*****RAIN***** AT FIRST, parang wala lang naman kung iniwanan nga lang nito kahapon 'yung sinigang sa office niya. But as their dialogues went on and on, their noises making Rain feel suddenly discomfort and there's this crazy feeling inside her body starting to overwhelm her again. He took her for granted and that's very clear to her; it's not like she was asking him to take her first but for Pete's sake pagkain 'yung binigay niya, e! Napansin 'ata ng mga kasama niya ang pagbagsak ng langit kay Rain, Dianne comforted her immediately. Balak siya nitong yakapin pero tinawanan niya lang ito, as if she will cry because of that. Binigyan na rin naman niya si Art ng luto niya noon, at sa pagkakataong 'yun alam niyang hindi talaga nito kinain because he just left it on their building. Kaya ngayong may ganito na naman, hindi na gaanong mabigat sa pakiramdam. Tsaka hindi rin naman sila sigurado kung hindi nga ba talaga nito kinain e, puwede namang uni-uwi niya rin... para sa aso niya ipakai
*****RAIN***** "YOU LOOK GREAT," komento ng kaniyang Tito Vin nang maka-baba at makalabas silang muli. She doesn't think that was for her since both of her and her tita were dressed great, pero since na kay Rain ang mga mata nito'y ngumiti na rin siya. "Thank you, tito," nahihiya niyang sabi. "At ako?" her tita vexed immediately. "We are just wearing an almost the same kind of dress, but you didn't say that to me after you saw me." "Of course you too, you always look great in my eyes. Hindi mo ba halata sa mga titig ko?" Tumawa ang kaniyang Tito Vin at kaagad na lumapit para hapitin si Tita Riz sa baywang, he said something to her while they were heading into the car. Tito winked at Rain when her Tita finally gave up, habang busy sila sa front seat sa patuloy na paglalambingan ay sinubukan namang tawagan ni Rain si Tan. He's still mad, so mad that he used to cancel all of her calls since yesterday. Na-uunawaan naman niya ang galit nito. She committed something he hates the most.
*****RAIN***** Sinikap i-enjoy ni Rain ang gabi, pagkatapos kay Tom ay kinuha naman siya ni Kid na pinsan din ni Tan, then her Tito Vin at natapos 'yun kay Sir Light. Wala siyang ideyang may mas ipapagod pa pala ang araw niya, kaya naman pagkarating sa bahay ay bagsak agad siya sa kaniyang higaan. She let herself fell from her bed, not knowing everything will fall on her as well. Tan lied to her, he made a lie just to get rid of her. It's painful to think but her mind just can't avoid it, masakit pa rin. Kung hindi lamang tumawag si Jan sa kaniya at nangulit tungkol sa pag-uwi niya'y baka hindi na-divert doon ang atensyon ni Rain at kahit paano ay nakatulog pa rin nang mahimbing... For the remaining days of her contract, ibinuhos na lang ni Rain sa pagte-train kay Jessica ang buong atensyon niya. They just repeated their everyday routine, madalas ay naroon sila sa counter at tumutulong sa pag-aasikaso ng guests o kaya'y pag-handle ng mga complaints. Madalas ay naka-ngiti lang siya
*****ART***** "IN MY profession as a doctor the only trophy I'm always happy to recieve is not the one made of silver, bronze or even gold. Well, life is not always about the things we can touch and brag in our social media accounts, sometimes it just take this two words 'thank you'..." Malawak na ngumiti si Art sa lahat ng mga dumalo sa awarding ceremony para mga best doctor sa Asia at masaya siyang mapa-sama roon kahit pa ilang taon pa lang ang nakaka-lipas simula nang pumutok ang issue tungkol sa negligence niya bilang isang doctor. Kahit pa tumulong na ang daddy niya sa paglilinis ng kaniyang pangalan, pagpapatanggal ng mga article, video and even the shortest clip that has something to do with that fake claim were all shut down. Nagbabala pa ang daddy ni Art na kakasuhan ang sino mang magtatago ng kahit anong ebidensiya roon at ipo-post sa mga website kung saan ito puweding kumalat. But despite that warning, he still can't deny the fact that there were still few who felt reser
*****ART***** NANG MAUBOS ang mga bisita ni Art ay tuloy silang nag-inuman ng kaniyang ama sa roof deck ng mansion, nagpahanda ng alak at pulutan doon ang daddy ni Art habang pinagkukuwentuhan nila ang sunod na renovation sa lumang building. Ipinapa-ampon kasi nito kay Art ang ilang empleyado sa building para hindi tuluyang ma-abala ang trabaho ng mga ito. They were having a good conversation about business, until Art remember about his mom and the smile she shared to him earlir. Para sa ginang na sukang-suka at namumuhi sa kaniya, big deal talaga kay Art ang ikinikilos nito. "So, how's life with mom now?" he changed the topic. "She seems silent these past years." Isang beses lumagok ang ama niya sa baso nito at ngumisi. "It's because she's loud in bed now." "Dad!" Halos sumakit ang ulo ni Art sa gulat. "That's TMI, you know." "What I meant is we used to talk about things now, sa tuwing magkasama kami sa kama ay napag-uusapan na namin ang mga bagay na hindi namin napag-uusapan n
*****ART***** JUST DONE with his almost three hours business meeting with a foreign investors, Art was now heading home; weary and his tummy keeps on grumbling. Nag-serve naman si Ladyleen ng pasta sa kaniya kanina, subalit masyado pa siyang abala sa pag-review ng mga marketing report kaya hindi na siya nagkaroon ng pagkakataong kainin iyon. Bukod sa hindi siya nakapag-breakfast ay masyado rin siyang na-pagod sa trabaho. So, to reward himself he managed to spoil himself a little bit more. Huminto siya sa hilera ng mga streetfoods sa daan at sabik na tumingin-tingin doon ng mga puwede niyang kainin. Doing it makes him miss Rain more, iyong mga panahong kasama niya itong kumakain doon at panay ang kulitan nilang dalawa. Natatandaan niyang hindi talaga compatible ang tiyan niya sa mga pagkaing kalye noon, pero simula nang maghiwalay sila ni Rain ay walang araw na hindi siya nanabik sa dalaga at parte ng pagpawi niya sa lungkot ay ang pagdaan sa stalls ng streetfoods sa kalye. Pinilit
*****RAIN***** KAKATAPOS AYUSIN ni Rain ang mga gamit niya isang araw nang wala siyang abutan sa kanilang kusina, may pasok pa kasi si Wind at gano'n din naman ang kaniyang papa. May trabaho rin sina Jan at Tita Tin kaya naman wala talagang makakasama si Rain sa kanilang bahay. Sinubukan niyang aliwin sa maganda nilang garden ang kaniyang sarili, naglinis siya sandali roon at nagdilig din. Kalaunan ay umupo na lang siya at doon tumambay habang nag-e-scroll sa kaniyang cellphone. Balak niya sanang tawagan ang kaniyang mga kaibigan sa America, subalit napa-nguso si Rain nang makitang si Jake lang ang may palatandaang bukas ang linya. Jake? No way! Aasarin lang siya nito panigurado at walang sense lang ang sasabihin ng binata. She's about to close her phone when his profile picture suddenly pop up on her screen, he's trying to connect on her. "Miss. A!" She heard three or more blended voices from her speaker as she answered Jake's calling. Ilang sandali pa'y lumabas na sa screen sina
*****RAIN***** MAS LUMAWAK pa ang matamis na ngiti ni Rain nang mahanap niya mula sa kaniyang likuran ang kaniyang kaibigan na kalalabas lang sa isang silid. "You came," mangha nitong salubong kay Rain. "Hindi ka man lang nagpasabi, sana nakapaghanda kami ng red carpet sa labas at musiko. Darating pala ang big boss." Matalim na umirap si Rain dito dahil sa mga pinagsasabi ng kaniyang kaibigan, lalo pa nang mapansin ang mga matang naagaw nila dahil sa ingay ng baliw na si Jackie. "Hindi ko alam na nag-e-stay ka pala," sagot ni Rain. Hindi pa rin siya tapos sa paninitig sa kabuuan ng lugar. "Ang akala ko ay mga staff lang ang aabutan ko." "Well, madalas ako rito kapag ganitong ma-tao." Jackie clung her right arm on her left, she pulled Rain towards the cozy settee on the corner. "Pero buti at na-isipan mong pumunta ngayon, kumusta ang vacation? Hindi ka naman umitim, nag-swimming kaba o nagkulong lang sa hotel?" "Syempre nag-swimming, beach 'yun Jack." Pabiro siyang nag-ikot ng mat
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
*****RAIN***** SA BAHAY, pagkatapos ma-discharge ni Rain sa hospital ay tsaka pa lang naka-dalaw sina Jack at Nate. Both of them have been really busy attending the cafe's different branches, wala si Rain kaya't si Jack ang namahala sa mga orders at ilang deliveries na na-iwan niya bago naganap ang insidente. Nagkaroon din nang kaunting imbestigasyon sa nangyaring pamamaril ni Jane sa cafe, they helped Art with that and that's why it explains their absence for the following days. Both of them were very sorry, yet bawing-bawi naman lalo't pagkarating ng mga ito ay kasama nila ang napaka-cute na si Jean. She's with a fresh bouquet of flowers and she immediately hand it to her before she showered her with sweet kisses. Ngumiti lang si Rain at mahigpit itong niyakap, humalakhak siya nang hindi iyon matapos-tapos. She started asking her a bit questions about her wounds, she also asked about the bad girl who caused it. "Nasa proper place na po ba siya, ninang?" Nilingon niya si Jack sa
*****RAIN***** "I WON'T LEAVE, unless you will promise me that you will go with me and not leave me again. Could that be? Art, could that be?" Gumapang ang isang kamay niya sa long sleeve ni Art dahilan para lingunin siya nito. Rain shook her head to stop him from doing it, she doesn't want him to make a bad decision... Jane with her mental illness is a really a bad thing, but Jane with a gun is a different story. "Jane, please open your eyes. Talo na tayong dalawa sa laro, our plans fell down." Si Ma'am Ja muli mula sa kaniyang puwesto. "Let Art have his freedom here and now. You should start accepting that he's not the one—" "No! Hindi pa'ko talo, tita. I still have my gun, I still have my power. Hawak ko nga ang mga buhay ninyo, can't you see?" Humalakhak ito, ang luhaan nitong mata ay paikot-ikot sa kanilang tatlo nina Art. "Nasa akin pa rin ang desisyon at kung gustuhin kong patayin kayo ay magagawa ko. Nasa akin ang desisyon!" "Yeah, but I know you won't hurt us. Hindi ka ga
*****RAIN***** "WHATEVER IT IS, aalis pa rin ako dahil 'yun ang makabubuti para sa lahat. You should support me on this, mas makakahinga kayo nang maluwag kapag wala na'ko," pagmamatigas nito. "Yeah, indeed. Pero hindi po ba't mas maiging maayos muna ninyo ang lahat bago kayo lumayo? More than ever, Airish needs you right now. She needs you to explain everything, cheer her up to get back her confidence to face the world again." Ma'am Ja just stared at her in disbelief, na-pipilan ito nang ilang minuto. "Why you're doing this? I've hurt you so much, I almost ruined your life. Pagkakataon mo na para gumanti—" Mabilis na umiling si Rain. "Not my thing, I'm sorry." Sadness glistened from her face. Bumuntong hininga ito at napa-tango. "I see..." "Loosing a mother has been the most painful thing I've ever experienced, at mahal ko si Airish para gustuhing maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ito tungkol sa akin, tungkol ito sa kaniya at sa nararamdaman niya... I don't
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h