All Chapters of Somebody Out There Who Will: Chapter 161 - Chapter 170

*****RAIN***** PUMASOK SI Rain sa banyo matapos ang ilang minutong kuwentuhan nila ni Nurse Jinky sa may pasilyo. Kasalukuyan siyang naghuhugas ng kamay sa may sink nang bumukas ang pinto roon at pumasok ang dalawang nurse na pamilyar sa kaniyang paningin. Palihim na ikinataas ng kilay niya ang sulyap at ngisi ng mga ito mula sa salamin. "Anne..." tawag ng babae sa kasama nitong tumuloy naman sa gilid na cubicle. "Have you heard about the lastest chika about Doc. Sevilla and Nurse Kim?" Mas tumaas pa ang kilay ni Rain, here they are again! Mas napapagod pa siya ngayon kumpara noong nakaraang mga araw. Why does she have to deal with these persons and these insinuations? Pinatay ni Rain ang gripo sa sink, since walang tissue at mukhang sira ang hand dryer ay nagwisik na lang siya ng basang kamay para maka-alis na kaagad doon because obviously to stay there for a bit longer will cause her more irritation. "What the hell!" Tili ng nagmamagandang si nurse Lovely sa ikatlong sink na nag

*****RAIN***** BUMALIK SI Rain sa maliit nilang opisina pagkatapos niyang kumain, ina-sikaso niya roon ang mga suppliers na kailangang kontakin, inaral niyang muli ang inventories at na-ngiti nang ma-check na niya ang lahat-lahat sa kaniyang mesa. Bago siya lumabas ay tumawag sa kaniya si Jack para mangamusta, alam nito ang nangyari since she already called this morning and Hyman surely updated her. Like the usual, maraming sermon ang tinanggap niya rito. Mostly, crazy nags from her but she still appreciated her friend's concern. The call lingers when Jean took over of the phone to sing for her so that her weariness and bad feelings would fade away. "Can't wait for you to come back, Jean. I miss your tight hugs and sweet kisses," lambing niya rito. "I miss you so much, tita ganda." "Tama na 'yan, Jean. Give it back because I still have reminders for your, tita ganda." Dinig ni Rain ang malakas na tinig ni Jack sa kung saan. "Bye po tita ganda, love you." "Love you, baby." "Yeah

*****RAIN***** PUYAT SIYANG bumangon nang sikatan siya ng mainit na araw mula sa bintana ng kwarto, umubos si Rain ng halos isang oras sa paggalaw na parang zombie para lang mai-handa ang sarili sa pagpasok sa trabaho. She went downstairs after a few routines, and head directly to the counter for her coffee. She's still sleepy and she keeps on yawning every passing minute, ihininto niya lang nang tumabi na siya kay Wind para sumabay sa agahan nila. She could feel some eyes piercing her like a criminal they need to guard down. She's starting to fill her plate with the delicious garlic rice and chicken adobo when her papa suddenly spoke about her look, her eye bags, and paleness. Ibinaba nito ang kaniyang tasa para mas titigan pa siya nang mabuti. Inosente niya itong sinulyapan, tsaka bahagyang ngumiti. "Puyat lang, pa. But I'm fine." "Ayan kana naman sa puyat but 'I'm fine' mo." Nag-angat ito sa kaniya ng kilay at hindi natutuwang pinanonood ang pagnguya ni Rain. "Tapos mamaya ay m

*****RAIN***** "I AM NOT two timing, Jan," pagtatama niya sa sinabi ng kaniyang pinsan bago nagmartsa palayo mula rito. But the witch followed her with annoying giggles. "Of course, wala sa lahi na'tin 'yun. I'm just saying, 'yan kasing KAIBIGAN mo masyadong touchy and sweet. Kung iba akong tao ay gano'n talaga ang iisipin ko." "Kung anuman ang nakikita mo sa aming dalawa, it's natural. Gano'n kami noong nasa hotel pa nila ako, wala iyong ibang ibig sabihin... At kung mayroon man, I can't do two timing because I'm free as f*ck now." And she sounded whining with that. "Rain!" Her eyes bulged as if they're gonna explode, she stared at her in disbelief. Bago pa ito makapagtanong ay dinagdagan na niya ang kaniyang eksplenasyon, nilahad niya rito ang lahat ng nangyari nang gabing 'yun. Mababakas sa mukha ni Jan ang lungkot na siya pa ring nana-nalaytay sa dibdib ni Rain hanggang ngayon, sinikap niyang pa-urungin ang nagbabadyang mga luha sa mata niya dahil hindi angkop na lugar para

*****RAIN***** DIRETSO ANG mabibigat na mga hakbang ng papa ni Rain patungo sa loob ng kanilang bahay, kung hindi siya nagkakamali ay magkukulong na ito sa kuwarto at hindi na lalabas. He's ruining their celebration for what again? Because Tan was there and he's not okay with his presence? Nagpaalam siya sa tatlong naroroon para mabilis na sundan ang ama, pinigilan siya ni Tan pero dahil sira na rin ang mood niya para sa unang mga oras ng bagong taon ay hindi siya nagpa-pigil pa. She raced with her dumb heartbeats, her papa's already climbing upstairs when she entered the house. She ran again to reach him, and when she did she immediately blocked his way so he'd stop. "Oh, bakit umalis ka roon sa walang modo mong kasama?" "Dahil hindi ko gusto ang pagtrato mo kay Tan, pa." Matapang niya itong tiningnan sa mata, she equaled the irritation written on his face. "Papa, saan ka ba nanggagaling, ha? Bakit mo kailangang i-trato si Tan nang gano'n?" "Dahil ayoko siya para sa'yo," simple n