All Chapters of Somebody Out There Who Will: Chapter 171 - Chapter 180

*****ART***** "WHATEVER that is, mom, I'm sure it wasn't as bad as what you were thinking. So, please tigilan na ninyo si Rain." Ngumisi ito at tumango. "I felt so bad seeing you acting this confident of her, when the woman you were fighting for is out there playing fire with someone else..." Sabi na't may sasabihin na naman itong hindi maganda. Hindi na magugulat si Art, kahit kailan naman ay wala itong nasabing maganda kay Rain. Ang nakakapagtaka lang ay kung bakit pa nito pinakikialaman ang dalaga? Tapos na ang problema nito sa kanila, hindi ba? The world has known about him, right? Also her relationship with his father is getting better now, ano pa ba? "You see, that girl will also take same path with her mother," natatawa nitong saad. "Hindi rin siya makukuntento sa iisang lalaki lang." Nanguyom ang palad ni Art sa inis, alam naman niya ang bagay na iyon pero hindi niya nagugustuhan ang tono ng kaniyang mommy. Sumidhi pa iyon nang ilahad nito sa kaniyang cellphone ang mga la

*****RAIN***** SUMABAY NA RIN sa pag-uwi nito sina Jan, Wind at Tita Tin. Nang maka-alis sila'y bumalik na si Rain sa kwarto para muling bantayan ang ama, hinila niya patungo sa tabi nito ang isang silya at doon namalagi habang naka-titig sa nahihimbing niyang ama. It's been a while now since she stared at his face this close and this long, hindi niya masyadong nabibigyang pansin ang mga pagbabago o ang pagtanda nito dahil sa pagiging abala nila pareho. The tiny stubbles beneath his jaw were now as colored as his hair, on the skin of his diamond-shaped face were creases of wrikles, mostly laid on his forehead. His thin lips looks dry. He usually smiles a lot, but Rain doesn't know if it's real or just for the show. Habang halos magka-sukat na ang kanilang mga katawan, malaki ang ipinagbago ng katawan nito at alam ni Rain na mayroon na ring iniinda ang kaniyang papa subalit wala itong binabanggit sa kaniya. Isa iyon sa ikinabibigat ng kaniyang dibdib ngayon... he's acting the same a

*****RAIN***** BUMABA SI Rain pagka-gising para sa late lunch, habang nag-iinit ng ulam sa microwave ay bumaling siya sa mga stock nila sa pantry. Until an idea popped in her head. Dali-dali niyang inayos ang chicken breast, lettuce, cheese, tomato at mayonnaise sa counter top. Naghugas siya ng kamay bago gumawa ng healthy snack para sa pamilya niyang nasa hospital. Rain was slicing the tomatoes when Jan made some noises outside, she stopped for a while to open the gate. Sabay silang pumasok sa kusina, bumalik siya sa ginagawa niya habang dumiretso naman ito sa fridge para uminom ng juice. Inilapag nito ang mga gamit niya sa countertop kasama ang isang pamilyar na box. Napa-angat si Rain ng kilay nang makita 'yon. "Dumaan ka sa cafe?" saliksik niya habang inaayos sa toast ang mga gulay. "Nope, galing lang akong office." Binaba nito ang baso tsaka tumabi sa' kaniya. "Pagka-out ko ay dumiretso agad ako rito, sabi ni momsh nandito ka." "Oh! so, sino palang nagbigay niyang cupcakes s

*****RAIN***** IT WAS just a split second when guilt wrapped her again, she bit her lower lip and swallowed hard. "Ah, I... I was heading to your kitchen to cook when your paintings suddenly caught my eyes... I was amazed, na-aliw ako kaya hindi ko namalayang naka-pasok na pala ako..." Sinubukan niyang ngumiti, subalit na-bahaw lamang iyon dahil walang nagbago sa mukha ni Tan. "I'm really sorry, namangha lang talaga ako." "Really?" he said it like it's hard to believe. "I'm telling truth. They are fantastic, I'm not into arts but I found your artworks something awesome... Lalo 'yung dambuhalang portrait sa itaas." Parehong lumipad ang mata nila sa babaeng may pakpak na naka-upo sa damuhan. "She's wonderful—" "Yeah and I guess you are done praising them, let's go back to the kitchen now?" Nanabang bigla ang tono nito. Mabilis namang tumango si Rain. "Ahh... sure." He led the way, labag man sa loob niyang iwan na roon ang mga paintings ay sumunod pa rin siya kay Tan. Diretso ito

*****RAIN***** MAAGANG nag-discharge ang papa ni Rain dahil nagsasawa na raw ito ng kakahiga sa kama at sa amoy ng hospital. Inabisuhan na rin naman siya ni Doc. Salvador noong isang araw ngunit hindi siya kaagad kumilos dahil mas payapa ang loob niyang naroon lang ang ama niya sa isang silid at nagpapahinga. But then, her conscience has been striking her every chance possible... kaya naman sa ikatlong araw ay pinagbigyan na niya ito upang hindi na lalong ma-stress. Ang Tita Tin niya ang nag-settle ng mga bayarin sa cashier habang nilinaw naman ni Rain kay Doc. Salvador ang tungkol sa therapy na kailangan ng kaniyang ama. If her father doesn't really want to undergo the rehabilitation process, then she will risk hiring him a private nurse to help them. That would gonna be costly, but if her papa will recover from his worsening illness then Rain would do it without any hesitation. She's aware of how hard her father's head can get, and he will always take a strong stand on his belief.