All Chapters of Wedding in Trouble (Tagalog): Chapter 1 - Chapter 10

"MA, bakit ka naman pumayag doon sa blind date na 'yon? mapapahiya ka lang doon dahil hindi ko naman sisiputin 'yon." Naiinis kong sabi. Aba'y nagset ba naman ng blind date nang hindi niya alam.  "At bakit naman hindi mo sisiputin aber? Kara, anak ng amiga ko yun kelangan mong siputin 'yun. saka blind date lang yun anak. Kakain lang naman kayo sa labas o kaya manonood ng sine." Mas lalong namilog ang aking mata sa narinig. Ba't ba big deal sa mama niya na wala pa rin siyang boyfriend. "Ma eh hindi ko nga po kilala yung anak ng amiga n'yo tapos gusto mo kaming magdate. No Ma. Ayoko po." Tinaas niya pa ang kamay at pinag-cross ito. Ayos naman ako kahit walang boyfriend. I am free to do whatever I want without asking someone's permission. "Anak naman hindi ka na bumabata. 25 kana dapat sa edad mong yan ay nagpaplano ka ng mag-settle down." Hindi ko na napigilang matawa, kung kanina ay paghahanap ng boyfriend lang ang p

"MARICAR wala ba talaga akong ginawa o sinabi nung gabing nalasing ako? para kasing meron eh."Tanong ko kay Maricar. Tinitigan lang ako ni Maricar habang nagpupunas ito ng baso. Nandito ako sa Restobar na pinagtatrabahuhan nito at kung saan din siya huling naglasing. Makikigulo muna siya dito tutal maaga pa naman kaya wala pa gaanong customer. "I swear Kara, don't ever drink again." Nanlaki naman ang mata ko sa sinabi nito. "Edi may ginawa nga ako? Shit! anong ginawa ko? Tell me." Lumapit ako kay Maricar at niyugyog ito. Sinasabi ko na eh! may nangyari talaga eh. "Teka nga. Aray ko Kara." Itinigil ko ang pagyugyog sa kanya. Itinigil nito ang ginagawa at tinitigan si Kara, naalala niya ang huling sinabi ni Lorenzo ng gabing iyon. "Don't tell her anything about her confession." "Bakit?" Hindi maiwas

HINDI ko magawang tumingin kay Josh dahil nasaksihan nito ang pag-iyak ko. Nakakahiya man ang nangyari kanina, pero gumaan ang pakiramdam ko. Namumula pa rin ang pisngi ko pero tumigil na ang pagtulo ng luha ko. Dinala ako ni Josh sa isang park malapit sa Restaurant. Malawak ito at may nagtatayugang mga puno na siyang nag papalamig sa lugar. Dumagdag pa ang malakas na hangin kaya lalo pang lumamig ito. Napatingin ako sa lalaking umupo sa tabi ko. Inabot ni Josh sakin ang Icecream na binili nito. "Ayos ka na ba?" Tumango ako dito at napatingin sa Icecream. Chocolate Flavor. "Salamat.. salamat dahil sinamahan mo ko. Kahit na pinagtitinginan na tayo kanina dahil sa kakangawa ko." Bahagya naman akong natawa sa sarili. Siguro iniisip ng mga tao na pinaiyak ako ni Josh. Hindi nila alam na ito pa ang nga ang nagpapatahan sa'kin. Ngumiti ito sa'kin. "Paano ba ako mak

"ANG sarap talaga ng sawsawan niyo Aling Ising!" Kumuha pa ako ng isang fishball mula sa hawak kong plastic cup. "Naku! syempre naman, minsan ko lang kayo makita eh. Magmula noong grumaduate kayo ay bihira na lamang kayong mapadaan dito." Napangiti naman ako rito. "Alam kong busy na kayo sa mga trabaho niyo kaya naman sinusulit ko ang pagkakataon na ito. Wag niyo ng bayaran 'yan. Malaki rin ang naitulong n'yo sa'kin lalo na ng nagsisimula palang ang karinderya ko." "Hindi po puwede Aling Ising, negosyo niyo po ito. Dapat lang na magbayad kami." Pagkatapos namin sa Arcade ay naisipan namin na dito na lang kumain. Ising Eatery ang pangalan ng karinderya ni Aling Ising. Dito kami madalas tumambay ni Lorenzo noong nasa kolehiyo pa kami. Hindi kasi namin gusto ang nilulutong ulam sa university. Kaya nang matuklasan namin ang nag-uumpisa pa lang na karinderyang ito ay sinubukan agad na

ILANG araw na ang lumipas magmula ng magresign ako sa dati kong trabaho. May sarili kaming business pero nagtatrabaho pa ako sa ibang kumpanya. I have reason, gusto kong matuto ng hindi binibigyan ng special treatment. Sa company kasi namin konti na lang ang ginagawa ko since kay Papa pa rin naman manggagaling ang approval ng mga projects. Sa ngayon, ako ang tumatayong acting CEO ng Villena Builders Inc. Our company is one of the top 20 most trusted house builders. But now many of our investors had back out whenever they heard the unpaid debts to CM Corp. Iniisip ng mga ito na hindi na kayang makabangon ng kumpanya. Kaya mas lalo kong pinagbubutihan ang pagtatrabaho sa aming kumpanya while papa went back to Singapore to calm our remaining investors. I press the intercom. "Jenny.. what is my schedule tonight?" Agad namang pumasok sa office ang aking secretary. "You only have one M