All Chapters of Somebody Out There Who Will: Chapter 141 - Chapter 150

*****RAIN***** "SO, PAANO ito? We have two winners here, iisa lang ang prize?" ani nurse Jinky matapos malaman na hinila rin no'ng isang nurse si Kim para i-pantapat sa kaniya. "Magbobotohan ba tayo kung sino ang mas maganda sa dalawa nating binibini rito?" The audience made some noise, it was indistinct but Kim's name reaches her ears. They prefer her to win, they like Kim more than her. Naging malinaw ang sigawan, si Kim ang lumulutang na pangalan pero na-agaw ni Doc. Salvador ang pansin niya nang malakas nitong isigaw ang pangalan ni Rain. He even stood to shout louder, natanaw niya rin doon ang girlfriend nitong humihiyaw para sa kaniya. What a team-up! "No need for voting," ani Kim habang naka-taas pa ang kamay nito. "Alam naman na natin kung sino talaga ang panalo" "What do you mean, Kimmy?" tanong ni nurse Jinky. Ngumiti ito kay Rain nang magtama ang mga mata nilang dalawa, hindi niya 'yun agad nasuklian dahil hindi pa rin maayos ang pakiramdam niya. "Na-una silang dumatin

*****RAIN***** MABILIS DIN iyong ibinalik ni Rain sa mesa nang marinig niya ang mga yapak ni Art patungo sa kuwarto, hindi nito isinara ang pinto para maririnig niya si Rain kung may kailangan ito kaya naman mabilis lang na naka-pasok ang binata. Lumapit ito sa kaniya dala ang tray ng umuusok na sabaw, mga prutas at juice. Ngumiti si Rain nang lapitan siya ni Art, ibinaba nito sa paanan niya ang tray para alalayan siyang umupo pagkatapos mula sa harapan ay sinikop naman nito ang buhok niya para talian. Habang magkalapit sila, hindi ma-iwasan ni Rain na titigan ang napaka-lambot at nakaka-takam nitong labi. "There," anito pagkatapos. "Better. Now, you should eat before we rest again." "Rest again?" gulat na tanong ni Rain. May kung anong nangislap sa mga mata nito. "What is wrong? Ayaw mong magpahinga? May iba kang gustong gawin?" Nag-init muli ang mukha niya nang may ibang maisip sa tanong ng binata. "Ammm, ang ibig kong sabihin ay gabi na at baka hinahanap na ako ni papa. Kailan

*****RAIN***** BASE SA oras na naka-tala sa ilalim ay pitong oras na nang ma-send iyon sa kaniya, habang ang kasunod na no'n ay ang larawang hindi pa rin niya mabuksan dahil mahina ang signal sa lugar o sadya marahil marami lang ang gumagamit. Kalaunan ay dumating si Jan kasama ang orders nila kaya't kaagad niyang pinatay ang cellphone niya pagkatapos ay itinago na 'yun sa kaniyang bag. She sat properly before turning to Jan, the witch is back with her not-so-cute pout again. Ang sarap ding sampalin nitong si Jan! Magpapasko at napaka-badtrip ng timpla. "Itsura mo?" Hinila niya mula rito ang tray at siya na ang nag-ayos ng pagkain nila sa table. "Naaasar ako roon sa sinundan ko-- napaka-tagal mag-order. Akala mo kanila itong lugar," sambulat nito. "Ano ka ba? Gano'n talaga, 'no!" Napa-irap na siya rito dahil sa kababawan ng ikina-iinis niya. "Nahuli ka sa kanila kaya't maghihintay kang talaga." Imbes sumagot ay dumirekta ang matalim nitong titig sa kung saan, sinundan 'yun ni Rai

*****RAIN***** EVENING CAME so fast, fireworks were already making noises outside. Sina Wind at Jan ay kanina pa rin nag-iingay sa labas habang nag-iihaw naman ng barbecue roon sa bandang garden ang kanilang mga magulang. Everything looks good and ready; their Christmas tree was filled with gifts and chocolates, and their food for later is almost done. It's just that Rain can't feel the excitement like what everyone feels for the up-coming midnight. She's still numb as of the moment, she can't find the joy or the happiness for this season. Her heart feels dull and heavy. Huminga siya nang malalim, hinayaan niyang mahulog muli ang sarili sa kaniyang kama. Titig lamang si Rain sa puting kisame sa itaas, hindi niya malaman kung ano ang dapat niyang isipin o maramdaman. Her mind has been so haywire that she doesn't know which of her million thoughts she should entertain first. Pinipilit niyang ibaling na lang ang pag-iisip sa mga regalong nasa paanan ng Christmas tree sa may sala, alin

*****RAIN***** HINDI NIYA gustong sabihin kina Jack at Jan ang problema niya dahil alam niyang may magka-ibang komento ang dalawa tungkol doon, although may sense naman minsan ang mga talak nila. But knowing Jan— she's a fan of her Sir Art. For sure she will just defend him in any way she could do, bubulagin siya nito sa mga ideyang baka kailangan niya nang talikuran, so she would understand better that three years is a different story... And about Jack, she hates Art whether she admits it or not. Lumala 'yun nang malaman nito ang ginawang pag-aalok sa kaniya ni Art ng pera ng ina nito para iwanan siya ni Rain noon. Rain explained it to her very well, that he only did that to push her away from his then dangerous life. But Jack is Jack, and she'll think what she wants to think and feel what she wants to feel. Pagkatapos no'n ay hindi nabago ang judgement nito kay Art, at alam ni Rain na lalasunin pa ng mga paranoid ideas nitong lalo ang utak niya para tuluyan na nga niyang layuan si