"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
*****RAIN***** LOVE CAN mean a lot of things in the world, but if it's music then it must be romantic that everyone who listens to it must enjoy every beat and lyric. But as to what Rain's seeing right now, the beat of romance is no longer around their house. It was replaced by the cacophony of deafening bangs, thuds; and even the disgusting screeches of their parent's endless quarrel of vague things. "Wind! Tara na sa kuwarto mo." Inisang-hakbang niya ang distansiya nila ng nakababatang kapatid na noo'y tulala lang sa harap ng pinto ng silid ng kanilang mga magulang. Their nonsense fights have been happening for quite some time now, and it's getting traumatic. But Rain can still endure things, pero kapag nakikita niya ang lungkot at takot sa mga mata ni Wind ay para bang natutupok din ang kalooban niya. "Malalim na ang gabi." "Ate, let's do something to stop them..." Wind is a bright kid; his understanding of things is beyond his age of seven and certainly, he's aware of the screa
*****RAIN***** SHE IS NOT vindictive to do that! Ang gusto lang ni Rain ay ang makausap si Mr. Sevilla para tapusin kung anuman ang mayroon sa kanila ng mama niya. Hindi rin naman nakikinig sa kaniya ang ina at madalas itong wala sa sarili, kaya naman ang boss na lang nito ang kakausapin ni Rain. But the thing is that she just can't talk to him like that. Their building is heavily guarded, hindi sila nagpapa-pasok ng hindi empleyado o kaya ay kung walang appointment. And Jack suggested a change of plan... Dahan-dahang tumalon ang mga mata ni Rain sa isang partikular na mesang inu-ukopa ng limang tao na sa unang tingin pa lang ay masasabi mo ng parte ng alta sociedad. Hindi lang dahil sa pananamit, maging sa kanilang mga kilos at pananalita. Subalit nasa iisang tao lang naka-tuon ang mga mata ni Rain. Only for Arthur James Sevilla also known as Doc. Art, the only son of Alexis Sevilla. The guy is truly a center of attraction; he's a sight to behold and she won't deny that. But watch
*****RAIN***** TWO DAYS passed like a blur for Rain, matapos niyang marinig ang masasakit na salita ng mga kaibigan ni Doc. Art tungkol sa kaniyang mama at ang mga insulto nila rito ay talagang nawalan siya ng ganang magpatuloy pa sa kaniyang buhay. Himala na nga lang na may lakas pa siya ng loob na lumabas at harapin ang mundo, gayung napa-pranning siya sa bawat taong tumititig sa kaniya sa cafe man o sa kalsada. This is issue is getting handful and harmful to both their mental and emotional health. At ang dahilan ng lahat ng kaguluhang iyon ay hindi pa rin umuuwi buhat nang umalis ito noong nakaraang gabi. Ang sabi nito ay mag-iisip lang siya sandali but to hell! How much time does she needs to clear her mind? Weeks? Months? Forever? And if she would think about this thoroughly, would she end up in a good decision? Imbes na lalong pang i-stress ang kaniyang sarili ay nagbukas na lang ng cellphone si Rain at sa pag-scroll sa kaniyang social media accounts niya inubos ang natitirang
*****RAIN***** "SILA BAGO ang papa mo, Rain. Naging malupit lang ang tadhana dahil 'pinanganak na mahirap ang mama mo habang noong panahon pang 'yun ay kalat na ang negosyo ng mga Sevilla... Common reason, ayaw ng mga magulang ni Alex sa mama mo. They tried to fight for their fate, but they didn't win. Pinagkasundo sa anak ng isa sa mga mayayamang pamilya rito sa'tin si Alexis knowing that he'll finally stop seeing Reina..." Tita Tin bit her lower lip as she shook her head. "... pero hindi pa rin pala. Kaya naman sapilitang ipinadala sa abroad si Alex at ang pamilya nito, kung saan hindi na siya masusundan ng mama mo. Eventually, she fell in love with your papa, then you and Wind came." Simple lang ang pagkakalahad ng kaniyang Tita Tin sa kuwento, subalit ilang minuto pang natulala si Rain at hindi halos ma-proseso ang mga nalamang impormasyon... Alexis Sevilla came first before her father. He's her mother's first love and with what's happening right now, probably, he's her mother's
*****RAIN***** "HAVE A PLEASANT DAY, DOC!"Kung ang ma-iitim na titig ay puweding humawa sa kahit na anong bagay, baka singkulay na ng kape ang puting tasang nasa harapan ni Rain ngayon na kasalukuyang hinahanda ni Jackie sa may counter. Naiinis na siya sa mga ipinagagawa ng dalaga sa kaniya para lang sa plano nitong hindi nga alam ni Rain kung bakit niya pinayagan... All that she knows is she's too exhausted from the drama in their family that she ended up letting this witch help her.So far, the first step went well. Nagawa niyang kausapin ang Sevilla na iyon noong huli itong dumalaw sa cafe. Aaminin niyang kinailangan pa niyang balikan ang mga masasakit na pangyayari sa lumipas na araw para lang magkaroon ng lakas ng loob na lapitan ito, at hindi naman siya nabigo dahil pinansin siya ng binata. Hindi nga lang sila matagal na nakapag-usap.But Jackie still commended her for that, kaya inulit-ulit pa nila sa tuwing nasa cafe ang kanilang target. Hindi sila pumalya sa notes at sa pagp
*****RAIN***** WELL, THOSE are possible. But knowing how big their name is, surely they won't let their reputation get stained by her mother's blood. And yet, she's pretty sure that Mr. Sevilla won't let something bad happen to her mama. Kahit na ano pa ang marinig niya sa paligid ay sigurado siyang si Mr. Sevilla ang humila rito para mangaliwa, kaya't kung sakaling malagay sa alanganin ang buhay ng kaniyang mama ay sana may gawin ito."Well, you are good at stalking then," anang kausap niya matapos ang ilang segundo. "But I hope you're not wasting your time checking on me because it won't do you good." Sandali pa silang nagbiruan ng binata sa table nito, hindi naman marami ang customer at malapit na ring matapos ang kaniyang duty kaya naman sinulit na niya ang pakikipaglapit sa binata. Magaan itong kausap at dama ni Rain na mabait si Doc. Sevilla, medyo nakokonsensya tuloy siya sa kaniyang binabalak. Pero para sa kanilang dalawa rin naman iyon, if her plans work out then it's a win
*****ART*****"GREAT DAY, Doc!" maligayang bati ni Rain nang ilahad nito ang menu sa kaniyang table. "I have a question for you, please answer me as best as you can."Oh, here she is again... Hanggang ngayon ay wala pa ring ideya si Art kung anong uri ng hangin ang umihip sa dalaga at bigla nalang nagbago ang pagtrato nito sa kaniya. But he can sense something with her actions and smiles, there's something behind those and he needs to be extra-careful not to trip. "Sure." Tumuwid siya ng upo at maayos itong hinarap. "Ask away."Humingi ito nang malalim. "What is the name of the hottest star in the universe?""Oh..." It took him a while of thinking. "If my memory serves me right, it's Wolf-Rayet star, I believe.""Ehhh!" Makulit nitong pinagkrus ang kaniyang braso para ipakitang mali siya. "Mali ka, Doc. Art!""Really? So, ano na pala?""The name of new hottest star is..." Nag-drum roll pa ito sa hangin bago siya ihayag. "Arthurt Sevilla.""Woah, ako pala?" He doesn't know how to react
"ANG PAG-IBIG kapag tunay handang magtiis, handang magsakripisyo, handang magbigay, handang humamak gaya ng nasa mga pelikula't nobela..." "Hindi lang ito tungkol sa ngiti kapag masaya, tungkol din ito sa ngiti kung mayroong pighati. Sa luha kapag na sa'yo siya tuwing mahirap ang sitwasyon at hawak ang kamay mo hanggang sa muling pagsikat ng umaga sa mundong ginagalawan ninyo." Ngumiting pareho sina Art at Rain habang nakikinig sa kay Wind na naroon sa stage at nagpe-perfom para sa spoken poetry nila sa paaralan for their school's annual event para sa celebration ng buwan ng wika. Nagpatuloy ito roon at bawat salitang binibitiwan nito ay walang ibang sumasagi sa isip ni Art kun'di ang babaeng nasa kaniyang tabi ngayon, naka-ngiti at tutok din ang mga mata sa stage. The love story they have might look the typical one that started with unexpected friendship at first, and as they go along the way many hindrances; pain and tears attacked them which causes their almost parting. But thank
JUST A few minutes after all the lights turned on. Nagliwanag sa paligid, kasabay ng malakas na palakpakan at mga confetti na sabay-sabay na nagputukan. She knew it, hindi lang sila ang naroroon! Hindi na muna umahon si Rain sa dibdib ni Art dahil akala niya ay mga employee lang ng building ang nasa paligid. Subalit nang marinig niya ang mga kantyaw ni Jan ay agad niya itong sinilip, tumagos ang mga mata ni Rain sa mga kakilalang nasa tabi nito. Ang papa niya, kapatid, maski si Tita Tin ay maluha-luhang pumapalakpak. Their eyes were bloodshot too but thei smiles says everything. Beside them is Art's mother and his brother, Andrew. Naka-yapos ang ginang sa katawan ng anak habang maligayang nanonood sa kanila Present din si Air kasama sina Jack at Nate. Tumakbo naman si Jean sa kanilang dalawa nang magliwanag na nang tuluyan, malambing itong yumakap sa kanilang pareho ni Art at humalik din. "Congrats po, ninang ganda at..." Sinipat nito ang mukha ni Art, she smiled to him and so Art
"ART! Will you please, smile?" Nang hindi ito sumunod ay binibat ni Rain ang labi nito at hinalikan, may munting ngiti namang sumilay roon pero sadyang masama talaga ang loob nito sa kaniyang gagawin. Natatawang inayos ni Rain ang collar ng suit nitong suot, pagkatapos ay panggigigil niyang pinisil ang pisngi nito bago humalakhak. "You should be proud, come on!" Pareho nilang tiningnan ang mga noo'y kalinya nito sa pila andd realized that she was right because Art is the youngest on the line. Well, kung hindi lang naman talaga mapagbiro si Kim ay hindi talaga dapat dooon si Art. Although, hindi rin naman angkop na ihelera ang binata sa mga teenager na pinsan ni Kim at ng asawa nito. "Ikaw ang pinaka-guwapo sa lahat nang naririto..." Ngumiti siya nang may sumulyap na gulat sa mata nito. As if hindi ito aware. "...para sa akin." Dahan-dahang pumatak ang ngisi sa labi nito. "Guwapo lang?" "Hot din, syempre." Pa-simple niyang hinaplos ang abs nito sa ilalim ng suit. "Proven and tes
*****RAIN***** PAGKATAPOS ng dinner ay lumabas na nga ang dalawa sa garden para doon mag-usap at maka-pagsarilinan. Dessert lang din ang tinapos nina Jack at maski sila ay nagpaalam na ring uuwi, pareho silang pagod galing trabaho at anito ay may mga orders pa na i-dedeliver bukas ng umaga. Iniwan niya sina Art at Wind sa sala para ihatid sandali sina Jack. Dumiretso sina Rain sa gate at bago maghiwalay ay humalik pang muli sa kaniya ang inaantok na si Jean. Even Jack gave her another warm hug before settling to her seat. Ibanaba pa nito ang bintana para silipin siya't makapagbilin bago umalis. "Manghingi ka ng singsing, Rain. Para mas kapani-paniwala." Ngumiti lang si Rain at umiling. Lumingon siya sa bahay nila, buti na lang din at inabala na agad ni Wind si Art sa mga katanungan nito sa bago nitong libro. Hindi na siya sumama sa paghatid, hindi niya alam kung dapat pa nitong marinig ang mga kantyaw ni Jack na ganito. "You have to update the world." "We wanted to be private, Ja
*****RAIN***** SA BAHAY, pagkatapos ma-discharge ni Rain sa hospital ay tsaka pa lang naka-dalaw sina Jack at Nate. Both of them have been really busy attending the cafe's different branches, wala si Rain kaya't si Jack ang namahala sa mga orders at ilang deliveries na na-iwan niya bago naganap ang insidente. Nagkaroon din nang kaunting imbestigasyon sa nangyaring pamamaril ni Jane sa cafe, they helped Art with that and that's why it explains their absence for the following days. Both of them were very sorry, yet bawing-bawi naman lalo't pagkarating ng mga ito ay kasama nila ang napaka-cute na si Jean. She's with a fresh bouquet of flowers and she immediately hand it to her before she showered her with sweet kisses. Ngumiti lang si Rain at mahigpit itong niyakap, humalakhak siya nang hindi iyon matapos-tapos. She started asking her a bit questions about her wounds, she also asked about the bad girl who caused it. "Nasa proper place na po ba siya, ninang?" Nilingon niya si Jack sa
*****RAIN***** "I WON'T LEAVE, unless you will promise me that you will go with me and not leave me again. Could that be? Art, could that be?" Gumapang ang isang kamay niya sa long sleeve ni Art dahilan para lingunin siya nito. Rain shook her head to stop him from doing it, she doesn't want him to make a bad decision... Jane with her mental illness is a really a bad thing, but Jane with a gun is a different story. "Jane, please open your eyes. Talo na tayong dalawa sa laro, our plans fell down." Si Ma'am Ja muli mula sa kaniyang puwesto. "Let Art have his freedom here and now. You should start accepting that he's not the one—" "No! Hindi pa'ko talo, tita. I still have my gun, I still have my power. Hawak ko nga ang mga buhay ninyo, can't you see?" Humalakhak ito, ang luhaan nitong mata ay paikot-ikot sa kanilang tatlo nina Art. "Nasa akin pa rin ang desisyon at kung gustuhin kong patayin kayo ay magagawa ko. Nasa akin ang desisyon!" "Yeah, but I know you won't hurt us. Hindi ka ga
*****RAIN***** "WHATEVER IT IS, aalis pa rin ako dahil 'yun ang makabubuti para sa lahat. You should support me on this, mas makakahinga kayo nang maluwag kapag wala na'ko," pagmamatigas nito. "Yeah, indeed. Pero hindi po ba't mas maiging maayos muna ninyo ang lahat bago kayo lumayo? More than ever, Airish needs you right now. She needs you to explain everything, cheer her up to get back her confidence to face the world again." Ma'am Ja just stared at her in disbelief, na-pipilan ito nang ilang minuto. "Why you're doing this? I've hurt you so much, I almost ruined your life. Pagkakataon mo na para gumanti—" Mabilis na umiling si Rain. "Not my thing, I'm sorry." Sadness glistened from her face. Bumuntong hininga ito at napa-tango. "I see..." "Loosing a mother has been the most painful thing I've ever experienced, at mahal ko si Airish para gustuhing maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ito tungkol sa akin, tungkol ito sa kaniya at sa nararamdaman niya... I don't
*****RAIN***** PINK ang theme ng party ni Airish kayait isang pink button down dress ang piniling suutin ni Rain, maganda ng pagkaka-yakap nito sa manipis niyang katawan hanggang sa itaas ng kaniyang tuhod. Rain chose to pair it with a simple t-strap dark sandals, sapat lang ang tatlo nitong pulgadang heels para bigyan siya ng kaunti pang height. She reserved her next ten minutes styling her face and her hair. Pinupulupot niya sa curling iron ang kaniyang buhok nang kumatok ang papa niya sa kaniya silid. Bumukas iyon at ang medyo ligalig nitong mukha ang sumungaw mula roon, binaklas niya ang kulot niyang buhok sa curling iron bago ito nilingon. "Party po ni Airish, pa. You remember?" paalala niya rito, pagbasag sa katahimikang dala ng ama niya. "Ngayon po kasi 'yun, sa cafe ang celebration." "Oh, tanda ko nga. Sayang at hindi kami makakapunta ni Wind dahil mukhang may sakit pa 'yun." "Uminom na po ba ng gamot, pa?" "Pinainom ko na rin..." anito't naroon pa rin ang kung ano sa kan
*****RAIN***** BUMALIK SI Art at ihinatid nito ang damit nilang masusuot ni Airish, anito ay na-tawagan na rin nito ang papa niya para sabihing hindi siya makaka-uwi. Malalim na ang gabi, actually pa-umaga na rin at alam ni Rain na pagod si Art sa mga trabaho nito. They don't have enough energy to discuss over the said matter, ayaw naman niyang pilitin pa itong ipag-drive pa siya para lang makauwi. Nang magka-unawaan sila roon ay nagpaalam na rin ito para sa mga kailangan niyang gawin habang si Rain nama'y sinimulan na rin ang pagpupunas kay Airish at pagpapalit sa dalaga. She struggled a bit changing Airish's clothes, it took her almost an hour because her dark lacey dress is too complicated to remove. Isama pa ang paulit-ulit na pagtataboy nito sa kaniyang kamay sa pag-aakalang siya ang ina nito. Pagkayari sa pagpupunas at pagpapalit ay si Rain naman ang sumuong sa shower at naghugas ng katawan. Masarap sa pakiramdam ang tubig, hindi mainit at hindi rin malamig. Tumingala siya h