All Chapters of Labyrinth of Liberty: Chapter 61 - Chapter 70

CHAPTER 60Alam mo ba na ang katumbas ng walang kalayaan ay walang karapatan? Yes. That’s me.  Ever since I was a child. And it was tiring and I hated it. “Hey,”  Nawala ang tingin ko sa unahan at dumapo ito sa kamay ko- na ngayon ay hinahawakan na ni Paolo. Inalis ko ang mga mata roon at inangat ang tingin. He smiled when our eyes made contact.  “Stop looking at them. Consi will take good care of your Gregore.” Pinisil niya ang aking kamay. “And I will take good care of you, too. You are in good hands, Ery. Do not worry, it only gives you wr

Nagdaan pa ang ilang linggo na hindi ko nakakausap si Reu, at sa mga araw na iyon, okupadong okupado ako kay Paolo at kay…Gregore. “Make him your boyfriend, Ery.” Napatigil ako sa pag aayos ng kanyang lace sa likod. Tinignan ko siya sa salamin, gano’n din siya sa akin. Tinaasan niya ako ng kilay na para bang wala akong karapatang kwestyunin ang desisyon niya tungkol sa bagay na’to. “Paolo is the right guy for you, Ery.” I tied the lace and finally released her from my hold.&

I moaned. Huminto siya at nagmura. Isinikop niya ang kanyang braso sa aking bewang at inangat ako, ngayon, dikit na dikit na talaga sa kanya. Suminghap ako sa kanyang ginawa, ngunit hindi na ako nabigyan ng pagkakataong gumawa ng ibang aksyon dahil mabilis niyang hinalikan muli ang aking labi. Tumugon ako, dahil hindi ko maiwasan...Sadyang eksperto ang kanyang mga labi at alam na alam kung paano pagalawin din ang akin. Hinawakan ko ang kanyang braso, ang isang kamay naman ay pumulupot sa kanyang leeg. Sarap na sarap sa kanyang mga halik at hindi ko na mapigilan ang sarili kong damahin din siya. Napaungol siya at nasudan iyon ng mura sa gitna ng aming halikan. Mas lalo pang naging agresibo ang kanyang labi, mas lalo niya pang pinalaliman ang halik. At sa kan

“I was informed you got kicked out by Gregore?” Umalis sa pagkakasandal sa pader si Merelle at hinarap ako ng mabuti. Tumingin ako sa aking likuran. Hindi pa ako nakakalayo sa aming classroom, pero kumalat na agad ang balita…at umabot agad ito sa tainga ni Merelle?“Why are you here?” I coldly asked her. Ilang araw na itong hindi pumapasok sa aming klase. Ilang araw ko na rin siyang hindi nakikita sa paaralan.She chuckled. “I am still a student here, Ery. Hindi pa naman ako pinaalis ng paaralan.” “Likewise.” Nagpasiya akong magpatuloy sa paglalakad. Sinabayan niya naman ako. “Bakit hindi ka pumapasok sa klase kung umaaligid ka lang naman pala sa campus?”Mas lalong lumakas ang halakhak niya. “Bakit ka muna na kick out ng maarte mong alaga?”Umismid ako. Ngumisi naman siya sa naging reaksyon ko. “Don’t answer that. Wala naman akong paki, eh.” Inakbayan niya ako. Mabilis namang tumalim ang titig ko sa kanya, ngunit dahil si Merelle ito, hindi niya man lang inaalis ang kamay at mas l

Tahimik ang naging byahe namin pabalik sa paaralan. Walang sino man sa kanilang dalawa ang nangahas na mag salita at magtanong sa akin tungkol sa nangyari kanina. At iyon ang pinasasalamatan ko.Lumipas ang mga minuto at bumaba kami sa isang park, malapit din sa paaralan. Nag-usap ng sandali si Merelle at Gualin, bago tuluyang umalis si Gualin at iniwan kaming dalawa sa bleacher. Inabutan ako ni Merelle ng tubig na agad ko namang tinanggap. Umupo siya sa aking gilid, sinamahan ako sa pagtanaw sa mga batang naglalaro at naghahabulan. Tinabihan niya lang ako, hindi siya nagsalita…gustong ipaalam sa akin na nandiyan lang siya. Ngumiti ako. I thought I was lonely, I forgot…I still have someone. I didn’t acknowledge Merelle as my friend…pero hindi ko nalang namamalayan, naging kaibigan ko na pala siya…at ang presensya niya ngayon ay isang malaking bagay na sa akin- kahit hindi ko man aminin.“I wish I was like them.” Uminom ako ng tubig. “Ang alin, ang madapa sa lupa dahil sa katangahan