บททั้งหมดของ ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก: บทที่ 391 - บทที่ 400

บรรยากาศในห้องรับแขกแปลกไปในทันทีโจชัวตอบสนองกับการเคลื่อนไหวแบบฉับพลันของลูน่าไม่ทัน สัญชาตญาณร่างกายของเขาไวกว่าการให้เหตุผลของสมองเขามองคอขาวเนียนและริมฝีปากสีแดงเพลิงของเธออย่างละเอียดในห้องรับแขกนี้ไม่ได้มีแค่โจชัวที่มองเธอเป็นตาเดียว แทบทุกคนที่อยู่ในนี้ต่างก็มองเธอเช่นกันบอดี้การ์ดทั้งหลายต่างก็ตะลึงไปเธอกล้าทำแบบนั้นได้ไง! แล้วยัง...มีรูปร่างที่สุดยอดด้วย!เมื่อสังเกตเห็นสายตาของบอดี้การ์ดที่จับจ้องลูน่า โจชัวก็ขมวดคิ้วแน่นขณะที่ตวาด “หันไปให้หมด!”บอดี้การ์ดเหล่านั้นรีบหันหลังตามคำสั่งอย่างว่าง่ายในทันที ไม่มีใครกล้าแอบมองลูน่าอีกโจชัวหยิบผ้าห่มผืนบาง ๆ บนโซฟามาคลุมตัวให้ลูน่าอย่างโกรธเคือง “เธอบ้าไปแล้วเหรอ?”ตอนที่เธอยังอยู่ในชุดโค้ทกันฝน เขาก็มองเห็นเพียงขาเรียวยาวของเธอเขาคิดว่าเธอคงจะสวมกางเกงขาสั้นหรือกระโปรงสั้นไว้ในเสื้อโค้ทตอนนี้เขาเห็นแล้ว...“ฉันไม่ได้บ้านะคะ” ลูน่ายิ้ม เธอโน้มตัวไปหาเขาอย่างใจกล้าและจูบหลังหูโจชัวเบา ๆ เสียงของเธอหวานหยดและเย้ายวนพร้อมด้วยน้ำเสียงที่ดัดให้แหลม “คุณลินช์ไม่ได้พยายามจะทำลายฉันเหรอคะ? คุณไม่ได้อยากให้คนอื่นทำให้ฉัน

ดวงตาของลูน่าดูเหมือนจะยิ้มไปด้วยขณะที่พูด น้ำเสียงของเธอเองก็ผ่อนคลายด้วยแต่มีแค่เธอที่รู้ว่าตัวเองสิ้นหวังและรู้สึกหนาวเหน็บในใจแค่ไหนแม้ว่าเธอจะรู้ว่านี่เป็นแผนของโจชัว แต่เธอก็ไม่สามารถโต้ตอบโจชัวไปได้ตรง ๆ ไนเจลยังรอการช่วยเหลือจากเธออยู่เธอไม่สามารถปล่อยให้อารมณ์ชั่ววูบมาทำลายแผนทั้งหมดของเธอได้!ด้วยความคิดนั้น ลูน่าทำได้เพียงแสดงว่าตนผ่อนคลายเพื่อเข้าหาโจชัว เธอเบี่ยงเบนเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างไม่ตั้งใจยังไงเสีย เธอก็นอนกับเขาแล้ว ทุกคนข้างล่างเป็นพยาน เธอเดาว่าโจชัวไม่มีทางส่งเธอให้พวกเพื่อนเที่ยวพวกนั้นได้อีกแล้วแต่ลูน่าไม่คิดเลยว่าโจชัวจะยังแกล้งโง่กับเธอต่อโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย เขามองเธอด้วยสายตาที่ค่อนข้างซับซ้อน “เธอพูดเรื่องอะไร?”ลูน่าตกตะลึง เธอมองโจชัว และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าการแกล้งทำตัวผ่อนคลายทำให้ดูค่อนข้างจะตลกกลับกลายเป็นว่าเมื่อเธอพยายามอย่างสุดความสามารถให้โจชัวแก้ตัวกับการกระทำของเขา แต่เขากลับแกล้งโง่ใส่เธอแทนอันที่จริง การแกล้งโง่เป็นวิธีที่ดีกว่ากลยุทธ์บ้าบอของเธอเสียอีก“ช่างเถอะค่ะ” เธอหาว “คุณลินช์ เมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับ ขอนอนต่ออีกส

ลูน่าหันหลังและมองออกไปนอกหน้าต่าง เธอไม่กล้าจะสบตากับโจชัวตรง ๆโจชัวสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วมองด้านหลังศีรษะของเธอ“เมื่อคืน ฉัน...ฉันเป็นห่วงว่าธีโอจะทำอะไรไม่เหมาะสมกับเธอหลังจากที่พาตัวเธอไปตอนเมา ฉันก็เลยให้ลูคัสไปตามหาเธอ”ลูน่าเกือบจะหัวเราะออกมาเสียงดังแล้วเชียวเธอหันกลับมามองโจชัวอย่างเย็ฯชา “คุณลินช์ นี่คุณพยายามทำให้ฉันขำเหรอคะ? เพราะว่าคุณห่วงว่าธีโอจะทำอะไรฉัน คุณก็เลยให้ลูคัสกับพวกเพื่อนเที่ยวอีกห้าคนมาไล่ตามฉันเพื่อทำให้ฉันด่างพร้อยและถ่ายรูปฉัน แล้วคุณก็จะได้เอาคืนให้อลิซเหรอคะ?”ลูน่ามองเขาด้วยความเกลียดชังอย่างเย็นชาในดวงตาของเธอ “คุณลินช์ นี่คุณร้ายกาจกับผู้หญิงทุกคนที่คุณนอนด้วยหรือเปล่า?”ดวงตาของโจชัวมืดมนเขาขมวดคิ้ว “ฉันก็แค่พยายามจะอธิบาย เมื่อคืนฉันไม่ได้จ้างเพื่อนเที่ยวพวกนั้นมา ลูคัสพาไปแค่แซค ยูริและบอดี้การ์ดอีกสองสามคนเท่านั้น”โจชัวมองลูน่าอย่างเย็นชา “เธอเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดไหม?”ลูน่ายิ้ม“คุณไม่ต้องอธิบายหรอกค่ะ เมื่อกี้ฉันไม่ได้ยอมแพ้ไปแล้วหรือไง? คุณอยากลงโทษฉัน ฉันก็ชดใช้ให้คุณบนเตียงแล้ว ฉันยังแก้ตัวให้คุณแล้วด้วยซ้ำ และฉันก็ลืมเหตุการณ์ที

ลูน่าแก้มแดงในทันที เธอมองรอยกัดบนไหล่ซ้ายของโจชัวตอนที่พวกเขาลุ่มหลงอยู่กับความหลงใหลนั้น เธอกัดไหล่ของเขาอย่างแรงด้วยความโกรธต่อสิ่งที่เขาทำเมื่อคืนก่อนจนทิ้งรอยไว้เธอไม่รู้ว่าตอนนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ บางทีเธออาจจะรู้สึกว่าในเมื่อโจชัวเต็มใจจะทำกับเธออย่างนั้นเพื่ออลิซ เธอก็จะทิ้งรอยไว้บนตัวโจชัวให้อลิซดู!แต่ทว่า...ถ้าความจริงเป็นแบบที่โจชัวพูดว่ามีคนแอบอ้างเป็นเขาและจ้างพวกเพื่อนเที่ยวมาไล่ตามเธอ...เธอก็จะเป็นคนที่สูญเสียหนักที่สุดไม่เพียงแต่เธอจะเป็นคนเปิดเกมก่อนอย่างปล่อยให้โจชัวได้เพลิดเพลินกับเธอจนเต็มที่ แถมเธอยังทิ้งรอยไว้บนร่างกายเขาอีกถ้าอลิซเห็นเข้าและโกรธขึ้นมาก็จะเป็นปัญหาใหญ่แน่เมื่อคิดอย่างนั้นดวงตาของลูน่าก็มืดมน เธอค่อย ๆ ทำแผลให้เขาอย่างระวังพลางพึมพำ “ตอนนั้นฉันโกรธนี่คะ...”“อืม” โจชัวยิ้มบาง ๆ “เพราะว่าอารมณ์โกรธชั่ววูบของเธอ เธอต้องทำหน้าที่ทายาทำแผลให้ฉันไปอีกสองสามวันนะ”ลูน่าพยักหน้า “ค่ะ”เขาได้แผลก็เพราะเธอ ก็ถูกต้องแล้วที่เธอจะดูแลเขา ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเธอเข้าใจเขาผิดจริง ๆ ก็เป็นเรื่องฉลาดกว่าที่อลิซจะไม่เห็นรอยที่ไหล่เขาเพื่อป้องกันเ

ลูน่าเลื่อนอ่านข่าวอีกครั้ง ยิ่งเธออ่านมันเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกหายใจไม่ออกข่าวดังกล่าวไม่เพียงแต่ระบุชื่อของเกว็นเท่านั้น แต่ยังมีบันทึกเสียงของเธอแนบอยู่อีกด้วยเธอเล่นบันทึกเสียงนั้นด้วยมืออันสั่นเทาทันใดนั้นเสียงที่สงบและไร้อารมณ์ของเกว็นก็ดังไปทั่วห้อง “ถูกต้องค่ะ ฉันเป็นคนเปิดโปงพวกเขาเอง ฉันยินดีที่จะรับผิดชอบทางกฎหมายสำหรับรูปภาพพวกนี้ที่ฉันเผยแพร่ ส่วนลูน่าและโจชัวมีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสมหรือไม่ ฉันจะจัดงานแถลงข่าวพรุ่งนี้และอธิบายทุกอย่างให้ทุกคนฟังอย่างชัดเจน“พรุ่งนี้เก้าโมงเช้าที่หอประชุมเล็ก ๆ ใกล้กับโรงเรียนมัธยมโอเชียนเรย์ของเมืองซี ฉันจะจัดงานแถลงข่าวเล็ก ๆ ฉันยินดีต้อนรับเพื่อน ๆ ทุกคนที่กังวลว่าลูน่าได้เข้าไปแทรกกลางชีวิตสมรสของโจชัวให้มาเข้าร่วม ฉันจะตอบทุกคำถามของพวกคุณเอง”การบันทึกสิ้นสุดลงตรงนั้นลูน่าอ้าปากค้างขณะที่จับโทรศัพท์ไว้แน่นเกว็นเพิ่งกลับมาคืนดีกับเธอเมื่อคืนแท้ ๆ เธอรู้ว่าตอนนี้ลูน่าคือลูน่า กิบสันด้วย แล้วทำไม…อีกทั้งยังมีเรื่องหอประชุมเล็ก ๆ ใกล้โรงเรียนมัธยมโอเชียนเรย์นี่อีก โอเชียนเรย์เป็นสถานที่ที่เธอและเกว็นเข้าเรียนพร้อมกัน หอ