Lahat ng Kabanata ng Somebody Out There Who Will: Kabanata 121 - Kabanata 130

*****RAIN***** NAGPATULOY ANG araw ni Rain kahit pa pakiramdam niya ay tila isang malakas na virus ang pagka-badmood ni Tan at dahil sa paglapit niya rito kanina ay na-infect din tuloy siya. She was not in the zone the whole day, she felt like a strolling zombie in the middle of different people. Never in her entire stay there that she felt that way, she has no idea what was happening to her. All that she knows is it started when she felt this indifference from Tan, ayaw naman niyang mag-conclude pa sa ngayon lalo't mukha naman itong may dalaw araw-araw... ah! ewan? Baka may virus lang talaga sa office nito, lalo nang dumating si Ms. Kelsey. Marahil ito ang may dala ng virus kaya nakaka-dama ng kakaiba si Rain, tsss! She should visit the clinic right away... Umuwi si Rain matapos ang duty at hindi na rin sila nagkita pa ni Tan dahil hindi rin naman siya nito pinatawag sa opisina, maybe he finds everything on her reports clear. There's no questionable element there or maybe he doesn'

*****RAIN***** "YOU LOOK GREAT," komento ng kaniyang Tito Vin nang maka-baba at makalabas silang muli. She doesn't think that was for her since both of her and her tita were dressed great, pero since na kay Rain ang mga mata nito'y ngumiti na rin siya. "Thank you, tito," nahihiya niyang sabi. "At ako?" her tita vexed immediately. "We are just wearing an almost the same kind of dress, but you didn't say that to me after you saw me." "Of course you too, you always look great in my eyes. Hindi mo ba halata sa mga titig ko?" Tumawa ang kaniyang Tito Vin at kaagad na lumapit para hapitin si Tita Riz sa baywang, he said something to her while they were heading into the car. Tito winked at Rain when her Tita finally gave up, habang busy sila sa front seat sa patuloy na paglalambingan ay sinubukan namang tawagan ni Rain si Tan. He's still mad, so mad that he used to cancel all of her calls since yesterday. Na-uunawaan naman niya ang galit nito. She committed something he hates the most.

*****ART***** "IN MY profession as a doctor the only trophy I'm always happy to recieve is not the one made of silver, bronze or even gold. Well, life is not always about the things we can touch and brag in our social media accounts, sometimes it just take this two words 'thank you'..." Malawak na ngumiti si Art sa lahat ng mga dumalo sa awarding ceremony para mga best doctor sa Asia at masaya siyang mapa-sama roon kahit pa ilang taon pa lang ang nakaka-lipas simula nang pumutok ang issue tungkol sa negligence niya bilang isang doctor. Kahit pa tumulong na ang daddy niya sa paglilinis ng kaniyang pangalan, pagpapatanggal ng mga article, video and even the shortest clip that has something to do with that fake claim were all shut down. Nagbabala pa ang daddy ni Art na kakasuhan ang sino mang magtatago ng kahit anong ebidensiya roon at ipo-post sa mga website kung saan ito puweding kumalat. But despite that warning, he still can't deny the fact that there were still few who felt reser

*****ART***** JUST DONE with his almost three hours business meeting with a foreign investors, Art was now heading home; weary and his tummy keeps on grumbling. Nag-serve naman si Ladyleen ng pasta sa kaniya kanina, subalit masyado pa siyang abala sa pag-review ng mga marketing report kaya hindi na siya nagkaroon ng pagkakataong kainin iyon. Bukod sa hindi siya nakapag-breakfast ay masyado rin siyang na-pagod sa trabaho. So, to reward himself he managed to spoil himself a little bit more. Huminto siya sa hilera ng mga streetfoods sa daan at sabik na tumingin-tingin doon ng mga puwede niyang kainin. Doing it makes him miss Rain more, iyong mga panahong kasama niya itong kumakain doon at panay ang kulitan nilang dalawa. Natatandaan niyang hindi talaga compatible ang tiyan niya sa mga pagkaing kalye noon, pero simula nang maghiwalay sila ni Rain ay walang araw na hindi siya nanabik sa dalaga at parte ng pagpawi niya sa lungkot ay ang pagdaan sa stalls ng streetfoods sa kalye. Pinilit

*****RAIN***** MAS LUMAWAK pa ang matamis na ngiti ni Rain nang mahanap niya mula sa kaniyang likuran ang kaniyang kaibigan na kalalabas lang sa isang silid. "You came," mangha nitong salubong kay Rain. "Hindi ka man lang nagpasabi, sana nakapaghanda kami ng red carpet sa labas at musiko. Darating pala ang big boss." Matalim na umirap si Rain dito dahil sa mga pinagsasabi ng kaniyang kaibigan, lalo pa nang mapansin ang mga matang naagaw nila dahil sa ingay ng baliw na si Jackie. "Hindi ko alam na nag-e-stay ka pala," sagot ni Rain. Hindi pa rin siya tapos sa paninitig sa kabuuan ng lugar. "Ang akala ko ay mga staff lang ang aabutan ko." "Well, madalas ako rito kapag ganitong ma-tao." Jackie clung her right arm on her left, she pulled Rain towards the cozy settee on the corner. "Pero buti at na-isipan mong pumunta ngayon, kumusta ang vacation? Hindi ka naman umitim, nag-swimming kaba o nagkulong lang sa hotel?" "Syempre nag-swimming, beach 'yun Jack." Pabiro siyang nag-ikot ng mat