All Chapters of ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก: Chapter 381 - Chapter 390

“โจชัว ลินช์ คุณไร้หัวใจขนาดนี้ได้ยังไง?”ใบหน้าของโจชัวและอลิซเปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ำแทบจะพร้อมกันเมื่อได้ยินคำพูดของลูน่าเขาจ้องมองลูน่าและไม่พูดอะไรลูน่ายิ้มขณะที่เธอหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาอีกครั้ง ด้วยความช่วยเหลือจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ เธอกล่าวเยาะเย้ย“เมื่อหกปีที่แล้ว คุณทำร้ายลูน่า กิบสันจนเธอเกือบเสียชีวิต แต่ตอนนี้คุณกำลังแสดงความรักต่ออลิซคนนี้ คุณกำลังแกล้งทำแบบนี้เพื่อใคร?”ลูน่ากำลังยั่วโมโหโจชัวอย่างรุนแรง “เธอพูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน?”อลิซกัดฟัน เธอรีบออกจากอ้อมแขนของโจชัวทันทีขณะที่เขาโกรธเธอปล่อยให้ลูน่าพูดต่อไม่ได้! ลูน่าต้องหยุดพูดเดี๋ยวนี้!เธอกลัวว่าประโยคถัดไปที่ลูน่าพูดจะกลายเป็นการสารภาพกับโจชัวว่าเธอคือลูน่า กิบสันตัวจริงแล้วนั่นแหละจะเป็นหายนะที่แท้จริง!เมื่อคิดอย่างนั้น อลิซก็กัดฟัน ยกมือขึ้นและตบหน้าลูน่าอย่างโหดร้ายการตบของเธอรุนแรงและหนักหน่วงลูน่าที่เมาอยู่สูญเสียสมดุล เธอชนกับเก้าอี้ที่อยู่ข้างหลังและล้มลงไปกองกับพื้นพร้อมกับเก้าอี้โครม!มันเจ็บ ไม่ใช่แค่ใบหน้าของเธอเท่านั้น แต่ยังรวมถึงร่างกายของเธอด้วยหน้าท้องและแขนของเธอชนกับขอบมุมเก้าอี

เสียงทุ้มต่ำของโจชัวเหินห่าง แต่ก็ยังหนักแน่อลิซหัวเราะเบา ๆ “โจชัว ถ้าธีโอไม่ใช่แฟนของเธอ ทำไมเธอไม่ปฏิเสธแรง ๆ ตอนธีโออ้างว่าเขาเป็นแฟนของเธอล่ะ?”โจชัวขมวดคิ้วแล้วมองดูเธอ “ทำไมลูน่าไม่ปฏิเสธคุณแรง ๆ ตอนคุณให้เธอดื่มล่ะ เธออยากดื่มแอลกอฮอล์นั่นเหรอ?”ใบหน้าของอลิซซีดลงเล็กน้อย เธอต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่โจชัวขัดจังหวะเธอเขาหายใจเข้าลึก “ไม่ว่ายังไง ผมก็เป็นคนพาลูน่าออกไปมาดูงานครั้งนี้ เธอเมาเพราะผม ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอในคืนนี้ ผมก็ไม่อาจละทิ้งความรับผิดชอบได้อยู่ดี”จากนั้นโจชัวก็กวาดตามองลูคัสอย่างเย็นชา “นายยังยืนอยู่ที่นี่ทำไมอีก ไปตามหาเธอสิ!”ลูคัสลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะจากไปอย่างรวดเร็วอลิซกัดฟันอยู่ในใจ“โจชัว คุณปฏิบัติกับพนักงานของคุณดีจัง…”“ยังไม่ดีพอ” เสียงของโจชัวเย็นชา “ถ้าทำได้ดีพอ เธอก็คงไม่ต้องดื่มแทนผมจนสุดท้ายต้องมาอยู่ในสภาพนี้”เขามองอลิซด้วยแววตาเรียบเฉย “ผมหวังว่าเหตุการณ์คืนนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่มันเกิดขึ้น คุณต้องจำไว้ว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต คุณจะรวมกลุ่มกับคนนอกมาบังคับให้พนักงานของเราดื่มไม่ได้”อลิซพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง เธอซุ

ทำไมเขาถึงไม่เคยคิดเลยว่ารูปร่างของลูน่าคล้ายกับเด็กผู้หญิงคนนั้นมาก...พวกเขาทั้งสองวิ่งกันอยู่นานจนมีรถบีเอ็มดับเบิลยูสีดำมาจอดตรงหน้าพวกเขา “ขึ้นมา!”คนที่อยู่ในรถคือเบ็นแฟนของเกว็นลูน่าขมวดคิ้ว ก่อนที่เธอจะพูดอะไร ธีโอก็เปิดประตูรถแล้วดึงลูน่าเข้าไปในรถ “นี่เพื่อนที่ผมบอกว่าจะมารับเรา”ด้วยเวลาที่เร่งรัดลูน่าจึงไม่มีเวลาถามคำถามและขึ้นรถทันทีเบ็นพาพวกเขาไปบ้านพักชานเมืองใกล้ ๆ เมืองซี“นี่คือบ้านใหม่ของเกว็นและฉัน มีคนอยู่ไม่มากนักในพื้นที่เล็กๆ แห่งนี้ ดังนั้นมันน่าจะปลอดภัย”เมื่อพวกเขาลงจากรถ เบ็นก็พาลูน่าและธีโอเข้าไปในวิลล่าหลังใหม่ด้วยความคุ้นเคย “เกว็นได้ยินว่ามีคนเมา เธอจึงเตรียมซุปแก้แฮงค์ไว้ให้คุณด้วย”ตอนนั้นเองที่เบ็นกวาดตามองลูน่าอย่างเย็นชา “ผมแค่ไม่คาดคิดว่าเพื่อนขี้เมาที่อาจารย์อัลเลนพูดถึงคือคุณ”“ฉันไม่คิดว่าเพื่อนที่น่าเชื่อถือที่ธีโอพูดถึงจะเป็นคุณเช่นกัน” ลูน่าเยาะเย้ยเธอหายใจเข้าลึกหันหลังแล้วกำลังจะจากไป “ขอบคุณที่ช่วยเราออกจากเรื่องวุ่นวายนี้นะคะ คุณเซลเลอร์ แต่ฉันจะไม่ไปเหยียบบ้านคุณ”แม้ว่าเกว็นและลูน่าจะเป็นเพื่อนข้างโต๊ะกันสมัยเรียนมัธยมปลา

เกว็นสูดลมหายใจเข้าลึกและกระโจนเข้าหาลูน่าแล้วกอดเธอไว้ในอ้อมแขน“ฉันน่าจะเดาได้เร็วกว่านี้! ฉันควรจะเดาได้!”ลูน่าไม่สามารถกลั้นน้ำตาได้อีกต่อไป เธอยกมือขึ้นแล้วตบหลังเกว็นเบา ๆ “เธอช่วยฉันเก็บเป็นความลับได้ไหม?” เธออ้อนวอนเสียงแผ่วเบาเกว็นพยักหน้าขณะที่น้ำตาไหลอาบใบหน้าของเธอ “อืม! ไม่ต้องกังวล! เบ็นกับฉันจะไม่บอกใคร!”จากนั้นเกว็นก็มองดูใบหน้าที่ไร้ที่ติของลูน่า “ทะ…ทำไมเธอถึงเปลี่ยนหน้าไปล่ะ?”ลูน่ายิ้ม “เพราะฉันตกหลุมรักคนที่ไม่สมควรรักน่ะ”“เข้ามาดื่มชาก่อนเถอะ”เบ็นก็ค่อนข้างตื่นเต้นเช่นกัน เขาเทชาแล้วเรียกทั้งสามคนเข้ามาคืนนั้น ลูน่าและเกว็นคุยกันเป็นเวลานานจนถึงเวลาตีสาม เกว็นก็ทนไม่ไหวจึงขึ้นไปนอนที่ชั้นบนลูน่าและธีโอถูกจัดให้เข้าพักในห้องรับรองแขกบนชั้นสามสองห้องแยกจากกันพร้อมกับระเบียงที่แยกจากกันลูน่านอนไม่หลับจึงเดินไปที่ระเบียงเพื่อดูดาว เป็นเรื่องบังเอิญที่ธีโอก็อยู่ที่ตรงระเบียงนั่นด้วยทั้งสองคนถูกกั้นด้วยราวกั้น หลังจากทักทายกัน ลูน่าก็อดไม่ได้ที่จะถามคำถามที่ทำให้เธองุนงงตลอดทั้งคืนออกไป“คุณรู้ได้ยังไงว่าฉัน…”“คุณพูดเองน่ะ” ธีโอขัดจังหวะก่อนที่เ

โจชัวขมวดคิ้วแน่นขณะมองเธอหัวจรดเท้าด้วยแววตาซับซ้อนเธอมีรอยคล้ำใต้ตา ในขณะที่เมื่อคืนดูเหมือนเธอจะนอนไม่หลับ แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรโจชัวลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก“ลูน่า”เกว็นนั่งบนพื้นข้าง ๆ ขณะที่จับเบ็นไว้แน่น เธอมองลูน่าด้วยดวงตาสีแดงก่ำขาของเบ็นยังคงมีเลือดออกอยู่ลูน่าเม้มริมฝีปากของเธอแล้วมองดูโจชัวอย่างใจเย็น“คุณลินช์ คุณกำลังตามหาฉันอยู่ ฉันก็อยู่ที่นี่แล้ว คุณไม่จำเป็นต้องทำให้พวกเขาเดือดร้อนไปมากกว่านี้อีก”จากนั้นเธอก็มองดูเลือดบนพื้นและขมวดคิ้วแน่น “ไปหาหมอเถอะ”เกว็นกัดริมฝีปากของเธอแล้วมองโจชัวอย่างหวาดกลัวหากไม่ได้รับการอนุมัติจากโจชัว เธอก็ไม่กล้าแม้แต่จะทำแผลให้เบ็นด้วยซ้ำโจชัวมองดูเบ็นซึ่งหน้าซีดเนื่องจากการเสียเลือดอย่างสงบ จากนั้นจึงมองไปที่เกว็นซึ่งอยู่ข้าง ๆ เบ็น เขาค่อย ๆ ยิ้ม “ไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้”เกว็นชะงักเล็กน้อยที่นี่เป็นบ้านของพวกเขา ถ้าเธอพาเบ็นไปโรงพยาบาล โจชัวจะไม่ทำอะไรที่เขาอยากทำเหรอ?หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็เปลี่ยนความคิดของตัวเอง แม้ว่าเบ็นและเธอจะอยู่ที่บ้าน โจชัวก็ยังมีอำนาจมากพอที่จะทำอะไรก็ได้ที่เขาอยากทำใน