All Chapters of ENTANGLED ECSTASY (FILIPINO VERSION): Chapter 11 - Chapter 20

"NO, hindi na kailangan, I'm good," paniniyak pa ni Lara saka ibinaba sa plato ang hawak niyang kutsara at inabot ang baso ng tubig para uminom. "Okay lang ako, hindi mo naman obligasyon iyon kaya hindi mo kailangang mag-sorry," aniyang napangiti pa. Ilang sandali lang at natapos narin ang pakikipag-usap niya kaya nagkaroon na siya ng pagkakataon para ituloy ang pagkain ng lunch."Let me guess, si Ramil iyon at nagso-sorry kasi hindi ka niya masusundo. Tama ba?" tanong ni Cynthia habang magkasabay silang kumakain ng sa admin's pantry ng kanilang outlet branch.Tumango siya sa nagbuntong hininga. "Napapagod na nga ako eh. Hindi ko tuloy maiwasan ang makaramdam ng guilt kung minsan kasi sobrang bait niya," pagsasabi niya ng totoo."How I wish may pwede akong gawin, kaya lang alam ko naman at sobrang obvious na malakas talaga ang attraction na nararamdaman niya para sa iyo kaya determinado siya to make you fall in love," ani Cynthia. "Wait let me ask you this, kahi

 “MISS, are you okay? Oh god you’re bleeding!” ang malakas na sambit ng lalaking tumulong kay Lara sa tono na puno ng pag-aalala.Hindi kaagad nakakilos o kahit nakapagsalita man lang ang dalaga sa bilis ng mga pangyayari. Pero alam din niya sa sarili niyang hindi lang iyon ang talagang dahilan kung bakit siya natutulala ng ganoon. Parang naumid ang dila niya isama pa ang katotohanang maliban sa takot na naramdaman niya kanina ay ang matinding damdamin na pumupuno narin ngayon sa kanyang puso.Titig na titig siya sa lalaking kaharap.Halos nga hindi na siya kumukurap dahil kahit apat na taon na ang nakalilipas, kahit minsan ay hindi niya nakalimutan ang lalaking ito. Ang lalaking pirming sumasagip sa kanya sa mga pagkakataon na nalalagay siya sa hindi magandang sitwasyon.At muli sa isang iglap ay parang nasa harapan lang niya ang kahapon. Kung ano ang totoong nangyari nang gabing iyon. At ang nangyaring iyon ay nagbunga ng isang na

ISANG nanghihinang ungol ang pinakawalan ni Lara nang maramdaman niya ang bibig ni Joaquin na nasa kanya nang singit. Lalong naglaban ang lahat ng init sa kanyang katawan lalo na at tila ba nahuhulaan na niya nang mga sandaling iyon kung ano ang susunod na mangyayari. “Napakabango mo, Venus,” iyon ang narinig niyang sinambit ni Joaquin habang ang kamay nito ay dinadama ang p-a-g-kababae niyang nang mga sandaling iyon ay nakabalandra na sa paningin nito. D*****g si Lara bilang pagtugon sa ginawa ni Joaquin. Kaya naman sinundan iyon ng isa na namang masarap na paghaplos mula sa lalaking estranghero na nakatakdang magbigay ligaya sa kanya sa gabing iyon. “Napakabango mo at gusto kong ubusin ang lahat ng bango mo,” anitong pagkatapos ng sinabi ay dinampian ng ha-lik ang bahaging iyon ng kanyang si-ngit. “Oh, shit----,” halinghing pa niya saka hinanap ng kanyang mga kamay ang buhok ng lalaki. “I will

KAHIT sabihin pang nagkaroon ng kung tutuusin ay hindi madaling pinagdaanan si Lara sa nakalipas na gabi. Ginawa pa ring normal ng dalaga ang buhay niya kinabukasan. Kung ano ang palagi at araw-araw niyang ginagawa.Bumangon siya ng maaga para ipagluto ng almusal ang anak at ama niya.Hindi na niya inisip ang tungkol kay Joaquin kahit kung tutuusin ay bumabalik pa rin iyon sa kanya isipan habang inaabala niya ang sarili sa kusina.“Anak, bakit ang aga mong nagising?” iyon ang narinig na tanong ni Lara mula sa kanyang likuran.Agad na nilingon ni Lara ang kanyang Papa Ompong na nakita niyang nakatayo sa may pintuan ng kusina.“Upo ka Tay, ipagtitimpla kita ng kape,” ang sa halip ay isinagot niya sa ama.“Hindi ba at gabi ka nang nakauwi? Bakit ang aga mo pa ring bumangon?” ang ulit na tanong ng tatay niya nang manatili niyang hindi sinasagot ang nauna na nitong katanungan.“Okay lang ako Tay. A

“SERYOSO ka?” Iyon ang hindi makapaniwalang tanong sa kanya ni Cynthia matapos niyang ikwento rito ang lahat ng nangyari sa kanya kagabi. Kasama na rin doon ang kaninang umaga. “Hindi ka rin ba makapaniwala? Well, hindi na ako magtataka doon kasi ganoon rin naman ang nararamdaman ko hanggang ngayon,” aniyang sandaling sinulyapan ang kaibigan niya at pagkatapos ay ibinalik ang tingin sa monitor ng computer na nasa kanyang mesa. “Para kayong may special bond,” komento pa ni Cynthia. Agad niyang nilingon ang matalik na kaibigan. “What do you mean special bond?” ang lito niyang tanong. Nagkibit ng mga balikat nito si Cynthia saka iniikot ang swivel chair na kinauupuan nito. “Well, actually hindi lang kayong dalawa. Parang pati rin sila ng anak niya. I mean, si Callie. Sa tingin ko kapalaran na talaga ang gumawa ng paraan for you guys to meet. At iyon ay para sa anak ninyo,” paliwanag pa nito. Sandaling napaisip si Lara sa narinig niyang iy