang din siya nakahanap ng pagkakataon.Malakas na ang aking kutob sa mga susunod niyang sasabihin pero pilit ko
ISLA’S POV“Hi, I am Ross and I am the interior designer of this project,” hingal na hingal na pakilala sa akin ng isang matangkad at may kulay blonde na buhok. Mukhang tumakbo siya hanggang dito. Nakangiti niyang inabot sa akin ‘yong kamay niya.“It’s a pleasure meeting you. I am Isla, the Architect,” pakilala ko rin sa kaniya at nakipag-hand shake sa kaniya. “So, you are the new hired interior designer?” Hindi ko alam na lalaki pala ‘yong makakasama ko rito. Wala namang problema do’n, buong akala ko lang talaga ay babae. Boys are rare in that field though.Tumango siya sa akin habang nakangiti pa rin. Mukha naman siyang mabait at mukha naman kaming magkakasundo. Sana.“Oh thank God! I’m glad you are both here,” sabi ng isang boses na galing sa taas ng hagdan. Sabay kaming napalingon
1 ISLA’S POV“Hey, Missy! Where are you? We are already here.” Inipit ko ‘yong cellphone sa tainga ko habang sinusuot ko ‘yong sandals ko. Nagmamadali ako ngayon dahil I over slept na very unusual sa akin. Kasi kahit mag-alarm ako lagi kong nauunahan ‘yong alarm clock ko.“Cindy, I’m sorry. I will be there in fifteen minutes or less, okay?” Nilipat ko sa kabila ‘yong cellphone ko habang sinusuot ko naman ‘yong isang sandal. Binaba ko na ‘yong tawag nang sabihin niya kung nasaang bar sila ngayon. Iba-iba kasi ‘yong bar na pinupuntahan namin araw-araw.Tumayo ako at inayos ko ‘yong dress ko na above the knee ang iksi. Bumagay ang kulay sa balat ko. Well, I don’t know pero my skin gets lighter and brighter. Actually, this dress is too conservative pa rin para sa mga taong na
ISLA’S POV “You can just put it there… there… okay, good. Thank you.” Nginitian ko iyong mga nagdala ng mga gamit dito sa penthouse ni Miss Mia. Ngayong araw na ‘yong start ng pag-aayos ng mga gamit dito sa loob dahil kakatapos lang ng mga walls, floorings and ceilings. Magla-lunch na rin kaya ituloy na lang namin ulit mamaya ‘yong ibang gamit.Kakababa ko sa elevator nang makita ko si Ross sa parking lot, nakasandal siya sa sasakyan niya na parang sobrang lalim ng iniisip niya. Nakatulala na naman siya sa kawalan. Yes, when I say, na naman, ilang beses na siyang natutulala ngayon. Simula no’ng kagabi sa Bar na hanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung anong eksaktong nangyari.Sa sobrang curious ko kagabi ay sinubukan ko pang hinabol ‘yong lalaking nakausap niya. May hinala na ako sa isip ko kung sino pero mukha namang imposible.
ISLA'S POV"Congratulations for a job well done, Architect!" Napalingon ako kay Ross na may hawak-hawak na wine sa kanang kamay.Napangiti ako sa kaniya. "Congratulations sa atin, ano ka ba?"Sabay kaming napangiti sa isa't-isa at muling sumulyap sa buong lugar.After ilang buwan ay natapos din ang project namin kay Miss Mia.Napakaganda ng kinalabasan kaya naman tuwang-tuwa siya sa amin. Nagpa-party siya ngayon bilang celebration at pasasalamat daw sa amin. Parte naman iyon ng trabaho namin.-"You resigned?!"Tumango ako kay Cindy at saka ko naibaba iyong hawak kong alak.Nagtinginan na rin sa amin iyong ibang kasama namin sa table.Napipilitan na lang akong ngumiti sa kanilang lahat."Since when?" tanong ulit ni Cindy sa akin
ISLA'S POV"Anak, nandyan na iyong mga magsusukat ng susuotin mo." Napalingon ako sa pinto ng kwarto ko nang dumungaw si Mama mula rito.Napabuntong hininga ako at pilit na ngumiti. "Ma, ayos lang naman kasi sa akin na kahit simpleng celebration lang," wika ko.Pumasok si Mama sa loob ng kwarto ko at sinarado iyong pinto. "Sina Daddy at Mommy ang may gusto nito, anak. Sige na, pagbigyan mo na sila. At isa pa, minsan lang naman ito," pangungumbinsi sa akin ni Mama.Gusto kasi nila Lolo at Lola na iyong celebration ay sabay na rin sa kaarawan ko. Gusto rin nila na engrande ang gaganaping party para sa akin. Nagdadalawang isip kasi ako dahil ayoko nang madaming tao sa birthday ko, ayos na sa akin iyong kami-kami lang.For sure kasi na madami ang a-attend dahil kilala ang pamilya namin, locally at globally.Hindi lang ako makatanggi
ISLA'S POV"Tapos ang nakausap ko ay iyong secretary no'ng client. Maayos naman ang naging usapan namin kaya ─ nakikinig ka ba?"Napahinto sa ere iyong kamay kong may hawak na kape dahil sa mataray niyang pagtatanong. Napangisi ako at saka hindi ko na naman mapigilang matawa sa mga pang-aasar ni Gabreel kanina bago siya umalis dito sa table namin.Lumipat lang naman siya ng table nang dumating iyong kasama niya na balingkinitang babae na mukhang model ng mga bikinis.Kung mataray na si Sasa kanina ay mas mataray na naman siya ngayon."Kanina ka pa ngisi nang ngisi dyan tapos titingin ka sa table nila. Baka gusto mong sumama na rin doon?"Oh 'di ba? Ang taray niya!"Sorry, sorry. Ano nga ulit iyon? Oo na, ako na ang makiki-meeting sa client next meeting," hindi siguradong sagot ko.
ISLA’S POV“Sh*t.”Ang sakit ng ulo ko. Dahan-dahan kong iminulat ‘yong mga mata ko at napansin kong wala ako sa kwarto ko, hindi rin pamilyar sa akin ‘yong lugar. Na saan ba ako?Nagulantang ako nang luminaw ang paningin ko. “Anak ka ng tatay mo, Isla. Nasaan ako? May kumidnap na naman ba sa akin?”Bakit wala akong maalala. Nagulo ko ‘yong buhok ko at pilit na inaalala ‘yong nangyari kagabi. Ang huling naalala ko ay ‘yong pinipilit ko si Adam na umalis na kami sa party.Oh my god! Nabaliktad ba? Nalasing ako? Ngayon na lang ulit ako nalasing! Nakakahiya na naman mga nagawa ko! Napasapo ako sa noo ko.Napatingin ako sa katawan ko at iba na rin ‘yong suot ko, hindi na ako na-long dress.“Good morning.” Halos mapatalon ako nang ma
ISLA’S POV“Napakaganda mo, anak. Kamukhang-kamukha mo ang Mama noon. Kaya nga niya ako nakuha eh.” Natawa ako sa pagbibiro ni Papa. Nandito siya sa loob ng kwarto ko ngayon. Nagbibihis na ako para sa party ko mamaya. Birthday party at celebration daw dahil sap ag-uwi ko.Nasa hotel na ‘yong mga bisita.Napangiti ako sa pagbibiro ni Papa. Look at their love. Kung hanggang saan inabot ng kanilang pagmamahal sa isa’t-isa. They fought for it kahit na sobrang hirap ng mga pinagdaan nilang dalawa. They stayed strong and still in love with each other.They deserved each other.May binuksan siyang isang maliit na box at pinakita niya sa akin ‘yong laman. “Sa wakas, anak. Kaya ka ng bilihan ni Papa ng mga ganitong alahas na babagay sa ‘yo. Late man pero at least, ‘di ba?”I
ISLA'S POV"Anong sabi mo? Ulitin mo nga 'yong sinabi mo," muling sabi mo ni Sasa sa akin kasabay ngmalakas niyang tawa. Kanina pa siya tawa nang tawa. Kwinento ko 'yong nangyari kanina saamin ni Adam pati na rin 'yong tungkol sa kanila ni Amiah.Wala naman akong sinabing nakakatawa para tawanan niya ng ganito kalakas.Sinamaan ko siya ng tingin. Iniwan niya na nga ako kanina. Tsk. Kasalanan niya talaga 'to.Kanina ko pa sinasabunutan 'tong buhok ko sa tuwing maaalala ko 'yong nagawa ko. Hindi koalam 'yong ginagawa ko kanina.Naitulak ko suya pagkatapos ng nangyari at saka ako nagmadaling umalis sa loob ng opisinaniya nang pulang-pula ang mukha ko."Oh my god, that is so funny!" Muli ko siyang binigyan nang matalim na tingin. Nilagok ko 'yong alak ko at tumayo. Iniwan ko siya sa counter.Uuwi na ako. Hindi ako pwedeng mag-inom nang madami dahil bukas na
ISLA’S POV“Ithiel baby, come here muna. Daddy has a meeting, baby. He needs to work, anak,” malumanay na usal ni Amiah sa bata na para bang maiintindihan naman no’ng bata.Hindi ko mapigilan ang sarili ko na pagmasdan si Amiah habang sa ibang direksiyon siya nakatingin. She cut her hair short, she looks so matured. Kung hindi mo siya kilala ay hindi mo maiisip ‘yong ginawa niya sa akin noon… sa amin rather.Kahit sa maikling panahon ko pa lang siya ulit nakikita ay ramdam ko na ang kakaibang aura niya sa noon at ngayon. Ibang-iba na siya. Kita ko rin ang labis na pagmamahal niya sa anak niya.Napanguso ‘yong bata at kumurap ng ilang beses, tila nagpapa-cute sa kaniyang ina, na hindi ko naman maitatangging cute talaga.Kita ko na may binulong si Adam sa bata na ikinalaki at ikinalawak ng mga ngiti nito.
ISLA’S POVFLASHBACKS.“How’s Mr. Martin, Architect Davina? He bought my company in a great deal. He tripled the price. I don’t even know why he was so very interested at my company,” kibit balikat niyang usal sa akin nang makabaw ako sa pagkakatulala sa kanilang dalawa nang mapapangasawa niya. “Excuse me?”Anong sabi niya? Mr. Martin? Sinong Mr. martin ‘yong tinutukoy niya? Iisang tao lang ‘yong kilala ko. Iisang tao lang din ba kami ng iniisip?“Yes, he is your new CEO, Sir Adam. So how is he?” tanong niya ulit na mas nagpanginig sa akin. Siya ang bumili ng kompanyang pinagtatrabahuan ko?Nagkunwari akong alam ko ‘yong sinasabi niya hanggang sa matapos kami at nagpaalam na rin ako.
ISLA’S POVNagulat siya na makita ako pero mas nagulat ako sa mga nasasaksihan ko. Hindi ko talaga inaasahan ‘to. Matagal pa kaming nagkatitigan bago ako napalingon sa batang lalaking hawak na ngayon ni Adam.Hindi maikakailang anak ito ni Amiah, kamukhang-kamukha niya ang batang lalaki.Sa akin nakatingin si Adam, mariin ang pagkakatitig niya. Sa mga oras na ito ay hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman, wala akong maintindihan.Malinaw kong narinig ang tinawag sa kaniya ng batang lalaki kanina. Daddy?Napakurap muna ako ng ilang beses bago ako tuluyang makabawi sa pagkakatulala sa kanila. Kusang nag-iwas ang mga mata ko at kusa ring kumilos ang mga kamay ko para kunin ‘yong mga gamit ko. Nagpaalam ako sa kanila at tuluyan na nga akong lumabas sa loob ng kaniyang opisina.Nagmadali akong lumayo sa kanila nang mari
ISLA’S POV“Sasa Andres! Bakit hindi mo sinabi sa akin na siya pala iyong client natin?!” Sigaw ko sa earphone kong naka-connect sa cellphone ko.“What?! For your information, Architect Isla Davina! Sinabi ko kaya sa ‘yo kahapon sa coffee shop, iba lang kasi talaga ginagawa mo at iba lang talaga iyong tinitignan mo. At saka tinanong pa nga kita kung kaya mo na, ‘di ba?!” pasigaw rin niya pabalik.Napasapo ako sa noo ko at napakagat sa ibabang labi ko. bakit wala akong narinig kahapon? Bakit wala akong maalala na nabanggit niya?!“At hindi mo ba ‘yan na-scan kagabi? Akala ko ay alam mo nang siya ‘yong client dahil ang sabi mo ay i-scan mo ‘yong email ko? Bakit ngayon ka lang nagreklamo?” panernermon pa niya.Halos maiuntog ko ‘yong sarili ko sa manibela nang sasakyan ko habang napa
ISLA'S POV"Tapos ang nakausap ko ay iyong secretary no'ng client. Maayos naman ang naging usapan namin kaya ─ nakikinig ka ba?"Napahinto sa ere iyong kamay kong may hawak na kape dahil sa mataray niyang pagtatanong. Napangisi ako at saka hindi ko na naman mapigilang matawa sa mga pang-aasar ni Gabreel kanina bago siya umalis dito sa table namin.Lumipat lang naman siya ng table nang dumating iyong kasama niya na balingkinitang babae na mukhang model ng mga bikinis.Kung mataray na si Sasa kanina ay mas mataray na naman siya ngayon."Kanina ka pa ngisi nang ngisi dyan tapos titingin ka sa table nila. Baka gusto mong sumama na rin doon?"Oh 'di ba? Ang taray niya!"Sorry, sorry. Ano nga ulit iyon? Oo na, ako na ang makiki-meeting sa client next meeting," hindi siguradong sagot ko.
ISLA'S POV"Anak, nandyan na iyong mga magsusukat ng susuotin mo." Napalingon ako sa pinto ng kwarto ko nang dumungaw si Mama mula rito.Napabuntong hininga ako at pilit na ngumiti. "Ma, ayos lang naman kasi sa akin na kahit simpleng celebration lang," wika ko.Pumasok si Mama sa loob ng kwarto ko at sinarado iyong pinto. "Sina Daddy at Mommy ang may gusto nito, anak. Sige na, pagbigyan mo na sila. At isa pa, minsan lang naman ito," pangungumbinsi sa akin ni Mama.Gusto kasi nila Lolo at Lola na iyong celebration ay sabay na rin sa kaarawan ko. Gusto rin nila na engrande ang gaganaping party para sa akin. Nagdadalawang isip kasi ako dahil ayoko nang madaming tao sa birthday ko, ayos na sa akin iyong kami-kami lang.For sure kasi na madami ang a-attend dahil kilala ang pamilya namin, locally at globally.Hindi lang ako makatanggi