All Chapters of A Night With You: Chapter 1 - Chapter 10

  Pinilit niyang ibaon sa limot ang nangyari sa kanya ng gabing iyon. Sinikap niyang ipagpatuloy parin ang kanyang buhay sa kabila ng pakiramdam niyang may kulang na sa kanyang pagkatao. At gaya nga ng inaasahan niya. Hindi na niya nakita pa si Antonette sa second sem ng pasukan. Bigla itong naglaho na parang bula matapos ang nangyari sa kanya ng gabing iyon. Doon niya higit na napatunayan na tama ang hinala niyang ito ang may kagagawan kung bakit nangyari yon sa kanya. Sinarili niya ang pangyayaring yon. Pinilit niyang maging masaya sa harap ng pamilya niya nong umuwi siya sa kanilang bahay sa Buenavista para doon mag pasko at bagong taon. "Dalawang linggo lang naman ang bakasyon ninyo, sana hindi ka nalang umuwi." Sa pagitan ng pagsubo sabi sa kanya ng kanyang ina. Napataas siya ng tingin. "Wala naman po akong gagawin sa manila 'ma." "Kahit na, mas mabuti yung manatili ka nalang doon para mas makatipid sana tayo, yung da

 Puting kapaligiran ang unang sumalubong sa kanya ng magmulat siya ng mata."Gising ka na pala," anang isang ginang na nakaupo sa gilid ng kanyang kama "nakita ka namin kanina na hinimatay kaya dinala ka na namin dito sa ospital."Wala sa sariling inikot niya ang kanyang tingin, doon niya pa lang napansin na hindi nag iisa ang ginang. Sa may pader ng ward na iyon may isang lalakeng nakasandig habang nakasalikop ang mga kamay sa dib-dib at mataman siyang tinitingnan.Matangkad ang lalake, naka puting t-shirt, faded na maong at rubber shoes, medyo mahaba ang buhok nito, matangos ang ilong at mga matang tiim na nakatitig sa kanya."Ako nga pala si Cecilia Romero at ang anak kong si Alex," sabi nong babae saka sandaling binalingan ang lalakeng iyon na nakasandig pa rin sa may pader."Baka gusto mong tawagan natin yung pamilya mo para malaman nila ang nangyari sayo baka nag aalala na

Pakiramdam niya tinakasan siya ng lakas ng makilala ang lalakeng iyon. Nanginginig ultimo ang kaliit-liitang bahagi ng kanyang mga ugat.Napakapit siya sa braso ni Cynthia na noo'y nasa kanyang tabi. Kailangan niyang gawin iyon dahil kung hinde, pakiramdam niya mahubuwal siya sa kanyang kinatatayuan.Bigla naman itong napatingin sa kanya. Naramdaman siguro ang kanyang panghihina at ang nanlalamig niyang mga kamay."Okey ka lang Jade?" kunot noong tanong nito. Bakas sa mukha ang pag-aalala. "Teka.. namumutla ka ah?" dali-dali nitong sinalat ang kanyang noo.She open her mouth to somehow speak but then her voice won't come out. She was so shocked that even her throat were trembling.How could she ever forget that man's face? Ito ang dahilan kung bakit nawala sa kanya ang lahat, kung bakit kinamuhian siya ng kanyang pamilya, kung bakit muntik ng mawala ang papa niya.Pi

  "Miles and Jade, palitan ninyo yung kurtina at bed sheet sa room 208. Hindi gusto ng guest yung kulay ng kurtina doon at ang bed sheet. Avery and rica room 189, nag check out na si Mr. Solis" Sabi ng head supervisor  nilang si Mrs. Sofia Manuel.Araw-araw bago sila mag umpisa ng kani- kanilang trabaho ay ipinatitipon muna sila nito sa may locker room at ibinibigay ang kani- kanilang mga gagawin para sa araw na iyon."Benjie paki-check yung gripo sa villa kwatro, sabi kasi ni Mr. Lacsamana, tumutulo daw ang gripo niya doon.""Ako na po ang bahala doon ma'am sofie," si Benjie.Tumango ito saka muling binalingan ang iba pa nilang kasamahan at binigyan rin ng kanya-kanyang gawain.Kanya-kanya na rin silang alis matapos ang maiksing pagtitipong iyon at gaya nga ng inutos sa kanila, naroon sila ngayon sa kwartong 208 sa ika pitong palapag ng hotel.

    Napa atras siya ng makitang unti-unti, naglalakad ito palapit sa kanya. His eyes bore directly into her face and then suddenly a mocking smile crept in his lips. "I clearly remember you told me yesterday that you want to stay away from me. So may i asked why on earth you're here today?" Sarkastiko niya itong tiningnan. Trying to gain her composure. Hindi niya gustong mahalata nitong nanginginig ang kanyang mga tuhod at gustong gusto niya nang tumalikod at tumakbo palayo doon.  It was her pride that won't let her! She held her head up high and also give him a mocking smile and god knows how much she avoided her eyes on the lower part of his body.  "Hindi pa ba obvious.." Sinenyas niya ang kanyang mga dala.  "Oh," Tumaas ang kilay nito. "On duty huh? You can always make an excuse kung ayaw mo talagang pumunta rito para--" Mas lalo pang kumulo ang dugo niya sa sinabi nito. Anong gusto n