Share

บทที่ 395

Author: น้ำหมึกหิมะ
ลูน่าหันหลังและมองออกไปนอกหน้าต่าง เธอไม่กล้าจะสบตากับโจชัวตรง ๆ

โจชัวสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วมองด้านหลังศีรษะของเธอ

“เมื่อคืน ฉัน...ฉันเป็นห่วงว่าธีโอจะทำอะไรไม่เหมาะสมกับเธอหลังจากที่พาตัวเธอไปตอนเมา ฉันก็เลยให้ลูคัสไปตามหาเธอ”

ลูน่าเกือบจะหัวเราะออกมาเสียงดังแล้วเชียว

เธอหันกลับมามองโจชัวอย่างเย็ฯชา “คุณลินช์ นี่คุณพยายามทำให้ฉันขำเหรอคะ? เพราะว่าคุณห่วงว่าธีโอจะทำอะไรฉัน คุณก็เลยให้ลูคัสกับพวกเพื่อนเที่ยวอีกห้าคนมาไล่ตามฉันเพื่อทำให้ฉันด่างพร้อยและถ่ายรูปฉัน แล้วคุณก็จะได้เอาคืนให้อลิซเหรอคะ?”

ลูน่ามองเขาด้วยความเกลียดชังอย่างเย็นชาในดวงตาของเธอ “คุณลินช์ นี่คุณร้ายกาจกับผู้หญิงทุกคนที่คุณนอนด้วยหรือเปล่า?”

ดวงตาของโจชัวมืดมน

เขาขมวดคิ้ว “ฉันก็แค่พยายามจะอธิบาย เมื่อคืนฉันไม่ได้จ้างเพื่อนเที่ยวพวกนั้นมา ลูคัสพาไปแค่แซค ยูริและบอดี้การ์ดอีกสองสามคนเท่านั้น”

โจชัวมองลูน่าอย่างเย็นชา “เธอเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดไหม?”

ลูน่ายิ้ม

“คุณไม่ต้องอธิบายหรอกค่ะ เมื่อกี้ฉันไม่ได้ยอมแพ้ไปแล้วหรือไง? คุณอยากลงโทษฉัน ฉันก็ชดใช้ให้คุณบนเตียงแล้ว ฉันยังแก้ตัวให้คุณแล้วด้วยซ้ำ และฉันก็ลืมเหตุการณ์ที
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 396

    แต่ว่า...เธอลืมไปเลยว่าตอนนั้นเขาได้แผลมาก็เพราะเธอเธอไม่ได้ตั้งใจ“ไม่ต้อง” โจชัวมองเธอด้วยดวงตาสีเข้ม จากนั้นเขาก็หันไปที่ช่องเก็บของด้านหลังของรถแล้วหยิบซองทิชชู่ออกมา เขาดึงทิชชู่ออกมาลูน่าขมวดคิ้วและมองทุกการขยับตัวของเขาแล้วโพล่งออกมา “คุณน่าจะจัดการมันตอนที่กลับถึงโรงแรมเลยนะคะ แค่ใช้ทิชชู่เช็ดไม่สะอาดหรอก”โจชัวอดไม่ได้ที่จะหัวเราะกับคำพูดของลูน่า“ฉันไม่ได้โง่นะ”เขาส่งทิชชู่ให้เธอ “เช็ดซะ”ลูน่าชะงักไปเล็กน้อยเพราะไม่เข้าใจว่าเขาต้องการจะสื่ออะไรเมื่อเห็นว่าเธอไม่ตอบรับอะไร โจชัวก็ขมวดคิ้วและหันมา เขาใช้ทิชชู่เช็ดปากของลูน่ากระดาษทิชชู่สีขาวถูกย้อมไปด้วยสีแดงสดของเลือดหลังจากนั้น ลูน่าจึงนึกขึ้นได้ว่าตอนที่เขาจูบเธออย่างรุนแรงเมื่อกี้ เขากัดปากเธอเธอเม้มปากและมองเขา เธอรับทิชชู่มาและเช็ดคราบเลือดที่เหลืออยู่บนปากของเธอออกตอนที่เธอแตะรอยแผลที่โจชัวกัดจนเปิดออก เธอก็ขมวดคิ้วด้วยความเจ็บ“ฉันกำลังบอกว่า...”ตอนที่เธอกำลังจริงจังกับการเช็ดเลือดออกจากปาก เสียงเย็นชาน่าฟังของโจชัวก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ฉันไม่ได้ให้ลูคัสพาพวกผู้ชายขายบริการพวกนั้นไปหาเธอ ฉันไม่ได้

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 397

    ลูน่าแก้มแดงในทันที เธอมองรอยกัดบนไหล่ซ้ายของโจชัวตอนที่พวกเขาลุ่มหลงอยู่กับความหลงใหลนั้น เธอกัดไหล่ของเขาอย่างแรงด้วยความโกรธต่อสิ่งที่เขาทำเมื่อคืนก่อนจนทิ้งรอยไว้เธอไม่รู้ว่าตอนนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ บางทีเธออาจจะรู้สึกว่าในเมื่อโจชัวเต็มใจจะทำกับเธออย่างนั้นเพื่ออลิซ เธอก็จะทิ้งรอยไว้บนตัวโจชัวให้อลิซดู!แต่ทว่า...ถ้าความจริงเป็นแบบที่โจชัวพูดว่ามีคนแอบอ้างเป็นเขาและจ้างพวกเพื่อนเที่ยวมาไล่ตามเธอ...เธอก็จะเป็นคนที่สูญเสียหนักที่สุดไม่เพียงแต่เธอจะเป็นคนเปิดเกมก่อนอย่างปล่อยให้โจชัวได้เพลิดเพลินกับเธอจนเต็มที่ แถมเธอยังทิ้งรอยไว้บนร่างกายเขาอีกถ้าอลิซเห็นเข้าและโกรธขึ้นมาก็จะเป็นปัญหาใหญ่แน่เมื่อคิดอย่างนั้นดวงตาของลูน่าก็มืดมน เธอค่อย ๆ ทำแผลให้เขาอย่างระวังพลางพึมพำ “ตอนนั้นฉันโกรธนี่คะ...”“อืม” โจชัวยิ้มบาง ๆ “เพราะว่าอารมณ์โกรธชั่ววูบของเธอ เธอต้องทำหน้าที่ทายาทำแผลให้ฉันไปอีกสองสามวันนะ”ลูน่าพยักหน้า “ค่ะ”เขาได้แผลก็เพราะเธอ ก็ถูกต้องแล้วที่เธอจะดูแลเขา ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเธอเข้าใจเขาผิดจริง ๆ ก็เป็นเรื่องฉลาดกว่าที่อลิซจะไม่เห็นรอยที่ไหล่เขาเพื่อป้องกันเ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 398

    “ทำไมคราวนี้เกว็นถึงเลือกที่จะปกป้องเธอล่ะ?”ลูน่าหันหน้าไปทางอื่น เธอไม่กล้ามองโจชัว “อย่างที่ฉันพูดไป เพราะธีโอค่ะ”การจ้องมองของโจชัวก้าวร้าวเกินไปสายตาอันตรายของเขาทำให้ลูน่ารู้สึกราวกับว่าความลับของเธอจะถูกเปิดเผยได้ในวินาทีถัดไป“คิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ?” โจชัวหัวเราะเยาะ “ธีโอเป็นศิลปินที่เกว็นและเบ็นชอบจริง ๆ แต่เหตุผลหลักที่พวกเขาชอบธีโอก็เพราะอลิซ อลิซชอบเขา ทั้งสองจึงได้รู้จักงานของธีโอและชอบงานศิลปะของเขา”โจชัวมองใบหน้าของลูน่า เขาอยากดูว่าเธอเป็นคนแบบไหนจากใบหน้าของเธอ“เบ็นและเกว็นคงไม่ทรยศอลิซเพราะธีโอ”ลูน่ากัดริมฝีปากของเธอ ในขณะนั้น เธอไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี ดังนั้นเธอจึงหายใจเข้าลึกแล้วหันไปมองเขา “คุณยังไม่ได้ตอบฉัน คุณบอกให้คนพวกนั้นทำร้ายเบ็นหรือเปล่า?”โจชัวมองเธอ สายตาของเขาเย็นชาและคลุมเครือ “เธอคิดว่ายังไงล่ะ?”ลูน่าอยากจะบอกออกไปว่า เธอคิดว่าโจชัวคือคนที่สั่งให้พวกเขาทำแบบนั้นอย่างไรก็ตาม เธอก็อยากรู้ว่าเขาจะโกหกแบบไหนอีก ดังนั้นเธอจึงหัวเราะเบา ๆ “สิ่งที่ฉันคิดไม่ใช่ความจริงนี่คะ เหมือนกับที่ฉันคิดว่าคุณจะไม่ให้ฉันดื่มในเหตุการณ์เหมือนเมื่อคืน แต่

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 399

    ลูน่าเลื่อนอ่านข่าวอีกครั้ง ยิ่งเธออ่านมันเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกหายใจไม่ออกข่าวดังกล่าวไม่เพียงแต่ระบุชื่อของเกว็นเท่านั้น แต่ยังมีบันทึกเสียงของเธอแนบอยู่อีกด้วยเธอเล่นบันทึกเสียงนั้นด้วยมืออันสั่นเทาทันใดนั้นเสียงที่สงบและไร้อารมณ์ของเกว็นก็ดังไปทั่วห้อง “ถูกต้องค่ะ ฉันเป็นคนเปิดโปงพวกเขาเอง ฉันยินดีที่จะรับผิดชอบทางกฎหมายสำหรับรูปภาพพวกนี้ที่ฉันเผยแพร่ ส่วนลูน่าและโจชัวมีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสมหรือไม่ ฉันจะจัดงานแถลงข่าวพรุ่งนี้และอธิบายทุกอย่างให้ทุกคนฟังอย่างชัดเจน“พรุ่งนี้เก้าโมงเช้าที่หอประชุมเล็ก ๆ ใกล้กับโรงเรียนมัธยมโอเชียนเรย์ของเมืองซี ฉันจะจัดงานแถลงข่าวเล็ก ๆ ฉันยินดีต้อนรับเพื่อน ๆ ทุกคนที่กังวลว่าลูน่าได้เข้าไปแทรกกลางชีวิตสมรสของโจชัวให้มาเข้าร่วม ฉันจะตอบทุกคำถามของพวกคุณเอง”การบันทึกสิ้นสุดลงตรงนั้นลูน่าอ้าปากค้างขณะที่จับโทรศัพท์ไว้แน่นเกว็นเพิ่งกลับมาคืนดีกับเธอเมื่อคืนแท้ ๆ เธอรู้ว่าตอนนี้ลูน่าคือลูน่า กิบสันด้วย แล้วทำไม…อีกทั้งยังมีเรื่องหอประชุมเล็ก ๆ ใกล้โรงเรียนมัธยมโอเชียนเรย์นี่อีก โอเชียนเรย์เป็นสถานที่ที่เธอและเกว็นเข้าเรียนพร้อมกัน หอ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 400

    บางทีอาจเพราะเขารู้สึกได้ว่าบรรยากาศมันค่อนข้างไม่ปกติ ลูคัสจึงไม่ได้พูดอะไรสักคำ เขาวางอาหารเที่ยงไว้บนโต๊ะกาแฟแล้วรีบออกไปประตูถูกปิดลงอีกครั้งลูน่าเงยหน้าขึ้นแล้วกวาดตามองอาหารบนโต๊ะมันเป็นอาหารที่ปกติเธอจะชอบกิน แต่ในขณะนั้นเธอไม่มีอารมณ์จะกินแต่ทว่าเธอหิวมาก ตอนนี้เธออาจจะกำลังทุกข์ทรมานทางอารมณ์ แต่นั่นก็ไม่สามารถหยุดความหิวของเธอได้ลูน่าหายใจเข้าลึกแล้วลุกจากโซฟา เธอเดินไปที่โต๊ะกาแฟแล้วนั่งลงเพื่อหยิบอาหารออกมากลิ่นของอาหารกระตุ้นความอยากอาหารของลูน่า และเธอก็หยิบช้อนส้อมขึ้นมาและกินอย่างหิวโหยทันทีผ่านไปได้ครึ่งทาง ในที่สุดเธอก็ไม่รู้สึกหิวอีกต่อไปในขณะเดียวกัน เธอก็จำได้ว่าโจชัวที่อยู่ข้าง ๆ เธอยังไม่ได้กินอาหารอะไรเลยเช่นกันเธอเม้มริมฝีปากและหันหน้าไปโดยไม่รู้ตัวโจชัวเอนหลังบนโซฟาอย่างสง่างาม มือข้างหนึ่งตกอยู่ข้างตัวเขา ส่วนอีกมือหนึ่งอยู่บนโซฟาพลางมองดูลูน่าเรียบ ๆเมื่อเห็นว่าเธอมองเขา โจชัวก็ยิ้มเล็กน้อย แต่สายตาของเขากลับเรียบเฉย “เธอกินก่อนเลย”ลูน่าไม่ได้ตอบสนองทันที เธอขมวดคิ้วและมองดูเขา “คุณไม่ได้บอกว่ายังไม่ได้กินข้าวเช้าด้วยเหมือนกันเหรอคะ ค

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 401

    ลูน่าอดไม่ได้ที่จะชะงักไปกับคำพูดของเขาหลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็กลับมาได้สติรู้สึกตัวจากความทรงจำอันไม่พึงประสงค์เหล่านั้นลูน่าเงยหน้าขึ้นและมองโจชัว “เราอยู่ในเมืองซี ไม่ใช่เมืองบันยันนะคะ”โจชัวกินอาหารหนึ่งคำอย่างสง่างาม เขาเยาะเย้ย “ฉันยังมีหนทางของตัวเองอยู่ แม้ว่าเราจะอยู่ในเมืองซีก็ตาม” เขากล่าวราวกับว่ามันเป็นข้อเท็จจริงลูน่าส่ายหัว“ไม่ว่าคุณจะทำหรือไม่ทำ แล้วต่อไปล่ะคะ? ไม่ว่ายังไงเราก็ยังต้องออกจากเมืองซีไป”ลูน่าสูดหายใจเข้าลึก “ในขณะที่เรายังอยู่ในเมืองซี ฉันยังสามารถโต้ตอบกับสิ่งที่เธอพูดได้ แต่ถ้าเราจากไปแล้วและพวกเขาหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาพูดอีกครั้ง เราก็จะไม่สามารถทำอะไรได้เลย”โจชัวขมวดคิ้ว น้ำเสียงของเขาเย็นชาและใช้อำนาจในขณะที่เขากล่าวเย้ยหยัน “เธอคิดว่าฉันไม่สามารถจัดการกับตระกูลที่อ่อนแออย่างลาร์สันได้หรือไง?”ตราบใดที่ต้องการ โจชัวก็สามารถทำได้แม้ว่าพวกเขาจะออกจากเมืองซีไปแล้วก็ตามเขาจะทำให้เกว็นเก็บเรื่องนี้ให้เงียบไปตลอดกาลเองแน่นอนว่าลูน่าก็รับรู้ถึงความสามารถของเขาเช่นกันมันก็แค่...“ฉันไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณคุณมากเกินไป”เธอลดสายตาลงและมองดูอ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 402

    “คุณจะได้กลับไปหาลุงแอนดี้ค่ะ”จากนั้นเฮลีย์ก็เก็บโทรศัพท์ของตัวเองเข้ากระเป๋าแล้วจากไปและในทันทีที่เฮลีย์จากไป เกว็นก็ได้รับสายจากอลิซทันที“เกว็นนี่...” เสียงของอลิซที่ปลายสายดูเหมือนเธอกำลังร้องไห้ “ขอบคุณมากที่ช่วยฉันนะ! เธอเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉันเลย!”เกว็นกัดริมฝีปากของเธอแน่นกว่าเดิม “ไม่เป็นไร…”อลิซคุยกับเกว็นอย่างตื่นเต้นอยู่พักหนึ่งก่อนจะวางสายไป“เกว็นนี่”เบ็นซึ่งนอนอยู่บนเตียงมองดูเกว็นอย่างจนปัญญา “คุณวางแผน…จะใส่ร้ายลูน่าในงานแถลงข่าวเช้าวันพรุ่งนี้จริง ๆ เหรอ?”เกว็นหลับตาลง “ฉันไม่มีทางเลือก”แม้ว่าลูน่าจะเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเธอในโรงเรียนมัธยม แต่พวกเขาก็ไม่มีพลังมากพอที่จะต่อกรกับคนพวกนั้นอลิซได้รับการสนับสนุนจากเฮลีย์ ในขณะที่เฮลีย์ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลวอลเตอร์ซึ่งมีอำนาจมากพอที่จะควบคุมทั้งเมืองซีได้เธอไม่สามารถขัดขืนได้เลย…ลูน่านอนอยู่บนโซฟาและหลับไปโดยไม่รู้ตัวหลังจากนั้นโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมันเป็นสายมาจากธีโอ“ลูน่า ตอนนี้คุณอยู่ไหน?” เสียงของเขาเต็มไปด้วยความวิตกกังวล “ผมเพิ่งออกมาจากสถานีตำรวจและได้ยินคนเริ่มพูดถึงคุณ ผมโท

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 403

    ลูน่าขี้เกียจเกินกว่าจะมาพูดเรื่องไร้สาระกับอลิซต่อเธอมองไปยังผู้หญิงที่พยายามยั่วยุเธออย่างโจ่งแจ้ง “ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณนายลินช์ คุณคงจะต้องจับตาดูเขาให้ดี ไม่อย่างนั้น…”ลูน่ายิ้มขณะที่เดินไปหาอลิซเพื่อกระซิบข้างหูเธอ “ไม่อย่างนั้น ถ้ามีผู้หญิงคนอื่นเข้ามาจับคุณลินช์ด้วย คำโกหกทั้งหมดของคุณก็จะสูญเปล่านะ”ลูน่าหันหลังและจากไป ปล่อยให้อลิซตกตะลึงและมีความโกรธเคืองปรากฏในดวงตาของเธออลิซยืนนิ่งอยู่ที่เดิมและมองดูลูน่าจากไปด้วยหมัดของเธอที่กำแน่นลูน่าจองหองมากกว่าเดิมอีก!…ที่ล็อบบี้ ลูน่านั่งลงบนโซฟาและรอให้ธีโอมาถึงเธอง่วงนอนเล็กน้อยจึงหลับตาพักผ่อนบนโซฟานิดหน่อย“วันนี้เจ้านายเราไปไหน?”“ฉันไม่รู้ ไม่ว่าเราจะติดต่อเขาอย่างไร ผู้ช่วยของเขาก็เป็นคนรับสาย แต่เราจะถือเอาคำพูดของผู้ช่วยมาเป็นคำสั่งจากเจ้านายไม่ได้น่ะสิ น่ารำคาญจริง ๆ เลย!”“เจ้านายมักจะมาตอนเที่ยงเพื่อตรวจดูทุกครั้งไม่ใช่เหรอ? วันนี้เขาไม่อยู่ที่นี่ มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาหรือเปล่า?”เสียงของพนักงานโรงแรมดังก้องอยู่ในหูของลูน่าคิ้วของเธอขมวดเข้าหากันตามสัญชาตญาณ แอนดี้ ลาร์สัน หายตัวไปงั้นเหรอ?สัญชาตญาณข

Latest chapter

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 450

    “งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 449

    “เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 448

    ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 447

    โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 446

    “คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 445

    บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 444

    วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 443

    มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 442

    “คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status